Playing and... {Family}

Blacky keek om zich heen, waar was Cyber? Ze dacht na, hij zat niet bij het hol of de boom... Ze rook, géén Cyber, maar wel. Ze rook nog een keer, Lola? Nu keek Blacky nog beter, maar ze zag ze echt niet. Ze begon te lopen, misschien kwam ze ze wel tegen, Blacky liep in de richting van de geur. Na even lopen zag ze een staart, maar van wie was die? Voorzichtig liep ze er heen.

For: Cyber, Lola and... (inactive) Ace

--pak dat Ace zich heeft bezeerd, dan hoeft hij niet perse mee te doen maar kan hij eventueel toch nog verderin het topic binnenvallen. Nu mogen Blacky en Lola eventjes reageren (Blacky gaat Lola halen etc) en daarna zal Cyber hen mee naar de grenzen en de zuidelijke Rigger's hoeve (boerderij van de familie Rigger) nemen.

Blacky rolde met haar ogen. "Maar de wind staat in jou richting, dus dat is ook heel moeilijk te ruiken." Zei Blacky als antwoord. "Maar ik ga Lola wel halen, Ace moet zijn poot niet overbelasten." Ze draaide zich om en liep richting Lola's plekje. Na even lopen zag ze een bekende staart. "Lola, Cyber wil ons geuren leren. Kom je?" Blacky wachte en hoopte beweging in de staart van haar zusje te zien.

"Ja!" piepte Lola vrolijk, en sprong op uit haar verstopplek in de bosjes en sprong bovenop haar zusje. "Maar eerst ga jij verliezen van mij!" piept e ze speels tegen Blacky, en sloeg met ingetrokken nagels op de kop van het zwarte poesje. Ze begon constant van plek te veranderen zodat het moeilijker was voor Blacky om haar te raken of op haar te springen. Ze hoopte dat haar zwart harige zusje mee zou doen.

~beetje kort, Lola is eigenlijk ook gewond, want ze is in een topic met Cyber tegen een boom aan geknald XD

Oeeef, alle lucht werdt uit Blacky gedrukt toen ze haar zusje op haar kreeg. "Maar eerst ga jij verliezen van mij!" Riep Lola. "Verliezen? In je dromen!" Blacky liep wat naar achteren, Lola bleef bewegen dus ze moest met een tactiek komen. Ze rende wat naar achteren en stormde op haar zusje af. Ze botste met haar volle gewicht tegen Lola aan en sprong, nadat ze was bijgekomen van de klap, op diens rug, met ingetroken nagels natuurlijk. "Heb ik gewonnen?" vroeg ze speels.

"Nee!" Piepte Lola, en ze rolde om, zodat Blacky onder haar kwam. Snel drukte ze haar zusje tegen de grond. "Dat heb ik!" Piepte ze triomfantelijk. Het zwart-witte poesje sprong van haar zusje af. "Volgensmij is het in jouw dromen." Piepte de kitten plagend tegen Blacky.

"Had je gedroomt" riep Blacky en sprong op haar zusje. Ze drukte haar tegen de grond en sloeg met ingehouden nagels tegen Lola's kop. Blacky sprong er ook snel weer van af en keek of Lola een aanval voor bereide.

"Jij bent oneerlijk, zeg! We waren al gestopt!" piepte ze boos, maar je kon horen dat het niet helemaal gemeend was. Ze liet zich gemakkelijk onder haar zusjes poten door glijden, en beet in de staart van de zwarte kitten. "Soms heeft klein zijn toch wel zijn voordelen hé?" piepte Lola een beetje plagend. Lola was er klein voor haar leeftijd, maar dat deed haar niet ten onder. Ze was erdoor sneller, waardoor ze weer beter kon jagen. Ook was ze net zo sterk als haar broer en zus, misschien wel sterker, na een beetje trainen dan. Ze sloeg snel, met ingetrokken nagels, tegen Blacky's flank. Waarna ze snel achteruit deinste om een mogelijke terugslag van haar zusje te ontwijken.

Blacky sprong richting Lola en zwenkte opzij zodat Lola het niet verwachte. Ze sprong op haar zusje en beetje zachtjes in het deel van haar nek waar ze altijd werden opgepakt. "Zullen we het houden op gelijkspel?" vroeg Blacky. Ze ging van haar zusje. "Maar goed, we moeten naar Cyber anders komt hij ons nog halen."

"Ik had al lang gewonnen toen we stopten! Maar jij sprong toen weer op mij, toen we waren gestopt. Maar als jij het gelijkspel wilt noemen, vind ik dat goed" Piepte Lola eigenwijs. "Maar goed, we moeten naar Cyber anders komt hij ons nog halen." vervolgde Blacky. "Ja, je hebt gelijk, kom!" Piepte Lola tegen haar zusje, terwijl ze al een stuk vooruit rende.

