Days and Nights (Nightshadow)

Dot was alweer een paar dagen onder weg en leefde op dooie prooien van een ander, omdat ze zelf nog niet kan jagen. ze was verdwaald geraakt door het Team builden met Harpus omdat Alice haar zo nodig ergens moest zetten waar zij en Harpus uit konden komen maar nee, dat kunnen ze niet. Haar ogen keken vermoeid naar de grond, ze wist even niet meer wat ze moest doen. Ze keek in het rond overal was het zelfde overal waren er bossen die roken naar prooien maar ze had al wel een dag aan twee niks meer gegeten. Ze miste de smakelijke smaak die ze kreeg als ze een muis door slikte. "Water, waar is hij." begon Foollin nogal gestoord. "echt joh, water is een hij sins wanneer." begon Harpus nogal geïriteerd en hongerig, want ja Dot kende Harpus maar je wilde haar niet vaak in haar beurd hebben als ze geïriteerd is maar dat was al te ligt uit gedrukt. "Dot we praten allemaal hard op door je hongerigheid, zelf ben ik het ook maar probeer iets te vangen je kan het." begon Alice ook. Dot knikte en liep door, toch besloot ze om niet te gaan jagen. ik kan het toch niet hoe ik het ga proberen.. dacht ze en keek naar de grond. "Jij wilt gewoon dood gaan jij tut, je laat ons er ook mee leiden jij muizen strond!" riep Hydra kwaad tegen Dot, "hey als ik niet kan jagen kan ik dat niet!" riep ze. "kijk daar een paas haas."begon Foollin zich te verbeelden, "Hij komt ons vast gekleurde muizen geven." ging ze veder. Dot besloot dat te gaan negeren en liep door, de laaste tijd gebeurde er hele vreemde dingen..

Heel voorzichtig zette NightShadow nog een pootje vooruit. Nog maar een klein stukje en ze kon in een keer boven op de haas springen. Nog een keer tilde ze haar pootje op, en bewoog geruisloos naar voren. Teen voor teen zette ze haar pootje weg, gevolgd door haar voetzool. De kleine zwarte she-cat had voor een keer voordeel met haar grootte en kleur. Ze kon gemakkelijk stil door de schaduwen bewegen zonder gezien te worden. Zodra het haasje in haar richting keek sloot ze haar blauwe ogen en bleef stok-stijf-stil staan. Rustig opende Night haar rechter oog tot een spleetje, en merkte dat de haas weer de andere kant op keek. Meteen zette NightShadow zich schrap en zette zich flink af. Met een plof landde ze net voor het haasje, maar kon haar klauwen in de rug van het beestje zetten. Ze gebruikte al haar kracht op het spartelende beetje naar haar toe te trekken en beet deze in zijn nek. Niet veel later trippelde ze met de haas in haar bek naar een plaats waar ze zeker rustig kon eten. Echter was dit toch ook weer niet haar lievelings plaats, het deed haar denken aan haar oude clan leven dat ze nog steeds miste. Uit respect voor starclan en de clanleiders ging ze expres niet op de grote steen in het midden liggen maar er een klein stukje vandaan. Gulzig begon ze het vlees van haar prooi naar binnen te schrokken. Tot een geur haar neus binnen drong, Bloodclan. Nu moest ze oppassen, met een Bloodclan kat wist je het nooit. Zodra ze een rood met witte tabby kat zag zette ze al haar vacht overeind. "Ga!" siste ze fel. Normaal was ze heel vriendelijk tegen iedereen, maar Bloodclan vertrouwde ze simpelweg gewoon nooit. Het waren egoïstische, eerloze moordenaars in haar ogen.

