Stupid Sushi [& Sushi]

Met hartelijke teugen dronk de sterke kater van het frisse water, een heerlijk zonnetje verwarmde zijn zwarte dikke pels. De zon had niet veel geschenen de laatste tijd, barweinig voor een Lente. Maar die ene keer dat de zon door de zware wolken wist te dringen liet deze zich van haar beste kantje zien. Zacht ronkte hij en sloeg zijn zwart-witte staart rond zijn wit stel pootjes, gekwetter van een vogeltje klonk in de verte vanuit een boompje en met zijn zintuigen op scherp gesteld draaide de kater zijn zwarte oren naar het minieme geluidje toe. Zachtjes waaide de wind door het lange gras en zijn klauwen kneedden energierijk in de oever van de rivier. Met een zwaai van zijn staart en een geschatte blik met zijn kilgroene ogen naar de koude stenen gericht sprong de zwart-witte kater met behulp van zijn achterhand naar de zilveren steen, een grijnsje ontsnapte hem waarna Cyber fier zijn borst omhoog hield en zijn staart dominant in de lucht. Maar zijn stemming werd verbreizeld door de geur die zijn roze neus binnenstroomden, dat roomsoesje was er weer. En met een geïrriteerde zucht sprong Cyber van de steen af naar de oever, zijn staart dik en zijn kilgroene ogen ongeïnterreseerd.

Rustig vervolgde de vier poten hun weg lang het riviertje. Het maakte haar niet echt uit in welk territorium ze nu liep, het enige wat haar uitmaakte was dat aan de andere kant zich Riverclan vestigde. Gravepath had gezegd dat dat de volgende zouden zijn, dan kon ze beter alvast een paar zwakke punten op zoekn die ze door kon geven en dan kon gebruiken. Plekjes die onbewaakt waren, plekjes waar een geur mistte. Iets waardor ze makkelijk het kamp zouden kunnen bereiken. Nou ja, het reserve kamp, ze waren hun kamp al uitgejaagd. En ooooh, dat was goed voor hun. Geen muren die ze beschermde en minder warriors in het kamp. Niet dat Terror claws ze niet aankonden. Ze hadden ook al, gewonnen van Shadowclan, teminste een deel van hun. Hey, hun waren er een kwijt aan Starclan en Terror claws stond nog overeind. Haar kop hield ze trots en dominant hoog, katten mochten weten ho ze zich voelde. Ooit zou dit van hun zijn. Tot er een geur haar grijze neus in kwam. Geen clancat. Een oque, die ze eerder had ontmoet. Hoe noemde hij zichzelf ook alweer tegen die kits, o ja, wolf. Hij dacht over zichzelf als een verwilderde hond. Even zuchtte Sushi en stapte door, juist in zijn richting, zij moest daar langs, en ze zou echt niet omlopen voor hem. 'You again' zuchtte ze ongeinterreseerd.

Cyber rolde heel opvallend met zijn kilgroene ogen en wierp haar een spottende blik toe, "En wat brengt ons roomsoesje hier nu?" vroeg hij ongeïnterreseerd met een brede grijns. Wat kon hij anders doen? De gedachte 'Kill her! kwam spontaan in zijn zwart-witte kop op, maar hij had even geen zin in liters bloed of iets in die aard. Dus stond hij maar met een zucht op en rekte zijn sterke spieren uit, met een makkenlijk sprongetje was de Roguekater geland op één van de vele zilveren stenen in het rivier en boog zich voorover om wat van het koele water te drinken, het gekwetter van de vogel ergens in de achtergrond.

[justify
Sushi grijnsde even toen ze zag dat de kater met zijn ogen rolde en haar een spottende blik gaf. Ja, zo voelde ze zich ook over hem, big talk. 'I could ask you the same, how did you call yourself again?' Even kort stopte ze en haar grijns werd breder, een valse grijns die een kille lach achter verborgen hield. Ze zou de kater nog niet uitlachen, nog niet. 'Ah yeah, wolf wasn't it?' sprak ze. Nogsteeds snapte ze niet dat die kat zich de naam van een verwilderde hond wou hebben maar goed, dat was zijn probleem. Rustig stapte de poes op het water af, even wat drinken was een goed idee van hem. Ze boog zich voorover en hengelde met haar tong het water naar binnen. [/justify]