Cyber knikte goedkeurend naar zijn twee kits toen de Rogue kater zag dat zijn kits richting hem kwamen. Zijn kilgroene ogen gleden naar de blauwe hemel waar heel af en toe een witte dikke schapenwolk voorbij vloog, het werd een mooie dag. Vol prooi en geuren. Maar dat betekende ook dat de rechtlopers buiten waren uit hun stene holen en die twee kittens van de familie Riggers, die evenals de Riggerhoeve behuisden, buiten zouden rondlopen en voor hinder of ongelukken zouden kunnen zorgen.. Dat maakte een zorgrimpel op Cybers voorhoofd los.

'Klaar voor op pad te gaan?' Grijnsde hij toen Lola en Blacky aangekomen waren.

-heel klein beetje flut, en wat kort. Maar ik had even geen zin om een mega lange post ofzo te typen. Wink

"Zeker" vrolijk trippelde Blacky naar haar vader. De kitten had er zin in, zeker na het korte gevecht met Lola, nu werden ze echte speurkatten. Ze moest grinniken, "welke geur doen we als eerste?" Nieuwsgierig keek de kit Cyber aan, er was een zorgelijke waas over zijn gezicht. Blacky vroeg zich af waarom, het leven als rouge bracht natuurlijk altijd gevaren met zich mee, maar haar vader kon die toch wel aan? Hopelijk kwamen ze geen dingen tegen die zelfs Cyber niet aan kon, daar kreeg de jonge poes de rillingen van.

Cyber keek om zich heen, zoekend naar iets om als eerste geur te vinden. Hij wou eerst de geur van de rechtlopers laten ruiken, zeker de geur van hun jongen. Dan wou hij de stallen gaan doorzoeken, daar leefden veel grote dieren die altijd de kits konden vertrappelen als ze hen niet zouden merken. Verder wist hij het nog niet goed. "De rechtlopers en hun omgeving." zei hij met een blik op de twee kittens "Ik wil dat jullie voorzichtig zijn en geen domme dingen doen oke? Met rechtlopers weet je nooit wat er gebeurt. Oke?" Hij wachte op bevestiging terwijl hij zich al klaar maakte om op pad te gaan richting de hoeve.

Het zwart-witte katertje liep met een vlotte tred naar de figuurtjes in de verte die zijn zusjes en vader moesten voorstellen. Hij had nog steeds pijn aan zijn poot, maar dat probeerde hij te negeren. Hij was toch heus wel sterk genoeg om een kleine wond aan te kunnen! Oké, misschien was de wond niet zo heel erg klein... Maar hij mocht niet onderdoen voor zijn zussen! Ookal was hij nog steeds niet honderd procent zeker dat Cyber écht zijn vader was, -ondanks alles wat Lola hem had verteld- vertrouwde hij de kater wel.
'Auw!' Ace voelde kort een pijnscheut door zijn poot heengaan. Geïrriteerd strekte hij zijn poot naar voren om de pijn te verminderen, waarna hij snel weer doorliep. Het duurde niet lang totdat hij bij zijn familie was aangekomen. Zijn zussen hadden hem verteld dat er iets met een hoeve was. Zouden ze daar heengaan? "Ik wil dat jullie voorzichtig zijn en geen domme dingen doen oke? Met rechtlopers weet je nooit wat er gebeurt. Oke?" hoorde hij Cyber zeggen. Hij grijnsde kort. 'Oké!' mauwde Ace.

-Eerste post met Ace! =D-

'Klaar voor op pad te gaan?' vroeg haar vader toen ze bij hem stonden. "Zeker" antwoordde Blacky. "Inderdaad!" stemde ze met haar zusje in. "welke geur doen we als eerste?" Vroeg haar Blacky. "De rechtlopers en hun omgeving." zei hij met een blik op de twee kittens "Ik wil dat jullie voorzichtig zijn en geen domme dingen doen oke? Met rechtlopers weet je nooit wat er gebeurt. Oke?" Vlak daarna kawm haar broertje Ace bij hun staan. 'Oké!' mauwde Ace. "Oke" herhaalde Lola. "Maar komen we dan ook van die rechtloper katten tegen?" vroeg Lola, die zich herinnerde dat ze ooit eens een clankat uit een put in zo'n rechtlopers plek hadden geholpen.