Dot stond kwaad tegen zichzelf te praten, gelukkig dat niemand nu nog niet in de beurd was. Jaag toch is, je kan het. zei Alice in haar hoofd waar bij iedereen in haar hoofd ja antwordde. "Stop is!! Julie irritante muizen?!" schreeuwde Dot keihard, ter wel ze dat niet wilden. "oeps dat wilde ik niet zeggen... de laaste tijd.." zei ze getreurd, "we begrijpen je heus wel, dus niet" zei Harpus hard op tegen haar. Dot bleef stil staan, ze rook een vieze geur net zo als de geur die ze eerder ontmoet had van Cyber. Ze bleef stil staan met geen enkele beweging en ademde heel voorzichtig maar durfde geen poot uit te steken, wie is daar wat zou er zijn, of is het Cyber of een andere kat ik mag ze namelijk niet zo snel... Langzaam begon ze te ijsberen. "HOU toch op en kijk naar lings!" Riep Hydra kwaad, zal ik doen. dacht ze en deed het ook. Ze zag een zwarte poes zitten en die sisten: "Ga!" Dot sprong naar achtere met een dikke staart en zei voorzichtig, "Oké" Ze draade zich om, om weg te lopen. "Ga niet, samen zijn we sterker dan die betweter." Siste Harpus tegen de poes en tegen zichzelf, "Ga, zo komen we niemand tot last." zei Alice hardop terug. Dot luisterde naar Alice en Harpus die gaan en niet gaan het beste leek. "Maar alice ze heeft eten, eten daar heb ik zo'n zin in." sprak Foollin smeekend terug via Dots mond. Dot wilde haar mond beplakken met spinnen webben en honing op dit moment maar dat ging niet, ze nam een kleine grom en hoorde nog steeds het gezijk van hun. "GA UIT ME HOOFD!" schreeuwde Hydra kwaad en geïriteerd, dit voeld nogal vreemd 2 stemmen in mijn hoofd zeggen dat ik niet moet gaan... Dus dan ga ik niet? denk ik. Dacht Dot even na, ze nam een hap lucht en zei rustig "Sorry voor het gesprek die ik met mezelf had maar heb besloten om toch te blijven." "Dat heeft ze niet." zei Alice er vlak na. Dot staarde naar de grond, waarom?! Ben ik hier mee geboren met een vermiste broer en mijn ouders die vermoord zijn door clankatten ter wel ze het ook waren. Ze zuchtte even en keek naar de grond. waarom is het leven tegen mij zo gemeen.. dacht ze daarna.

Wat er allemaal met de bloodclan kat gebeurde kon NightShadow niet meer volgen. Het ene moment leek deze te willen blijven en het andere moment zo snel mogelijk weg te gaan. Ook hoorde ze stemmen, stemmen die allemaal anders klonken. Het deed haar denken aan haar en Rachity. Zou deze kat ook? Nee niet te vroeg oordelen geven, het kan ook gewoon een bloodclan kat zijn die haar probeert om de tuin te leiden. "Sorry voor het gesprek die ik met mezelf had maar heb besloten om toch te blijven." leek de she-cat het weer tegen haar te helpen. Met haar kopje schuin en een vragende blik keek NightShadow naar de vertoning van de kat. "Dat heeft ze niet." zei de kat weer alleen deze keer met een andere stem. De rood met witte she-cat staarde naar de grond, het was een zielige vertoning hoe ze met zichzelf in gevecht leek. NightShadow besloot het er maar op te wagen, ze pakte haar prooi op en liep voorzichtig in de richting van de bloodclan she-cat. "Gaat het wel met je?" vroeg ze vriendelijk aan de she-cat. Toch bleef ze wel op haar hoede, het bleef een bloodclan kat en die konden erg onvoorspelbaar zijn.