Cyber weigerde te antwoorden op de vraag van dat Kittypetje, ongeïnterreseerd draaide hij zich van de poes af en showde nog enkel zijn rug aan haar. Zijn klauwen schraapten lichtjes over de zilveren stenen en zijn staart hield hij balanserend omlaag om niet uit te glijden van dat stelletje natte stenen "Wolf Of Territory, of anders Cyber" stelde hij zich nongalant voor, met zijn volledige bijnaam en echte naam deze keer. Wolf Of Territory klonk gewoon goed, hij had het dan ook verdient met dat stom oudje van het territorium te verjagen en zijn territorium over te nemen. De poes boog zich voorover om wat water te drinken in deze hitte, net zoals de zwart-witte kater zonet had gedaan. "What's your name sweety?" vroeg hij met zijn lage brommende stem, ze had zijn dag echt niet gemaakt door te verschijnen aan de waterkant.

De zwart witte kater stelde zich rustig voor. Eerst met een veel te lage naam, wel nogsteeds met de verwilderde hond erin en een andere naam, Cyber. Wolf of Territory, klonk interessant maar niet genoeg om haar vast te houden. Rustig dronk ze het water verder tot de kater naam haar naam vroeg. Ze grijnsde door zijn toon. Ze hield ervan katten tegen de haren in te strijken. 'My names is Sushi, fighter of the Terror Claws, Honey' sprak ze sarcastisch. Als hij zich uitgebreid zou voorstellen waarom zij niet. Rustig ging de roquepoes weer recht zitten, legde haar staart om haar poten en haar borst trots naar voren. Haar kille ijsblauwe ogen recht op hem gericht. Ze was zeker niet blij hem hier tegen gekomen. Zeker omdat ze niet wist wat ze van hem kon verwachten. Dan moest ze zwakke plekken van Riverclan zoeken en op haar eigen rug letten. Niet dat ze bang voor hem was, alles behalve. Maar littekens op haar lichaam was hij niet waard.

De zwart-witte kater wierp de poes, die blijkbaar Sushi heette, een klein charmant lachje toe. Al bleek uit zijn ogen dat hij nog steeds niet goed gezind was, zeker nu ze in een Roguegroep zat. Als je één kat van zo'n groep kwaad maakt krijg je de hele groep achter je aan, dat is nooit niet leuk. "Je bent lekker, Sushi" zei hij met dat charmante grijnsje en een spottende blik in zijn ogen, dat roomsoesje was echt een irritant poesje. Hij mocht haar wel, al haatte hij de poes ook. Met een zwaai van zijn dikke staart stond hij op en rekte zijn spieren van zijn voorpoten even uit. "Zo zo, je zit zeker in een Roguegroep dan?" vroeg hij alsof hij wel degenlijk geïnterreseerd was in de poes, al kon ze hem geen muis schelen. Zijn klauwen maakten kleine hoge geluidjes op de zilveren steen terwijl hij zich omdraaide en in haar richting sprong, een steen dichter bij de poes.

Rustig liet Sushi zich in een zittende houding zakken en sloeg haar staart om haar poten heen terwijl ze haar ogen af en toe weer op het Riverclan gebied richtte. Kijkend hoelang het zou duren voor er een kat zou verschijnen, dat kon ook een zwakke plek zijn. Maar om het de zwart witte kater voor haar het niet te laten merken keek ze slechts af en toe. Niet dat hij er veel aan kon veranderen maar toch. Cyber, dat van veel makkelijker dan wolf of the blabla. Even kort rolde ze met haar blauwe ogen toen er woorden uit zijn bek kwamen. Toen hij begon over een roquegroep grijnsde ze even. Ze hees haar kop en keek hem recht aan. 'Ja, Terror Claws' sprak ze duidelijk. Haar nagels tikte licht op de stenen onder haar maar ze verrekte geen spier toen hij dichterbij kwam. Ze bleef hem enkel recht aankijken met een kille, droge blik. De kater was best irritant eigenlijk, niet irritanter dan die rode kitten was geweest maar toch.

Cyber wierp de poes een afzeidig knikje toe "Dan zou ik waarschijnlijk bang van je moeten zijn?" mauwde hij geamusseerd met een grijnsje. Op dat moment viel hem iets te binnen, iets dat hem niet zinde. En gefrustreerde zucht verliet zijn longen en liet zijn staart kwaad heen en weer slaan "Dan ken je Lync zeker wel?" gromde hij met de gedachte aan dat rotjoch. De stomme kitten was ook bezig geweest over de Terrorclaws-dinges. Dat zinde hem alleminst.