Cyber keek verrast naar zijn zoon "Nou, jij komt ook met de deur binnenvallen. Wees maar voorzichtig met die poot, tenzij je graag weer een week of wat binnen wil zitten" zei hij grijnzend tegen Ace. 'Maar komen we dan ook van die rechtloper katten tegen?' vroeg Lola, daar had Cyber eigenlijk nog niet eens aan gedacht.. wat als ze ze tegenkwamen? Dan zou hij hen hoogstwaarschijnlijk gewoon aanvallen en terug naar hun rechtlopers jagen. Het bleef wel zijn territorium. "Dat weet ik niet kittens, ik weet niet of ze rechtloper katten hebben of niet. Als er zo'n katten rondlopen mag je hen negeren, wegjagen of wat dan ook. Je mag natuurlijk ook aardig doen," zei hij met een veelbetekende blik op Lola, "Maar ik weet niet of er ook echt een vriendschap kan ontstaan met een rechtloper kat." einde hij waarschuwend. Hij keek naar de drie kittens. "Ik veronderstel dat we kunnen gaan pluizeballe?" zei hij met een grijns terwijl hij zich wende tot de hoeve in de verte. Zonder echt op antwoord te wachten begon hij een geoefende sprint richting de plek van bestemming, maar de zwart-witte Rogue kater hield zich wel lichtelijk in voor Ace met zijn poot. Al zal die kit niet onderdoen voor dit alles.

Blacky achtervolgde haar vader, wel keek ze soms over haar schouder om te kijken of haar siblings haar volgden. De laatste keer dat de kitten in de buurt van een rechtlopersnest kwam had ze kattenkruid gegeten, dat rook zo lekker, en op een pootbeschermer gevallen. Daarvan voelde ze nu nog de bult, ze beloofde zichzelf dat ze nooit meer zomaar kattenkruid of zo iets zou eten, voordat ze zeker wist dat er geen rechtlopers waren of hun rare troep.

Ace haalde zijn schouders op. 'Het valt mee' mauwde hij, een blik werpend op zijn poot. 'Maar komen we dan ook van die rechtloper katten tegen?' vroeg Lola plotseling. "Dat weet ik niet kittens, ik weet niet of ze rechtloper katten hebben of niet. Als er zo'n katten rondlopen mag je hen negeren, wegjagen of wat dan ook. Je mag natuurlijk ook aardig doen, maar ik weet niet of er ook echt een vriendschap kan ontstaan met een rechtloper kat." Eindigde Cyber. "Ik veronderstel dat we kunnen gaan pluizeballe?" Ace grijnsde kort terug naar de zwart-witte kater, en trippelde achter Blacky en Cyber aan. Nu hij erover nadacht... Zouden rechtloper katten aardig zijn? Ze zouden vast wel sterk zijn. Elke dag veel eten en ongestoord slapen. Of zouden ze niet trainen? Dat zou al een groot verschil maken. Tenminste, voor zover hij wist.

Lola volgde haar vader en zusje. Ze rende even tot ze bij haar zusje liep. "De kittens van rechtloper katten zijn echt heel dom" mauwde ze tegen haar zusje. "Als we ze tegenkomen mogen we ze wegjagen!" mauwde Lola. Ze had zin om te proberen haar vaders territorium te beschermen. "Maar het is ook wel leuk om met ze te praten" vervolgde Lola. Ze versnelde haar pas, zodat ze gelijk liep met haar vader. "Waarom keek je naar mij toen je zei dat we ook aardig tegen die katten zijn? Ik ben gewoon aardig hoor!" mauwde ze, met een neppe beledigde ondertoon in haar stem.

Cyber glimlachte even vermaakt naar Lola. "Ik weet goed genoeg hoe je bent. Ik vind jouw net zo leuk omdat je tegelijk aardig, slim en toch beschermend van territorium bent." Met snelle passen verkleinde hij langzamerhand de afstand tussen hen en de hoeve. Ace leek het goed bij te houden met zijn poot, ook Blacky en Lola leken niet zo veel moeite te moeten doen. Het waren sterke kittens, één voor één, kittens van Clankatten waren nog lang niet zo als deze kittens. Clankittens mochten nog niet eens uit hun hol komen zonder een verantwoordelijke. "Kittens van rechtloper katten zijn niet te vergelijken met jullie." zei hij instemmend tegen Lola. "Lola, Blacky lopen jullie al maar wat door. Wacht bij het begin van het hek voor de hoeve" zei hij wijzend met zijn witte puntje van zijn staart naar het hek. Even hield hij zijn pas in en kwam naast Ace te lopen. "Niet te overmoedig doen hoor Ace" zei hij heel even met een waarschuwende blik op zijn gezicht. Hij dacht aan de moed van de kitten. Hij wierp de tabby kitten nog een glimlach toe en sprintte weer naar voren tot vlak voor het hek, daar hield hij half slippend stil en zonk automatish in sluiphouding. "Ga in sluiphouding staan. Ruik even en probeer me te zeggen waar de rechtstaanders zijn. Het zijn er twee volwassene en vijf jonge waarvan één nog heel klein is." zei hij met een blik op het nest. Voorlopig zaten ze nog veilig en ver genoeg uit de buurt van de rechstaanders, ze konden de kittens en Cyber zelf nog niet zien vanaf hier.