Have you seen the prey out here? {SUNHIGH HUNT PATROL}{+Icepaw&Lightningpaw}

Forest leidde zijn patrouille - bestaande uit twee apprentices en hijzelf - naar buiten het camp. Icepaw had hij al eens ontmoet, maar Lightningpaw kende hij nog niet echt. Voor het eerst sinds hij warrior was geworden zat hij nu in een patrol. Hij was zelfs de leider van deze kleine jachtpatrol! Hij liep even een random richting in, om daar even te blijven staan. Hij draaide zich naar de leerlingen en liet zijn groene blik even langs het tweetal glijden. Even dacht hij na, terwijl zijn blik op de twee jonge katten bleef rusten. "Laten we naar de marshlands gaan." besloot hij toen. De zwarte kater wist eigenlijk niet zo goed wat te doen. "Eh... Jullie weten toch hoe je kikkers moet vangen, nietwaar?" vroeg hij aan de apprentices. Hij draaide zich om en liep weer verder, terwijl hij wachtte op een antwoord. Het dennenbos om hem heen verspreidde zijn kruidige geuren. De smaak van verse prooi sijpelde zijn bek in. Abrupt bleef hij staan. Zijn grasgroene kijkers versmalden zich toen er iets ritselde in een struik. Als in een reflex wierp de zwarte warrior zich in een jachthouding. Hij rook de muis. Het beestje rook hem. Het bleef zitten waar hij zat. Maar Forest zat tegen de wind in. De muis verloor zijn geur. Toen besprong hij het diertje. Zijn klauw ritste zijn keel open. Voorzichtig nam hij het bruine ding in zijn bek en draaide zich weer naar zijn Clangenoten.

Lightningpaw moest mee op jachtpatrouille samen met Icepaw en Forestrain. Lightningpaw kende allebei de katten niet maar dat maakt hem niet zoveel uit. Hij was niet van plan vrienden te gaan maken. "Laten we naar de marshlands gaan." zei Forestrain. "Eh... Jullie weten toch hoe je kikkers moet vangen, nietwaar?" vroeg Forestrain. Lightningpaw wist dat eigenlijk niet maar daar zou hij snel genoeg achter komen als Forestrain het voor deed. "Nee dat weet ik eigenlijk niet, maar als je het even voordoet weet ik het ook gelijk." zei hij tegen de warrior. Hij liep rustig achter Forestrain aan en wachtte op een antwoord van hem.

Hij werd gevolgd door zijn kleine jacht patrol. Op zijn vraag over kikkers vangen kreeg hij antwoord van Lightningpaw, de jonge tabby kater. "Nee, dat weet ik eigenlijk niet," was zijn antwoord. Dat had Forest kunnen weten. Hm, hij was mogelijk niet de beste patrol leider. Misschien had Innerghost beter een andere uit kunnen kiezen. "maar als je het even voordoet, dan weet ik het ook gelijk." maakte Lightning de zin af. "Goed." antwoordde Forest, vastberaden om zijn rol als leider niet te laten varen. "Er zijn genoeg kikkers in de marshlands, je zult daar absoluut leren hoe dat moet." Hij gebaarde de twee katten met zijn staart. De zwarte kater kende de weg naar de marshlands op zijn klauwen. Hij kwam daar vaak, en hield best van de zompige bodem daar. Kikkers waren nu niet zijn grootste favoriet, maar hij was er inmiddels goed in geworden. Het was niet echt moeilijk meer voor hem. Tegenwoordig nam hij liever vogels of muizen als uitdaging. Je moest er veel stiller voor zijn. Die beesten hoorden alles en waren watervlug. "De truc bij kikkers is dit," begon hij tegen de jonge kater. "Kikkers maken veel lawaai om vrouwtjes te versieren. Dat doen ze van nature, en vaak. Bijna altijd zijn kikkers luidruchtig. De kunst is om je - alsnog zo stil mogelijk - pas te bewegen als zij een kwaak uitstoten. Elke keer als ze hun eigen gehoor verstoren zet jij een stapje dichterbij. Snap je?" Zijn staart sloeg vrolijk toen hij zijn uitleg had afgemaakt. Na zijn laatste bevestigingsvraag liet hij zijn kaken open om de geuren op te snuiven die hen omringden aan alle kanten.

Icepaw liep achter de hunting patrol aan, ze liep nu wat achter, maar lette wel goed op prooi. Toen de vraag werd gesteld of ze kikkers kon vagen nam ze weer een sprintje. Forestrain vertelde net hoe je kikkers kon vangen, dat wist de poes al, maar toch luisterde ze geïnteresseerd. "Gaan we naar de Marshlands?" Icepaw keek de warrior aan, ze moest denken aan toen ze hem het laatst zag, toen was de kater nog een apprentice geweest. Icepaw rook ook de lucht, de geur van muis kwam zwak haar neus binnen, ze keek om zich heen om de muis te ontdekken, als die niet te ver weg zat. Na even speuren zag de poes de muis knabbelen op een nootje. Zachtjes sloop de appretice er heen, ze zou goed moeten sluipen, anders zou de muis haar pootstappen voelen. Nadat ze de muis was genaderd en ze vond dat ze op een goede afstand stond zette Icepaw af. De muis werd verpletterd door het gewicht dat op hem kwam en snel beet de poes hem in zijn nek, de bewegingen verslapten en Icepaw draaide zich om naar de warrior en andere apprentice.

Sorry, extreem laat, vakantie hé C:

"Goed." antwoordde Forestrain. "Er zijn genoeg kikkers in de marshlands, je zult daar absoluut leren hoe dat moet." vervolgde Forestrain. Ondertussen waren de katten aangekomen in de Marshlands. De truc bij kikkers is dit," begon Forestrain. "Kikkers maken veel lawaai om vrouwtjes te versieren. Dat doen ze van nature, en vaak. Bijna altijd zijn kikkers luidruchtig. De kunst is om je - alsnog zo stil mogelijk - pas te bewegen als zij een kwaak uitstoten. Elke keer als ze hun eigen gehoor verstoren zet jij een stapje dichterbij. Snap je?" legde Forestrain uit. Lightningpaw knikte. "Gaan we naar de Marshlands?" vroeg Icepaw. "Nee, we gaan naar de maan." zei Lightningpaw sarcastisch en hij rolde met zijn ogen. Hij zag dat Icepaw een muis ving. Lightningpaw opende zijn mond om de geuren van prooien op te vangen. Hij rook een kikker. Hij twijfelde, hij had nog nooit een kikker gevangen en hij wilde zijn eigen niet voorschut zetten... Na even aarzelen zakte hij toch in de sluiphouding die hij had geleerd van zijn soort van mentor. Hij had al een paar keer geoefend op zijn sluiphouding en hij had het nu goed onder de knie. Telkens als de kiker kwaakte sloop hij dichter bij. Toen hij nog maar een staartlengte van de kikker af was sprong hij. Hij landde op de kikker en hij beet de kikker dood. Wow, het was hem gelukt. Zelf had hij het niet verwacht, maar het was toch gelukt. "Prooi nummer 2." zei hij tegen Forestrain en Icepaw.

Sorryy voor late reactie.