Dot deed haar kopje omlaag, wat zou deze poes wel nu aan denken. Dat ze gestoord was ofzo want ja zo was iedereen toen ze haar tegen kwamen, ze zuchtte diep en staarde naar de grond. "Gaat het wel met je?" vroeg de poes die op haar afkwam en eerst heel bot deed tegen haar. "Het gaat wel." zei Dot kort en draaide zich om wie weet was deze rouger niet te vertrouwen, ze kende al Vulture maar ze had al met hem een kleine ruzie gehad. "Dotty het gaat gewoon niet goed met je anders praat ik niet met je." Lachte Foollin. Ze nam een hap lucht en begon en wist dat het beste was om nu even weg te gaan, weg van deze poes. umm... Dot ik weet wat je denkt maar we zijn bezig met Teambuilden en misschien is het beter als we hier blijven en niet weggaan, dan kunnen we deze rouger leren dat niet elke Bloodclanner bloederig is. zei Harpus in haar hoofd, het klonk onzeker maar zij had wel gelijk dat wist Dot wel. Ze draaide zich om met een rustige blik gericht op deze poes. Die poes krijgt wel wat te leren van ons...... WRAAK!!!! riep Hydra in haar hoofd achteraf. Dot voelde weer iets vreemds in haar opkomen, iets waaraan ze niet zichzelf voelde maar ook weer wel. "Kijk naar jezelf en kijk naar mij," begon ze ineens ter wel ze dat niet wilde zeggen, want al de laaste tijd deed ze dingen die ze niet wilden doen net zo als dit. "Als ik dat doe zie ik ons als katten, zoals de maan en de zon op komt zijn we in vorm meestal precies het zelfde." Ze begreep zelf niet wat er gebeurde, ook wist ze totaal niet over wat ze het had. "We hebben allemaal een staart, oren, ogen, vier poten en een neus. Wat is het verschil tussen een Rouger en een Bloodclanner? Alleen dat de ene opzichzelf wonen en de andere niet is er veder geen verschil maar als jij een ander verschil ziet dan blijf je in je Unfinished Life..." zei ze als een slotwoord en voelde zichzelf weer terug komen. waarom zei ik dit, dit maakt helemaal niks goed ofzo. dacht ze en staarde naar de grond. "Ik zal wel weg gaan." zei ze. Dot draaide zich met een rot gevoel om liep een paar stappen veder en hoorde Alice alweer. "Je hebt een goede keus gemaakt om weg te gaan."

"Het gaat wel." kreeg ze kortaf als antwoord, waarna de she-cat zich omdraaide. "Dotty het gaat gewoon niet goed met je anders praat ik niet met je." zei de she-cat met een andere stem. Dit wekte NightShadow's intressen. De she-cat begon een heel verhaal tegen haar te vertellen, maar NightShadow luisterde aandachtig naar wat deze te zeggen had. "Kijk naar jezelf en kijk naar mij," begon ze. "Als ik dat doe zie ik ons als katten, zoals de maan en de zon op komt zijn we in vorm meestal precies het zelfde. We hebben allemaal een staart, oren, ogen, vier poten en een neus. Wat is het verschil tussen een Rouger en een Bloodclanner? Alleen dat de ene opzichzelf wonen en de andere niet is er veder geen verschil maar als jij een ander verschil ziet dan blijf je in je Unfinished Life..." maakte de she-cat haar verhaal af. Een beetje verbijsterd bleef NightShadow staan en keek naar de she-cat die momenteel naar haar eigen poten keek. "Ik zal wel weg gaan." zei de she-cat vervolgens waarna ze weg liep. Even wist NightShadow niet wat ze moest zeggen of doen tot de she-cat wéér met een andere stem iets zei. Wat het was kon ze niet verstaan, maar het was een reden om nog even door te praten. "Dotty?" probeerde ze, aangezien de andere stemmen van de kat haar zo noemde nam NightShadow aan dat dat haar naam was. "Sorry van daarnet, maar ik wil je even iets vragen." zei ze in de hoop dat de she-cat zou blijven staan en haar vragen zou willen beantwoorden.

OOC: Sorry extreem laat I know...

