Calm down Buzz calm down... (Sid, Cyber en Buzzard)

Buzzard had Sid al het probleem waarmee ze zat verteld. Haar groene ogen keken bezorgd om zich heen terwijl ze met langzame stappen richting het territorium van Cyber liep. Sid had aangeboden voor de veiligheid, sinds ze niet wisten hoe Cyber zou reageren, om mee te gaan. Buzzard had het aanbod blij geaccepteerd. Ze was nogal bang dat Cyber van slag zou raken. Alles zou ze doen om de jonge kittens in haar buik te beschermen. Een verdrietige zucht verliet haar mond terwijl ze zich langzaam naar Sid omdraaide om hem een kopje te geven. Hij zou in de buurd blijven maar ze wou hem er niet bij hebben tenzij het fout ging.

Buzzard liep langzaam en verdrietig, verward op Cyber af. Ze haalde een diepe kalmerende zucht en ging voor hem staan. Haar heldere grasgroene ogen keken recht in de kille gifgroene ogen van Cyber. "Cyber...Ik..." Begon de jonge kattin langzaam. Ze wierp onrustig een blik naar achteren waar Sid zat. Hij had aangeboden het te vertellen maar ze wist dat ze het zelf moest doen.

Eerste Post Sid, Daarna Cyber!

Sid zag dat Buzzard ermee in haar maag zat. Het was dan ook niet zomaar iets. De kater knikte haar bemoedigend toe gaf spinde toen ze hem een kopje gaf. "Je kan het wel." Miauwde hij zacht. De rogue stapte naar achteren en verschool zich in een struik zonder doorns. De wind stond zijn kant op dus Cyber zou hem niet kunnen ruiken, en Sid zou zich er niet mee bemoeien tenzij er wat mis ging. Sid wilde graag geloven dat Cyber een agressieve kille kat was, wat hij waarschijnlijk ook wel was, maar ergens onder die zwarte witte vacht moest toch een hart zitten? Nog een keer begreep hij niet hoe Buzzard voor hem gevallen was, het was een misbaksel. Toch had Sid respect voor de kater, hij wist niet waarom en schaamde zich er ook een beetje voor, toch was het zo. Een zucht verliet zijn zwarte bekje toen hij de rode poes langzaam op de kater af zag strompelen, ze was er slecht aan toe besefte Sid. Gespannen ging hij liggen en spitste zijn oortjes. Hij zou alles willen horen!

Cyber had veranderingen gemerkt rond de grenzen van zijn territorium, dus echt verrast was hij niet toen de sterke kater een rosse schim aan zag komen over de velden die al lichtelijk naar rechtloper begonnen te ruiken, vroeg of laat zou hij hier weg moeten.. het werd te druk nu er steeds meer rechtlopers kwamen die begonnen met dode bomen rare constructies te bouwen. "Buzz.." zei hij luid spinnend terwijl hij met blij omhooggehefte staart op de rosse poes afgelopen kwam, hij vleide zich grijnzend langs haar zij en krulde zijn staart lichtjes naar beneden. Maar de zwart-witte rogue strok zich luid grommend met opgezette vacht en ontblote tanden terug toen hij ogen in zijn vacht voelde prikken, hij wist dat hier ergens één of ander beest moest zitten. Als het die vossen maar niet waren! Of één of andere domme kat die zijn grenzen was overgestoken met het gedacht dat Cyber zwakker was nu zijn territorium meer en meer ingenomen werd door die vervloekte rechtlopers. Argwanend keek hij met kilgroene ogen om zich heen maar kon nergens een glimp van iets opvangen en geuren kon hij zowizo met die rechtloper-stank niet ruiken.

Een vogel in de Eye-Tree liet vrolijk zijn lied zingen en Cyber ontspande zich wat, toen hij een blik wierp op de mooie jonge poes voor zich zag hij dat Buzzard alles behalve ontspannen was, net iets afstandelijker dan daarvoor gaf hij haar een verontruste lik over haar oor. "Is de ontsteking erger geworden?" vroeg hij kijkend naar haar zij opzoek naar de wonde die ze eerder was opgelopen door een vos. Wie weet was deze terug gaan ontsteken, al leek het de laatste tijd veel beter te gaan. Met klauwen die gespanne kneedde in de grond ging Cyber zitten met zijn dikke staart om zijn poten geslagen, al leek zijn gezicht ontspannen en open.. toch waren zijn twee paar spitse zwarte oren gefixeerd op het fijnste geluid. Het gevoel van een stel ogen in zijn lichtelijk dikgezette vacht bleef onophoudelijk voortduren.

