You're in a place were you don't belong

Warpaw keek star voor zich uit, de morgen kroop op en de oudere apprentice had nog geen aanstalten gemaakt om te gaan jagen. Zijn koud zilveren ogen volgde de andere katten heen en weer rond het kamp. Zodra ze zijn richting op keken had hij weer nieuw slachtoffer gevonden. Hij was uit zijn hum. Normaal was hij al niet de gezelligste maar dan kon hij nog een woord tegen een ander zeggen. Nu bleef hij geluidloos zitten en wachtte op een teken dat het hier niet interessant genoeg was. En dat kwam al snel. De meeste katten waren al weg en het kamp was zowat leeg gestroomd. Warpaw stond langzaam op, zo meteen zijn spieren strekkend en liep langs de rand van het kamp naar buiten. Een snijdende wind begroette hem. Waar was die verdomde New-leaf als je hem nodig had? Met een ritmische beweging zette hij het op een drafje, zijn kop, staart en lichaam op dezelfde hoogte. Zo hielt hij zijn pas aan terwijl hij richting de revier liep. Niet dat hij zin had heel zijn pels te doorweken. Hij had geen Riverclan pels, geen lange haren en forsere bouw.

{Eerste post Lightningpaw

Warpaw torende boven de ander uit, in zijn blik lag een lichte minachting. Hij hielt niet van leden uit de andere clans, maar ja, ze waren er toch. Zoals deze kleine, het was gewoon een perfect doelwit niet? Een jonge apprentice, Shadowclan en ook nog voor zijn neus in Riverclan. Nou, was wil je nog meer? Het was gewoon alsof Starclan zelf een perfect entertainment had geregeld. Misschien moest hij er eens meer in gaan geloven. "Ik ben geen kitten." sprak de ander. Warpaw grijnsde geamuseerd terwijl hij zijn staart oprolde. Zijn ogen lachte niet mee. ‘Je ziet eruit als een kitten, spreekt als een kitten, ruikt zelfs als een kitten’ Met de grijns nog op zijn gelaat vernauwde hij zijn ogen. De volgende woorden sprak hij uitdagend uit. ‘Dan ben je hoogs waarschijnlijk ook een kitten’ Maar ja, de ander ging gewoon door over de grenzen en dat hij ze wel kende. Ja, hij wist ze misschien te liggen maar hij kende zeker de betekenis ervan niet. "Alleen Shadowclan is zo saai." Zijn grijns kwam weer terug. ‘Ik spreek je niet tegen’ zei hij nuchter als wat. "Vind jij het niet saai? Om heel de tijd in de Rivierclan territory te blijven?" Werd er aan hem gevraagd. Warpaw keek de ander kalmpjes aan, hij had weer zijn normale strakke uiterlijk terug. ‘En wie zegt dat ik altijd in Riverclan territory blijf?’ gaf hij kil antwoord. Die rat wist niks over hem, zo moest hij dus ook niet praten.

{Sowwy, hij is een beetje gemeen :’)

Warpaw vond het zeker best om de ander lekker op te vitten. Die kitten had zich in Riverclan gewaagt en nu moet hij ook maar zijn eigen daden onder ogen zien. Het was nu eenmaal dat hij de straf gaf, en dat was helemaal niet erg. Hij was juist heel goed in ongehoorzame katten straffen. Echt, hij deed het met plezier. "Dus jij steekt ook wel eens een grens over? En dan ga je tegen mij zeggen dat ik op de grenzen moet letten." De knappe kater trok een wenkbrauw op. Had hij dat gezegd dan? Hij zette zijn gedachte tot woorden; ‘Heb ik dat dan gezegd wijsneus?’ sprak hij kil terug. Snel haalde hij uit naar de apprentice, het was een ferme tik die hij de ander gaf maar zeker niet verwondend. Zelf had hij zich zo geplaatst dat de vreemde of geraakt werd door zijn slag of tegen hem aan moest duiken. Keuze een was dan nog het veiligst. ‘Heeft Shadowclan je nooit geleerd een warrior met respect moet aanspreken?’ weer op zijn kille toon die hem eigen was. Niet dat hij warrior was, nee, maar hij had er zeker de leeftijd voor. Daarbij was hij lang en zowat uitgeleerd. Hij kon ieder moment zijn volle naam krijgen. Nu testte hij alleen de macht van zijn aankomende rang uit. Even grijnsde hij voldaan.

Warpaw trok zijn wenkbrauw op bij het antwoord van de ander. Wie dacht hij wel dat hij was? Hij had net zogoed een echte warrior kunnen beledigen. Hij had de grootte van een warrior, de trots, en natuurlijk de looks. Ook was hij al oud genoeg voor zijn nieuwe naam. ‘En waarom dan niet?’ antwoordde hij even goed in zijn act. . "Maar waarom zou ik respect hebben voor warriors? Het zijn maar gewone katten die wat ouder zijn." Warpaw zuchtte verveelt en rolde met zijn ogen. Echt, was dit maar een uitzondering of was heel Shadowclan zo? Pff. "Hier is het nog saaier dan in Shadowclan." Warpaw grijnsde nog gemener als ooit tevoren. ‘Maar je hebt nog niet eens gezwommen, wat verwacht je dan?’ sprak hij liefjes waarnaar hij de ander mee probeerde te slepen.

Warpaw hielt stevig vast toen het kleintje tegen begon te stribbelen. Hij wou de ander heus niet verdrinken, gewoon een paar keer kopje onder en hem dan doorweekt en kou terugsturen naar Shadowclan. "Ik hou m'n poten liever droog" De gevlekte kater grijnsde breed. O no, de ander ging maar gewoon mee, hijzelf kon wel tegen een duikje. Al was zijn vacht niet zo dik als die van de andere Riverclanners deed hij toch een groot deel van zijn taak. "Maar als jij wil gaan zwemmen dan ga je toch zwemmen. Maar doe dat dan zonder mij." Ondertussen kwam het water al in zicht, Warpaw lachte een vreugdeloos lachje. ‘Nee, ik wil je die speciale kans niet ontnemen.’ sprak hij door de ander zijn vacht heen.

Hij sjokte rustig door met de kat in zijn bek. Toch leek de ander zwaarder dan verwacht. "Nou, ik hoopt voor je dat Starclan je vergeeft voor wat je mij aan gaat doen." drama queen. Pff. Warpaw liep onaangetast door. Het water kwam steeds dichterbij en het geluid van het stromen vulde zijn oren. Nog voor hij er erg in had werd hij geraakt door een klauw. Zijn eerste reactie bestond uit zelf terug te slaan richting de apprentice. Naar zijn zin had hij hier al genoeg tijd aan besteed. Na nog een giftige blik gromde hij diep, geen katten gesis, zijn brom klonk eerder als dat van een hond. Met een ferme zwiep van zijn staart liep hij terug naar het kamp. Met wat geluk kon die kit de weg niet eens terug vinden naar zijn eigen clan.

{Warpaw topic uit xD