Dot nam haar beslissing om weg te gaan van deze plek, ze voelde zich schuldig en rot over haar broer waar ze altijd aan dacht. Ze wist niet wat er gebeurd was of wat er gebeurd was met hem alleen dat ze hem miste, ze had al zoveel verkeerd gedaan. Ze nam een kort moment van stilte, ze stopte niet door de stem achter zich maar door zichzelf. Ze miste haar broer te veel, ze kon wel janken. Haar broer had haar ouders vermoord maar er zat nog veel meer achter en natuurlijk ook voor, waar is hij waar zou hij zijn. "nou je wete mijn naam maar wat is jouw naam dan?"
vroeg Dot eerst om te weten wat deze poes heten want zij wist nu wel haar naam, ze draaide zich met een ruk om en staarde zielloos haar aan met een korte blik op deze zwarte poes met blauwen ogen. "Sorry van daarnet, maar ik wil je even iets vragen." vroeg de poes. Dot knikte en staarde haar aan met een rustige blik, "wat wil je me vragen?" vroeg ze terug. "dat is vast een geheim want niemand mag je." lachtte Foollin, ze wilde zichzelf op haar hoofd slaan maar ze hield zichzelf in om dat niet te doen en focuste weer haar blik tot de poes. Ze bekeek deze zwarte poes goed, zij wist meer wat zij wist er was iets wat zij zelf niet wist. Dit bleek een vraag die nooit geantwoord kon worden, ze zuchtte even en nam een rustige blik weer naar deze poes. wat zou zij nu denken? dacht Dot, "wat jij vast niet denkt." antwoorde Harpus bot maar toch was dat wel de waarheid. "kan je alsjeblieft je mond houden?" vroeg Dot aan zichzelf al te duidelijk, "Nee paarde strond wie kan dat nou wel!?" riep Hydra al te vroeg. Dot negeerde Hydra en ging zitten, deze poes had waarschijnlijk veel te vragen of juist anders om. Dot luister naar me, ga.. Dat is het beste. zei Alice in haar hoofd, "nee dat is het niet, gaan is een zwakte tonen een erge zwakten een zwakte die iedereen ziet." zei Dot zonder dat e het door had. Ze sloot haar ogen, dit is zo nieuw voor me.. dacht ze moeilijk en voelde zich steeds en steeds ongemakkelijk bij elke gedachte die ze had en helemaal bij de aanwezigheid van de poes.

OCC: maakt niet uit Cx ik heb echt op veel Topicjes vandaag gereageren dus in deze kan weinig inspi in zitten

Tot NightShadow's opluchting stopte de kattin. "Nou je wete mijn naam maar wat is jouw naam dan?" vroeg deze vrijwel meteen. Voordat de zwarte kattin kon antwoorden draaide de andere kat zich met een ruk om en keek haar wat zielloos aan. "Wat wil je me vragen?" vroeg de roodwitte kattin weer terug. "Dat is vast een geheim want niemand mag je." klonk een lacherige stem uit de kattin tegenover haar. "Wat jij vast niet denkt." zei een andere stem wat bot. "Kan je alsjeblieft je mond houden?" vroeg Dot met haar normale stem aan de andere stemmen. "Nee paarde strond wie kan dat nou wel!?" riep een agressievere stem. Ondertussen tikte NightShadow een tikkeltje ongeduldig met haar staart op de grond. Wanneer zouden die andere katten nu eens klaar zijn zodat zij haar vraag zou kunnen stellen. "Nee dat is het niet, gaan is een zwakte tonen een erge zwakten een zwakte die iedereen ziet." ging Dot weer verder met haar normale stem kort nadat ze was gaan zitten. "OKÉ EN NU ALLEMAAL BEKKEN DICHT!" schreeuwde Rachity duidelijk geïrriteerd in NightShadow's kop. Wees zelf stil... dacht de zwarte kattin terug. Ondertussen was de roodwitte kattin ook klaar met de discussie met zichzelf. "Mijn naam is NightShadow, en om het meteen maar duidelijk te maken. De stem in míjn hoofd heet Rachity. In tegenstelling tot die van jou kan zij niet door mijn mond spreken. Echter als ik heel bang of boos ben neemt zij me helemaal over. Dan ben ik alleen een stem in haar hoofd." legde NightShadow haar probleem zo goed mogelijk uit. Hopend dat de andere kattin haar zou snappen en nog even er over zou willen praten.