"Buzz.." zei hij luid spinnend terwijl hij met blij omhooggehefte staart op de rosse poes afgelopen kwam, hij vleide zich grijnzend langs haar zij en krulde zijn staart lichtjes naar beneden. Een vogel in de Eye-Tree liet vrolijk zijn lied zingen en Cyber ontspande zich wat, toen hij een blik wierp op de mooie jonge poes voor zich zag hij dat Buzzard alles behalve ontspannen was, net iets afstandelijker dan daarvoor gaf hij haar een verontruste lik over haar oor. "Is de ontsteking erger geworden?" vroeg hij kijkend naar haar zij opzoek naar de wonden die ze eerder was opgelopen door een vos. Wie weet was deze terug gaan ontsteken, al leek het de laatste tijd veel beter te gaan. Buzzard slikte en keek de kater met grote groene ogen aan. "Nee Cyber met mijn wonden gaat het prima, je moet alleen weten dat je vader word...we krijgen... kittens.." Fluisterde de jonge rossige poes. Haar oortjes lagen heel even bang in haar nek. Ze stond op en verschoof iets. Ze was nu van Sid. Cyber had dacht ze waarschijnlijk meer met Iggy dan met haar.

-rp maar gewoon lekker door hoor ;p Sid springt wel in als er iets gebeurt, want anders worden mijn ro tekstjes heel kort Cx-

Wacht wat?! Zijn zwarte oren gingen met een schok naar voren en lichtelijk grommend zette Cyber een verbaasde stap achteruit "Sorry wat zei je nu net?" mauwde hij ongebrijpelijk sissend, hij had het vast niet goed verstaan... Zijn klauwen schraapten nu over de drassige grond en zijn staart ging heftig heen en weer. Dit kon gewoon niet waar zijn

Wacht wat?! Zijn zwarte oren gingen met een schok naar voren en lichtelijk grommend zette Cyber een verbaasde stap achteruit "Sorry wat zei je nu net?" mauwde hij ongbegrijpelijk sissend, hij had het vast niet goed verstaan... Zijn klauwen schraapten nu over de drassige grond en zijn staart ging heftig heen en weer. Dit kon gewoon niet waar zijn. Buzzard duwde haar oren verder in haar nek zodra Cyber zo negatief reageerde. Ze was duidelijk in haar bericht. Ze zou haar en haar kittens beschermen. "Ik zei dat wij kittens krijgen.. Ik ben zwanger van je.." Zei ze op een heel kalme toon. Toch zat er een kracht in. Ze zuchtte zacht en wachtte op het moment dat Cyber zou kalmeren.

Cybers haren gingen weer dik staan en zijn oren lagen zenuwachtig in zijn nek, dit had hij niet gewild. Hij hield wel van Buzzard, maar Iggy was degene waar hij kittens mee zou willen.. niet deze mooie rosse en bovenal erg jonge poes voor hem! De sterke kater toverde een wrang, geforceerd glimlachje en keek naar de poes met kilgroene ogen die hij graag terug zacht had gemaakt "Yay" stootte hij met die rare grijns uit, zijn lichaam liep over van ongemak.

De sterke kater toverde een wrang, geforceerd glimlachje en keek naar de poes met kilgroene ogen die hij graag terug zacht had gemaakt "Yay" stootte hij met die rare grijns uit, zijn lichaam liep over van ongemak. Buzzard keek de kater met kalme ogen aan. Ze wist dat hij waarschijnlijk geschrokken was en zette een stapje terug. "Ik- ik ga maar weer. Als je ooit langs wilt komen mag dat.." Mompelde de jonge poes voordat ze halsoverkop het territorium van Cyber uitrende en even wachtte op haar partner Sid.

