Sorry

Dit soort gesprekken maakten hem altijd zenuwachtig, hem was gezegd dat de kater ergens in het Territorium was, en dus was hij op zoek gegaan maar eigenlijk wist hij niet of hij hem wel wilde vinden. Nee dus, eigenlijk niet, maar het moest wel. Hij wilde sorry zeggen, hij had fout gezeten, hij wilde niet dat de kater nog boos op hem zou zijn. Dus liep hij door, en vond hem uiteindelijk. Alleen. Tot zijn grote geluk. "Ashdrizzle?" Zijn stem klonk wat onzeker, maar al snel schudde de jonge kater dat van zich af, en stapte naar de warrior toe. Wel beleefd wachten tot die antwoord gaf, maar dan kon hij beginnen.

- Ashdrizzle 1ste post

Zoals hij wel verwacht had reageerde de warrior koeltjes, het maakte niet uit, want Tall was hier ook om te zeggen dat hij fout zat. Dat was helaas makkelijker gezegd, en gedacht, dan gedaan. Dus slikte hij nog eens, keek eens naar het gezicht van de ander, en besloot toen dat het maar gewoon moest. "Ik eh.. Wilde sorry zeggen," Zo, dat was eruit, nu was het aan de ander of hij verderging of niet. Ash was een vriend, en vrienden liet je niet stikken door een ruzie.

De kater glimlachte weemoedig, misschien was dat inderdaad zo, hij was niet echt aardig geweest toen. "Ja ehm.. Dat was eh.." Hij viel stil, wat was dat eigenlijk? De kater was er niet zo zeker van dat hij dat zelf wist, hij wist alleen dat hij fout had gezeten en dat hij onaardig was geweest. "Luister," Mauwde hij dus uiteindelijk, gewoon maar vastbesloten te zeggen wat hij dacht. "Ik was vreselijk bezig, jij was bezig met vader zijn, dat ging niet samen en ik zat fout. Dat begrijp ik, en het spijt me oprecht, ik hoop gewoon dat je me ervoor kan vergeven,"

Het was even stil, en de stilte was de apprentice aan het opeten. Gelukkig werd het verbroken voor zijn poten al op waren, en dus zuchtte hij opgelucht toen een 'oke' weerklonk. Meteen was zijn vrolijkheid terug, en sprong hij op om voor de ander neer te komen. "Dankje Ash, en ik beloof dat ik niet meer bij je kits in de buurt kom," Mauwde hij, terugdoelende op toen Slate aangevallen was en hij haar beschermt had. De ander had daar niet al te blij mee geleken.

Het was allemaal goed geweest, en de kater was gewoon vrolijk doorgesprongen, mits Ash dat niet gezegd had. De brom in zijn stem, en de boodschap zelf, maakte dat de kater stopte, en hem onthutst aankeek. Daarna liep hij naar hem toe en plofte recht voor hem op de grond, zodat de ander wel moest stoppen. "Wat is er?" Vroeg hij toen, met grote vragende ogen en oprecht medeleven. Hij had de ander altijd als vriend beschouwt, en ook al vond Ash hem waarschijnlijk niet meer dan irritant, hij was er voor hem. "Ruzie met Fawn? Of erger?"

De ander was inderdaad niet het meest blije persoon, zoveel was wel duidelijk. Niet dat het allemaal zo vrolijk moest perse, maar vrolijker dan dat hij nu was zou toch ook voor hemzelf wel fijn zijn. Dus keek Tall hem eerst alleen met een schuin hoofd aan, en knikte toen eens. "Mag ik weten waarom?" Vroeg hij toen, duidelijk was wel dat hij niet boos op hem was, dus niet quite de héle clan.

De ander plofte neer, en dat zag Tall als een teken dat hij het hem zou zeggen. Dus sloeg de apprentice zijn staart om zijn poten en luisterde. "Ik eh.. heb een nieuwe relatie. En Fawnstep en Littlestream gunnen mij dat geluk niet, toen moest Deputy'tje Innerghost me ook nog eens de les geven hoe ik een ouder moest zijn. Alsof haar kittens StarClan katten op aarde zijn." Het bleef even stil, op het zacht na gegrom van Ash na. "Dat is inderdaad lastig," Beaamde Tall uiteindelijk, en besloot maar gewoon punt voor punt erlangs te gaan. "Kan het niet zijn dat Little het jammer vindt dat zij nog steeds geen relatie met je aan kan gaan, terwijl ze dat misschien, diep in haar hart, wel heel graag zou willen? Dan is ze dus jaloers. Fawnstep kan zich verraden voelen, maar jullie twee hebben nooit een echte relatie gehad, dus daar hoef je geen aandacht aan te besteden, en Innerghost is denk ik nog haar weg aan het vinden in het oma-schap. Het is lastig, de kittens zijn familie, maar ze mag ze niet opvoeden, dus moet ze dat nog uitvinden." Hij viel even stil, nu de hamvraag. "Fijn dat je een stabiele relatie aan bent gegaan, dat moet goed voelen na turbulente tijden.. Mag ik eh.. Vragen met wie?"

De kater leek na te denken over zijn woorden, en Tall gaf hem de tijd. Dat was namelijk ook gewoon niet meer dan eerlijk. Uiteindelijk zou Ash wel antwoorden als hij alles uitgedacht had. "Erm.." Tall merkte beschaamd op dat hij iets naar voren geleund zat. Nieuwsgierigheid was op zich prima, maar het moest ook niet de overhand krijgen. Dus leunde hij iets terug, en moest zich inhouden niet aan te moedigen. "Nightspark." Oke. Verassing. Die had hij dus niet verwacht. Waarschijnlijk was de verbazing af te lezen op de kater's gezicht, en daarna zijn ogen die zochten naar enige tekenen van een grapje. Hij had ervn gehoord, dat het bestond, maar dat het in de clan zo was was anders. Uiteindelijk brak er een gigantische glimlach door op zijn gezicht en sprong de kater op. "Hij is een gelukkige kater Ash," Mauwde de apprentice. Als dit was wat zijn vriend wilde, dan zou het goed voor hem zijn. Nightspark was een aardige, respectvolle kater, en hij zou goed voor zijn buddy zorgen.

De ander leek niet al te goed op zijn gemak, maar dat negeerde Tall. Het compliment maakte hem warm vanbinnen, maar een al te uitgebreide reactie gaf de kater niet. "Zijn er katten geweest die dit niet kunnen accepteren dan?" Vroeg hij toen, voor de zekerheid. Vast niet toch? De katten in zijn clan waren over het algemeen best begripvol.

De ander haalde zijn schouders op, maar wel duidelijk was dat dat een bevestigend antwoord was. "Ze vinden het allemaal maar raar, waarschijnlijk roddelen ze achter onze rug eindeloos over ons. Littlestream doet alsof ze de gebeten hond is en wekt waarschijnlijk het medelijden van de hele Clan, net zoals Fawnstep, die de kittens niet eens onder haar controle kan houden." Tall knikte, maar koos geen kant. Hij was er voor zijn vriend maar zat niet in de positie om anderen te beschuldigen. "Littlestream heeft me zelfs bedreigd toen ik haar hier ergens was tegengekomen. Niet dat ze fysiek veel is, maar ze wilt ons nu het liefste mors en morsdood hebben." Dit verbaasde Tall wel even. Littlestream de lieve medicine cat? Wow. "Dat is best heftig inderdaad," Mauwde hij dus, en was even van zijn stuk gebracht door het nieuws. "Maar zij zitten fout, jullie niet," Nu had hij toch een kant gekozen. Zucht.