Dot had weer is ruzie met zichzelf, de ruzie waar naar ze nooit uit keek. Deze katten in haar hoofd konden niks dan alleen maar zijken, ze zag dat de poes zich stiekem er aan ergde maar de poes begon op een vriendelijke toon: "Mijn naam is NightShadow, en om het meteen maar duidelijk te maken. De stem in míjn hoofd heet Rachity. In tegenstelling tot die van jou kan zij niet door mijn mond spreken. Echter als ik heel bang of boos ben neemt zij me helemaal over. Dan ben ik alleen een stem in haar hoofd." Dot staarde op naar Nightshadow's woorden, "heb jij dat ook?" vroeg ze met angstige ogen en staarde naar de grond maar daarna naar de zwarte poes. Eindelijk iemand die zich precies hetzelfde heeft zoals......Ik. dacht ze en kwam wat dichter naar de poes, "Mijn stemmen kunnen mij ook over nemen maar alleen als ze daar niet te lui voor zijn, ik vind het erg voor je dat je dit ook hebt." miauwde ze. "Wij LUI!? KIJK IS NAAR JEZELF EN DAN ZIEN WIE LUI ZIJN WIJ JAGEN TE MINSTEN JIJ EZEL!" riep Hydra kwaad, Dot kroop even ineen. Even was ze stil en legde ze haar oren in haar nek van angst, ze schudde even haar kop. "Sorry dat was Hydra een stem in mijn hoofd, soms kan ik ze zien maar dta licht eraan. Ik heb ook andere stemmen maar die moeten maar zichzelf voor stellen." sprak Dot moeilijk staarend naar achter. "ooe geweldig, iemand ontmoeten hihihihihih. Mijn naam is Foollin de leukste van het stel en niet olie dom zoals Dot hehehe." zei Foollin die al een hele grote grijns had. Dot rolde met haar ogen "bedankt denk ik..." zei ze en staarde naar Nightshadow, waarom ben ik opgeschreept met deze Jokers. dacht ze en staarde naar de grond. "oh als of jij geen Joke bent." miauwde Harpus met geen zin te hebben in dit gesprek. "Ik ben Alice, de helpende kat die te minsten wel iets goeds doet." miauwde Alice rustig. "JIJ? alles goed doen? HAHAHAHAHHA laat me niet lachen iedereen weet dat je dat niet doet." lachtte Foollin die al helemaal in de stemming was. "Zijn jullie uitgesproken? De gene die even niet in de stemming is, is Harpus." miauwde ze met een vriendelijke blik maar ook met een geïriteerde blik, "Nightshadow is echt een geweldige naam en Rachity ook." miauwde ze liefjes met een korte spin.

OCC: spijt me voor de late reactie, had het druk -.-

"Heb jij dat ook?" De verbaasdheid in de vraag van de kattin was duidelijk te horen. NightShadow merkte dat de rood witte kattin een beetje naar haar toe kwam lopen. "Mijn stemmen kunnen mij ook over nemen maar alleen als ze daar niet te lui voor zijn, ik vind het erg voor je dat je dit ook hebt." Zei Dot, de zwarte kattin haalde haar schouders op. Ondertussen was ze er aan gewend, ook al had ze het veel liever niet. "Wij LUI!? KIJK IS NAAR JEZELF EN DAN ZIEN WIE LUI ZIJN WIJ JAGEN TE MINSTEN JIJ EZEL!" Riep een van de stemmen uit Dot duidelijk boos. NightShadow merkte hoe de kattin ineen kroop, al snel maakte ze zich ook al weer groot. "Sorry dat was Hydra een stem in mijn hoofd, soms kan ik ze zien maar dta licht eraan. Ik heb ook andere stemmen maar die moeten maar zichzelf voor stellen." Legde de kattin deze stem uit, de blik op haar kop was duidelijk ongemakkelijk. "ooe geweldig, iemand ontmoeten hihihihihih. Mijn naam is Foollin de leukste van het stel en niet olie dom zoals Dot hehehe." Stelde Foollin zichzelf voor, ergens was NightShadow wel blij dat ze Rachity had en niet zo'n type. Daar van zou ze helemaal gek worden, dat wist ze zeker. "Bedankt denk ik..." Al snel werd de blik van de kattin weer naar de grond gericht. "Oh als of jij geen Joke bent." Sprak een van de stemmen plotseling. "Ik ben Alice, de helpende kat die te minsten wel iets goeds doet." Stelde een veel vriendelijkere stem zich voor. NightShadow knikte begrijpend, een kat als Alice zou een heel stuk fijner zijn om in je te hebben. "JIJ? alles goed doen? HAHAHAHAHHA laat me niet lachen iedereen weet dat je dat niet doet." Lachte de stem van Foollin weer boven de rest uit. "Zijn jullie uitgesproken? De gene die even niet in de stemming is, is Harpus." Vertelde Dot met een mengeling van irritatie en vriendelijkheid in haar gezicht. "Nightshadow is echt een geweldige naam en Rachity ook." Ging de kattin weer verder met een kort spinnetje er na. "Dankje," begon de zwarte kattin voorzichtig. "NightShadow is een clannaam..." Vervolgde ze onzeker, NightShadow had geen flauw idee hoe dat zou vallen bij deze kat.