Cyber keek geschokt hoe de poes zijn territorium uitstormde maar zette na een flinke ademteug de achtervolging in. Zijn adem raspte op het einde in zijn keel en hij moest goed zijn best doen de rosse poes op tijd in te halen, Cyber te pakken net buiten zijn territorium en zette zijn tanden in het nekvel van de jonge poes. "Jij gaat nergens heen!" gromde hij diep terwijl hij zich op de poes wierp en Buzzard op de grond terecht kwam. Maar nog geen seconde later vergrootte zijn kilgroene ogen zich verschrikt en krabbelde de sterke, grote en zware kater recht om met ingehouden adem naar de rosse poes te kijken "Gaat het..?" mauwde hij een stuk zachter en liever. Bezorgd keek hij naar haar inderdaad opgezette buik. Het nestje mocht dan ongewild zijn, hij wou haar en de kits niets aandoen voor die kleine duivels geboren waren. Daarna zou hij wel zien wat hij met hen en Buzzard zou doen.

Sid zag hoe Buzzard naar hem toe rende, maar hij zag ook hoe Cyber de achtervolging in zette. Behendig wilde hij voor Buzzard springen zodat Cyber haar met geen nagel aan kon raken, maar het was al te laat. Sid belande in het zand en Cyber pakte Buzzard stevig vast in haar nekvel, waarna hij boven op haar sprong. "Jij gaat nergens heen!" De rogue fronsde zijn wenkbrauwen en stond langzaam op, tegelijk met Cyber die waarschijnlijk zijn fout had in gezien. "Gaat het..?" Voordat Buzzard antwoord kon geven sprong Sid recht voor de snuit van de grote kater. Hij zei niks. Zijn ademhaling was rustig en kalm, maar zijn ogen spuwde vuur. De cyperse kat sloeg zijn staart wild heen en weer en snoof even, maar nog steeds hield hij zijn groen ogen op de kat gericht, vastbesloten om geen woord vuil te maken aan deze lompe aardappel.

Cyber kreeg haar te pakken net buiten zijn territorium en zette zijn tanden in het nekvel van de jonge poes. "Jij gaat nergens heen!" gromde hij diep terwijl hij zich op de poes wierp en Buzzard op de grond terecht kwam. Maar nog geen seconde later vergrootte zijn kilgroene ogen zich verschrikt en krabbelde de sterke, grote en zware kater recht om met ingehouden adem naar de rosse poes te kijken "Gaat het..?" mauwde hij een stuk zachter en liever. Bezorgd keek hij naar haar inderdaad opgezette buik. Buzzard had een lange lage grauw laten horen. Ze had haarzelf niet bezeerd maar hield er niet van hoe Cyber met haar om ging. Nog voordat ze kon antwoorden was Sid al beschermend voor haar gesprongen en staarde de andere kater aan. Hij snoof terwijl hij zijn staart heen en weer zwiepte. Buzzard stond langzaam en een beetje wankelig op voordat ze nijdig naar Cyber keek. "Ik bepaald at zelf wel MENEERTJE!"Ze was duidelijk woest over het feit dat hij de ongeboren kittens had kunnen verwonden en dat hij haar tegen haar wil in had vast gegrepen. Haar groene ogen kalmeerde weer terwijl ze tegen Sid aan kroop.

Toen de zwart-witte kater de mooie rosse poes tegen dat scharminkel van een Sid zag aankruipen snoof hij duidenlijk zowel geïrriteerd als zeer nijdig naar Buzzard . Zijn dikke knappe vacht stond extra dik van ergernis en met wat onhandig woest geklauw trok hij plukken gras uit de zompige bodem. "Ga je nu echt om met dat onhandig, dun en zwak scharminkel van een vertrapte muis? Ik had wel beter van je verwacht hoor vuurtoren!" Dat woord 'vuurtoren' had Cyber een rechtloper als scheldwoord tegen één of andere ros-harige rechtloper horen gebruiken, hiermee bedoelde hij van die rare hoge rode gebouwen met een zon erin. Geen idee waarom het als scheldwoord gebruikt kon worden, maar het klonk bij Cyber goed in de mond. Zijn witte lip was al van frustratie opgekrult en met een zwiep van zijn staart storte hij zich langs Buzzard op dat cyperse scharminkel. "Onthoud dat het wel mijn kittens zijn, en als je niet goed oppast.. ik ben altijd in de buurt om ze op te eisen" siste hij door zijn tanden door nu niet bepaald tegen een persoonlijk iemand. Het was zowel tegen Sid, Buzzard als elke andere kikkervretende kat in de buurt bedoeld.