Sushi keek even droog naar de kater. 'I really don't care if you're afraid or not' sprak ze droog terwijl ze met haar nagels op de grond tikte. Hij hoefde echt niet banger te worden omdat ze een groep achter zich had staan, ze kon haar eigen gevecht wel vechten als ze dat moest, of gewoon wou. Lync, even dacht ze na. Oh god, dat was die irritante kleine rode kitten. Die zo zielig deed om bij hun groep te kunnen. Haar oren gingen licht in haar nek, ze irriteerde ze zich gewoon meteen weer, enkel alleen aan de gedachte aan die kitten, aan die vreselijke lach. 'Please, stop about that little piece of...' ze stopte maar met haar zin. Ze ging er niet eens aandacht aan geven. Hoewel haar oren nogsteeds naar acher en naar beneden lagen.

"Shi-t" vulde Cyber grommend aan toe toen de poes haar zin niet afmaakte. Hij zou dat stuk kraaienvoer zo kunnen vermoorden en het ding de nek breken, de zwart-witte kater vroeg zich zelfs af waarom hij dat nog steeds niet had gedaan. Met opgetrokke neus keek hij naar zijn spiegelbeeld in het water.

Een kleine grijns kwam op haar kop toen hij haar zin af maakte, hij vond dit rode kitten dus ook zo irritant. Even keek ze naar het riverclan gebied, nog steeds niemand, ze had allang in het gebied kunnen zijn. 'How that pile of fur made it to his age is a suprise for me' mauwde ze met een lichtte grijns. Haar oren nogsteeds in haar nek, als ze die kitten nog een keer zou zien zou hij niet veel ouder meer worden.

Cyber wierp haar een grijns terug en dacht aan dat stom gedrocht van een kitten dat zijn eigen miezerig leventje zo verziekte dat Cyber er bijna om moest lachen. Met een zwiep van zijn staart sprong de kater nog een steen dichterbij, voorzichtig dat de poes hem niet plots zou aanvallen. "Dat stuk muizenstront eet zelfs Kittyfood, zo zwak is hij wel." siste hij kwaad bij de gedachte, een Rogue hoorde geen Kittyfood te eten, zelfs een kitten moest wel voor zijn eigen eten durven opkomen! Stomme kleine, zwakke haarbal, jak.

Even wierp Sushi een blik op de zwart witte kater. Hij vond de kitten duidelijk ook niet blij, zeker niet niet slim om zowel haar als die andere roque tegen hem te hebben. Cyber zag er best sterk uit dat moest ze hem nageven, natuurlijk niet sterk genoeg voor haar maar toch. Even grijnste ze waarna haar blik weer naar het clan gebied gleed. 'Kittyfood, seriously, who on earth would want to eat that'siste ze. Ze kon de droge brokken nog proeven als ze eraan dacht. Dar was toch wel het meest gore wat ze ooit gegeten had. Wat, ze moest wel, ze zat opgesloten in dat nest, ooit, gelukkig lang lang geleden.

Cyber wierp de poes een kil knikje toe op haar reactie, die droge brokken waren het meest afschuwelijke op de wereld. Al had hij het nooit gegeten, de opmerkingen van anderen en het afschuwwelijke uiterlijk van die Kittypets vertelde hem meer dan genoeg! "He is so stupid like a little mouse" gromde hij met lichtjes zwaaiende staart. I gonna kill him, ging er in zijn gedachten om. Al wist hij Cyber dat hoe langer hij het mormel liet leven hoe langer hij plezier in zijn lijden kon vinden.

Kittyfood, de gedachten eraan alleen al lieten haar bijna braken. Welke kat zou dat nou willen eten, zelfs toen zij zelf een kittypet was geweest, tegen haar wil in, had ze hun goudvissen of parkietjes gegeten, of natuurlijk de ratten op zolder. Ze grijnsde even bij de herrinnering aan de twoleg die stond te gillen toen ze de kleine hond had gedood. Ja, dat was wel een van de grappige momenten. 'Like a mouse' herhaalde ze hem zacht. 'Yeah, but he laughs like a retarted hyena' grijnsde ze. De kit had haar behoorlijk geirriteerd, nogsteeds als ze eraan dacht, maar de gedachte dat die het zeker niet lang meer ging overleven liet haar wel grijnzen.