OOC: No worries ik reageer bijna altijd laat X'D

Dot zat voor de poes, ze had haar staart achter zich gelaten maar haar staart zwiepte wel. Ze had al zo'n hekel aan haar stemmen en ze leefde er al elke dag mee, de beledigingen kwamen het ene oor in en die bleven daar. In haar hoofd dwarrelen en ze moest er mee leven, ze ontblote haar klauwen en kon ter plekken huilen. Ze keek weg naar de lucht, de lucht met wolken vol met gedachte. "Dot.... Denkje weer aan je broer? want hij denkt niet aan jouw!" lachtte Harpus om nogal bot en gemeen te zijn. Alleen had Dot dit niet van Harpus verwacht wel van Foollin maar niet van haar, ze stond op. Ze wilde hier niet meer zijn, ze wilde dat vertellen om nu weg te gaan naar een plek waar ze hoorden. "Dankje," begon Nightshadow maar het klonk met een twijfel. "NightShadow is een clannaam..." Miauwde de zwarte poes, Dot staarde haar aan en liep een stap naar achter. Al gauw was de grond een kort staar moment voor haar en begon "Mijn ouders waren Clan katten....." miauwde ze maar ze schudde haar hoofd, ze wilde niet huilen en niet tranen. Het komt wel goed Dot.. zei Alice in haar hoofd. Dot negeerde haar en schudde haar hoofd en liet een paar tranen van haar wang af rollen die langzaam op de grond belandde, "Mijn broer, Mijn ouders, die Clan katten!" miauwde ze met een snauw erachter. Ze stapte naar achter ze ontblote haar klauwen, niet omdat ze wilde vechten maar uit angst. Ze schudde een paar keer weer haar hoofd en daarna wiebelde ze even met haar oor, even kom tot mezelf alsjeblieft Dot luister naar me... dacht ze bij zichzelf. Ter wel Harpus deze keer haar gedacht niet had gehoord en begon "Dot kalmeer je en kom tot jezelf, je bent mijn vriendin en je betekend veel voor me." Dot opende haar ogen, "waarom zeg je zoiets na dat je dat andere had gezegt." dacht ze en zei het ook meteen.

"Dot.... Denkje weer aan je broer? want hij denkt niet aan jouw!" Had een van de stemmen nog gezegd, Harpus als ze het goed wist. De rood witte kattin keek haar aan, NightShadow kon aan haar blik zien dat er iets niet goed was. Al snel zette Dot een stap naar achteren en staarde naar de grond. "Mijn ouders waren Clan katten....." Zei de kattin, een paar keer schudde ze haar kop. "Mijn broer, Mijn ouders, die Clan katten!" Snauwde de kattin waarna ze weer een stap naar achter zette. NightShadow's ogen merkte al snel de nagels van Dot op. "Dot kalmeer je en kom tot jezelf, je bent mijn vriendin en je betekend veel voor me." Zei de stem weer die net nog een gemene opmerking had gemaakt. De zwarte kattin wist nu niet meer zeker of deze stem vriendelijk was of niet. Dot opende haar ogen weer, als je goed keek kon je ze zien glimmen. Glimmen van de tranen die ze probeerde binnen te houden. Rustig liep NightShadow naar de kattin toe, haar zwarte staart legde ze geruststellend over deze heen. "Hey rustig maar," zei de zwarte kattin geruststellend. Het was nooit haar bedoeling geweest om Dot verdrietig te maken of iets dergelijks.