OCC; kleine wijziging, Cyber is dus doorheen de RPG helemaal uit zijn doen gebracht en zal niet meer 100 % kalmeren waarschijnlijk. Als Buzz en Cyber uit elkaar gaan zal Cyber ongeveer wanneer de kits rond de 4 maanden zijn langs komen en zonder op Buzzard te letten en ruw voorstel voor te leggen, de kits mogen kiezen of ze bij hem gaan of bij Buzz blijven. Misschien dat Buzz niet met dit voorstel instemt.. maar dan zou Cyber Buzzard gewoon ruw wegduwen/gooien en zich tussen haar en de kits plaatsen. Want Cyber blijft natuurlijk wel groter, ouder, sterker en ervaarder dan Buzzard de jonge moeder van de kits.

Zijn dikke knappe vacht stond extra dik van ergernis en met wat onhandig woest geklauw trok hij plukken gras uit de zompige bodem. "Ga je nu echt om met dat onhandig, dun en zwak scharminkel van een vertrapte muis? Ik had wel beter van je verwacht hoor vuurtoren!" Buzzard negeerde die flauwe zin en keek haar vroegere vriend met nijdige kille groene ogen aan. Kil voor haar doen tenminste. "Ik weet dat we samen kittens krijgen maar weet ook dat ik jou niet geheim van ze zou houden. Je hebt net als mij het recht ze te kennen maar als je het niet erg vind ga ik nu op weg naar Vulture en nog wat jagen. Kom je Sid?" Vroeg Buzzard voordat ze opgehouden werd."Onthoud dat het wel mijn kittens zijn, en als je niet goed oppast.. ik ben altijd in de buurt om ze op te eisen" siste hij door zijn tanden door nu niet bepaald tegen een persoonlijk iemand. Het was zowel tegen Sid, Buzzard als elke andere kikkervretende kat in de buurt bedoeld. Buzzard keek hem aan en knikte toen langzaam. "Vergeet niet dat het ook mijn kittens zijn Cyber en ik zal ze beschermen met mijn leven als het moet. Je kunt ze niet zomaar ontvoeren. Je bent welkom de kittens te zien en ik zal eens in de zoveel tijd naar je toe komen met ze als ik weet waar je bent.. Maar geen van ons gaat de kittens kwaad berokkenen." Zei ze kalm voordat ze naar de grond keek.

Sid zag hoe de twee tegen over elkaar stonden, hij hoorde Buzzards woorden aan en bleef stil. Deze hele tijd had hij geen woord gezegd. Hij wist dat Cyber goed bevriend was met Buzzard, dit moest moeilijk voor haar zijn. Maar dat waren de gevolgen als je niet oplette. 'Buz, laat hem. Voor hem moet het ook een schok zijn geweest.' Sid gebaarde met zijn kopje naar de bossen en draaide zich om, hij was hier niet langer nodig. Met zachte maar snelle passen zocht de kater zijn weg door de struiken, Buzzard zou zo wel komen.

Sorry beetje kort

'Buz, laat hem. Voor hem moet het ook een schok zijn geweest.' Sid gebaarde met zijn kopje naar de bossen en draaide zich om. Buzzard keek Sid aan en knikte toen langzaam. Ze wist dat Sid gelijk had. Ze keek nog een keer naar Cyber voordat ze hem even vriendelijk toe knikte. "Ik hoop je snel te zien nadat dit nieuws je is ingezonken.." Zei ze uiteindelijk naar een ongemakkelijke stilte. Ze draaide zich toen om en rende achter Sid aan.

Cyber keek de rosse poes na met vochtige kilgroene ogen, dit alles kon niet goed komen. Hij had niet eens op deze jonge poes moeten vallen. Maar de zwart-witte kater liet toch een venijnige grauw horen en richte zich dominant op "Tot snel dan" riep hij de twee katten na "Sid, misbaksel dat je bent, waag het niet ooit Buzzard pijn te doen!" wierp hij er nog heel gemeen en snauwend aan toe terwijl hij zijn witte poot met uitgeslagen nagels ophof en boos megbeende met dikke staart van kwaadheid.