I'm dying but no one sees me crying - Calmnight

As my body lies here broken
And I'm carried to the light
Now my heart is finally open
Just let me die!

Ze had nooit gedacht dat haar leven zo kon lopen. Ze had nooit gedacht dat ze zou vallen voor die ene kater die haar clan leidde en ze had nooit gedacht dat die kater juist degene zou zijn die zou sterven.. Een trieste blik lag rond haar ogen terwijl ze zich zo dicht mogelijk opkrulde bibberend van de kou. Misschien was het maar beter om te sterven? Liefde zou ze niet meer vinden in haar leven. De liefde die ze had gehad was gestorven. Niemand had het geweten, zelfs haar eigen clangenoten niet. De enige die het wist was Duststar en zij wist het van Duststar, ze hoorde bij elkaar maar nu was hij verdwenen en had haar alleen gelaten. Hoe veel moeite was he dan om te vragen of ze kon sterven..

In stilte bleef ze voor zich uit sstaren met haar groene oogjes in het niets. Ze haatte het. Ze wou gewoon bij hem zijn. Sterven.. Het zou zon schitterend avontuur zijn. Een avontuur dat ze alleen maar wou.. Hoewel ze zich bij Windclan had gevoegd was ze haast niet in het kamp. Alsof iemand het merkte.. Ze sliep nachten lang ver buiten het kamp en bracht alleen elke dag wat prooi naar hun toe. Maar niemand zou haar ooit opmerken.. Niemand..

You gave away heaven handed right to you
And I can see it all. Tell me, is it true?
Kiss me, my darling. Darling, I need you.

I tear my heart open, I sew myself shut

My weakness is that I care too much

Calmnight

Calmnight keek glimlachend naar de drie prooidieren die voor haar neus lagen. In één ochtend had ze deze prooidieren kunnen vangen. Haar ros-witte vacht plakte tegen haar van het zweet, maar het was het waard. De poes keek om zich heen met haar amberkleurige ogen toen ze een geur rook. Het was de geur van een Clangenoot, maar er hing ook nog een andere, haast verdwenen geur aan haar. Van wat de Elders haar vroeger hadden verteld toen ze nog een leerling was, was het zo dat er ooit een andere Clan was geweest. Deze Clan was verdreven en de katten uit die Clan hadden zich bij één van de vier Clans moeten voegen. Tenminste, dat waren de verhalen. Ze wist heus wel hoe mooi de Elders alles konden vertellen. Leerlingen maakten de verhalen dan ook nog eens net iets mooier dan ze in werkelijkheid waren en op een gegeven moment wist je als onwetende kat gewoon niet meer wat je moest geloven. Ze opende haar bek om de geur nog eens in zich op te nemen. Zou dit zo'n kat zijn? Ze liep langzaam naar de poes toe. De poes leek in gedachten verzonken te zijn en haar helemaal niet op te merken. Voorzichtig trippelde ze naar de poes toe en ging toen vlak voor haar zitten. 'Hoi,' sprak ze zachtjes. 'Vind je het leuk als ik je gezelschap kom houden? Anders ga ik weer weg, hoor.' Haar heldere stem klonk zachtjes in de stilte van het territorium en haar amberkleurige ogen keken vriendelijk naar de mooie zwart-witte poes, wachtend op een antwoord.

Don't lose hope
'Cause you never know
What tomorrow may bring
Good night

Sheet door Cricket van Kickstart

Haar ogen stonden ergens ver weg haar blik emotieloos zoals die al zo lang was. Ze had zichzelf ingesloten. Ze was slechts een omhulsel van de kat die ze ooit geweest was. Voor de korte tijd dat ze de zijne was geweest dat ze zich in zijn vacht had kunnen verschuilen. Diep ademde ze in maar zijn geur was niet eens ver weg te herkennen en verdriet gleed door haar ogen. "Dust.. You turned into nothing but Dust.." Mompelde ze en sloot haar ogen.

Een stem liet haar opschrikken en de zwart witte poes draaide haar hoofdje haar bleke ogen staarde recht naar de kat die er aan was komen lopen en een agressief gevoel gleed door haar aderen en ze moest zichzelf dwingen haar vacht laag te houden. Hoe lang geleden ze zich dan ook bij die verdomde clan had gevoegd. Ze kon nog altijd niet geloven dat haar vacht naar Windclan was gaan ruiken. Hoe kon ze vijanden van Duststar nu haar clangenoten noemen. Ze haatte het.. "Natuurlijk maakt het mij niet uit." Mompelde ze en keek weg. "Niet dat ik leuk gezelschap ben.."

I tear my heart open, I sew myself shut

My weakness is that I care too much

Calmnight

Calmnight vouwde haar oortjes in haar nek toen de poes antwoordde. Opeens merkte ze de sfeer op. Het was droevig. Wat er ook gebeurd was, deze poes had zeer zeker iets geleden. Maar het was niet aan haar, Calmnight, om daar vragen over te gaan stellen. Nee, ze kon zich eerder focussen op de manier waarop ze de poes weer een beetje blijer kon maken. Voorzichtig gaf Calmnight, ook al kende ze de poes nog niet echt, een kopje. 'Hé,' sprak ze zachtjes, waarna ze haar amberkleurige ogen strak op de poes richtte. 'Zeg dat niet zo over jezelf. Ik ken je misschien nog niet, maar ik geloof (~~dat Aang de wereld kan redden xD~~) dat er best een mooi karakter achter elke kat schuilt. Ze moeten er alleen nog zelf voor kiezen om die te laten zien of niet.' Calmnight glimlachte vriendelijk naar de zwart-witte poes en ging toen zitten, vlak voor de poes, zodat ze haar aankeek in plaats van dat ze haar de rug toekeerde. Ook al brandde ze van nieuwsgierigheid over de vreemde geur die om de poes hing, ze wilde het nog niet vragen. Ze wilde eerst kijken of de poes haar zou accepteren.

OOC: Ik kon dat grapje over Aang niet laten, sorry xD

Don't lose hope
'Cause you never know
What tomorrow may bring
Good night

Sheet door Cricket van Kickstart