Een stevige bries liet even zijn zwart-witte pels opwaaien en met een snelle lik over zijn witte borst legde de sterke kater het weer nauwkeurig plat, hij wou er nu niet uitzien als een verfromaaide oude zak. Zoals sommigen me blijken te noemen, gromde hij diep in zichzelf terwij zijn klauwen kwaad over de grond schraapten bij de gadachte de pels van die katten open te scheuren en ze te laten zien dat hij wel degenlijk iets in zijn mars had! Met een soort gemene lach stond de kater terug recht en keek naar het bossige gebied in de verte, waarna hij zijn kilgroene blik weer op het glinsterende water focuste dat gulzig aan de wanden van de oever likte. "Als ik ooit dat mormel tegenkom.. zal ik hem net zoals met die stomme clankittens eens goed laten schrikken. Tot hij nooit meer één zielig woordje naar me toe durft te smijten, dat stuk vossenstront." Liet hij gemeen horen terwijl zijn klauwen diep wegzonken in de zompige bodem van de oever. Het geluid van pootstappen liet hem opkijken, nog meer Clankatten? Menes? Met een diepe grom van ergernis siste hij "Er komen clankatten aan" Cyber liet zich al in een uitdagende vechthouding zinken bij de gedachte dat als het een makkenlijk stelletje poesjes was hij zich eens goed kon gaan amuseren.

OCC; er kunnen eventueel wat clankatten komen (waarschijnlijk RC) maar die clankatten kunnen evengoed rpc (of hoe zeg je dat?) zijn, dat ze eigenlijk niet bestaan.

Een korte broes tilde met gemak haar vacht op en streek erdoor heen alsof het ermee wou dansen. De roque poes sloot even kort haar ogen, de wind was koel vergeleken met de brandende zon. Zelfs op haar lichtgekleurde vacht brandde het en even voelde de wind dus ook als het best wat er vandaag zou gaan gebeuren. Jammer genoeg kon ze haar ogen niet lang dicht houden, ze had geen idee wat die panda kater naast haar voor ideeën in zijn kop zou halen. Ze kende hem niet, vertrouwde hem niet en zou dus zeker wel op hem letten. Ze hoefde geen nagels in haar flank het moment dat ze even ergens van genoot. Haar oren draaide ligt naar hem toe toen hij begon te spreken en ze zakte iets door haar voorpoten om wat van het water te drinken. 'Scare them? You're scaring kits? What's the fun of that' sprak ze terwijl ze het water doorslikte. Ze zou het rode stukje ongedierte vertrappen onder haar poot mocht hij ooit nog zijn weg naar haar vinden, en die weg durven te nemen. Maar clankittens laten schrikken, wat was daar nou leuk aan. Dan zouden ze naar hun mama rennen: Die meneer heeft ons laten schrikken. Nou wauw. Het was veel leuker om moederlief van ze af te nemen, die naar hun 'starclan' te sturen. Daar had je de kittens echt mee, zie zouden opgroeien om jou ooit terug te pakken, dat was toch geweldig. En daarbij drong dat wel door tot een clan, een dode queen. Ze draaide haar oren toen ze pootstappen hoorde en niet veel later gaf Cyber ook een seintje dat het clankatten aan kwam. Relaxed ging ze rechtop zitten terwijl Cyber in zijn gevechtshouding ging staan. Uitslover. Rustig wachtte ze op de katten die eraan zouden komen.

Toen Cyber zag dat Sushi zijn seintje had ontvangen negeerde haar wat zurige blik die duidelijk liet blijken dat ze vond dat de sterke kater zich uitsloof, ach dat was nu eenmaal plezant. Eens doen alsof hij echt zijn best moest doen om deze clankatten van zich af te slaan ofz, wist hij wat. Met een licht grommetje draaide hij spottend met zijn ogen en sprong snel langs de stenen naar de andere kant, recht in het territorium van de riverclan of hoe dat stelletje domme vissen ook mochten heten. Met een grauw en zijn staart dominant in de lucht sprong hij recht voor een stelletje schimmen en stapte alsof hij de clanleider zelf was "Ach, vissies toch moeten jullie niet in het water blijven? Straks stikken jullie nog!" zei hij spottend, al wist hij dat er niet echt veel grappigs aan was. Hij amusseerde zich wel wat door de blikken van deze kittypets. Hij vond het toch zo geweldig, die clankatten dachten echt dat ze alles waren.

OCC; er mogen eventueel clankatten van RC binnenvallen, (Tess, als jij rc katten hebt mag je die eventueel ook gebruiken hoor ^^ ik heb er geen) anders zijn deze krijger/leerlingen NPC.