Dot was in rep en roer, ze wilde niet meer ze wilde weg. Weg van deze wereld en even verdwijnen, even weer bij haar broer zijn en zijn armen omhelzen hem zeggen dat ze een kitten wilde noemen hoe hij zijn kitten wilde noemen. Die naam die ze altijd bleef onthouden en de naam zal gebruiken, ze keek naar de grond. Ze herinnerde het zich hoe hij haar vrolijk aan keek en zei, 'ooit als ik ouder word en kittens krijg zal ik een poesje Wavern noemen.' Dot staarde naar de grond al haar haren stonden op en haar klauwen ontbloot, haar stemmen hadden haar uiteindelijk met rust gelaten maar haar herinnering niet. Toen haar ouders dood lagen en haar broer was verdwenen en waarschijnlijk ook dood, ze vertrouwde hem en het was haar beste vriend die ze nooit meer zal zien en nooit meer zal voelen. Haar ogen traande maar haar woeden rees, tot ze een warme staart om zich heen lag. Ze keek verbaast op en daarna naar de poes, ze wilde haar een klap geven maar kon dat niet. "Hey rustig maar," miauwde Nightshadow geruststellend, ze herkende die woorden precies zo. Dat zei haar broer altijd tegen haar, haar broer die altijd haar hielp in harde tijden. Ze spinde zacht en ging tegen de poes aanliggen, ze voelde het moment weer het gewelidge moment van haar en haar broer. Ze sloot haar ogen waarvan haar tranen van haar wang af rolden.

Dot zakte waardoor ze nu tegen haar aan lag. Een zacht gespin kwam ook van de rood witte kattin af. Dot sloot haar ogen, een traan kwam vanuit een van deze over haar vacht naar beneden gerold. Op deze manier was het net een kleine verdrietige kitten. NightShadow had wel medelijden met deze kattin, geen familie meer. Het grootste deel van haar familie leefde nog wel, maar deze zag ze nooit meer. De zwarte kattin zuchtte terwijl ze haar kop een beetje liet hangen, ze miste haar familie. Maar zij had Comettail, ook al zag ze hem niet vaak. "NU, HET IS JE KANS, MAAK DIE KAT AF!" Schreeuwde Rachity plotseling in haar kop. Bek houden jij, dacht NightShadow meteen terug. Rachity kon soms zo vreselijk irritant zijn door ook maar een zin te zeggen. Al snel wendde de zwarte kattin zich weer tot Dot die tegen haar aan lag. "Gaat het een beetje?"

Dot keek gestrest naar Nightshadow, ze durfde voor een deel niet meer. Haar broer, haar fammilie en haar stemmen. Haar eigen mentor haatte hoe Dot zichzelf gedraagde, ze wilde niet vechten want als ze vocht gebeurde er iets. Ze wilde niemand pijn doen alleen was ze bang, bang voor de waarheid die er al was. Haar broer was waarschijnlijk allang gestorven door haar, ze maakte zichzelf druk door alles wat ze al meegemaakt had. Helemaal nu, ze keek onrustig naar de poes maar reageerde niet alleen met een hevige gehijg als of ze zo hard had gevochten wat ze nooit deed alleen in haar gedachten. Dot rustig... Please.. Ooit zou je me moeten vertrouwen, dit willen ze alleen maar.. miauwde Harpus in haar hoofd met een krijs stem. Dot negeerde haar gesmeek en schudde haar kop, ze lag tegen Nightshadow aan die dit waarschijnlijk niet eens door had. Haar hele leven miste ze haar broer en haar fammilie, alles in een potje had ze in een keer niet meer. "Gaat het een beetje?" miauwde Nightshadow rustig. Dot sloot haar ogen en zei niks meer alleen liet ze een paar tranen vallen, ze duwde zich dichter tegen de zwarte poes aan alleen negeerde ze wel wat de poes vroeg. Ze trilde een beetje van haar angste en van haar stemmen, ze maakte zich druk over haar dood en als ze meteen dood kon maar dit hoefde niet.

Onderwerp: Re: Days and Nights (Nightshadow)