Are you ready to join the devil (Cyber)

Disasterpaw had genoeg met nep doen in het kamp en had weleens zin in haar eigen ding, even uit het kamp en daar wat katten verwonden of zelfs vermoorden. Haar ogen tuurde rond, ze wilden haar doel berijken zelfs als het haar kop kon kosten. Zij deed namelijk iets, ze zette stap voor stap in het gras neer. Ze snoof de lucht en wist dat ze al op iemands territory was en helemaal hier rook ze ook haar lunch, kittens. Ze zwiepte kort met haar staart, ze nam haar eigen plek in om te wachten want haar geur zal de katten hier naartoe leiden. Ze wiebelde kort met haar oor en likte haar mond af, wachte vond ze niks maar om attentie te krijgen moest ze wel wachten of juist door lopen. Ze stond op en had haar klauwen al ontbloot, als ze dit wel voor haar Clan gedaan had ze minstens wat gevangen. Ze keek met een grimas rond en nam een kort moment om een beetje rond te kijken maar daar had ze al snel genoeg van, ze liep door. Het was hier nogal nat door het weer, ze liet had water van zich af druipen en dacht gelijk dat het bloed was waardoor ze een glimlach kreeg maar die ging al gauw weg. Ze draaide haar kopje en rook dat ze steeds dichter bij haar doel kwam, ze volgde het pad en als ze de kittens zag dan zou er iets mee gebeuren waar de vader en moeder niet blij van worden. Disaster begon even te lachen maar schudde haar kop dat moest ze bewaren voor daar, ze liep veder elke stap werd ze natter en natter. Ze stopte en spitste haar oren gelijk, haar klauwen waren al ontbloot. Er was iets in de beurt, wat bleef haar vraag maar wie bleef dat ook.

Cyber liet een zachte grom horen vanuit zijn verstopplaats, de struik deinde zachtjes heen en weer door zijn kille adem en ook zijn kilgroene ogen waren dodenlijk gefixeerd op de jonge poes. Deze poes stonk naar Riverclan, een geur die hij na die stomme vis van een kat niet meer zou vergeten. Zijn blinkende nagels klauwden in de grond, toen de lapljespoes stopte sprong hij naar voren. Hij was zo dichtbij dat hij met gemak bovenop de apprentice terechtkwam en haar schoudertjes met twee sterke poten tegen de grond pinde. Zijn ontblote tanden hingen al dreigend boven haar nek toen hij kwaad siste "Jij hoort hier niet vertrapte Kittypet"

OCC; ik weet dat ik een beetje godmod, maar Disaster -als jonge leerling- kan nooit een onverwachte, plotse aanval van een 3 jarige sterkgebouwde Rogue-kater met veel meer vechtervaring afslaan :p

Disasterpaw rook weer de lucht, ze had al iets opgemerkt en wist al wat het was. Ze merkte groen achtige ogen op in de schaduw, ze liep er meer naar toe maar voor ze het wist sprong een kater boven op haar met vlijm scherpe nagels zat deze kater vast in haar rug. Ze keek even geïntreseerd en kreeg ook een grijns, ze zorgde ervoor dat ze de kater van haar rug af ging door zich zelf op de grond neer te leggen boven op de kater. Ze stond makkelijk weer op en keek deze kater aan, hij was sterk gebouwd en zijn geur rook nog levend. "Jij hoort hier niet vertrapte Kittypet" siste de kater, ze zette haar hoofd schuin. "Echt niet? Als of ik het zelf niet door had jij hoort hier ook niet puppie," zei ze en wees naar de kater met haar klauw uitgerekt. Ze ging in gevechtshouding en maakte zich klaar voor een paar klapjes op te vangen, "Laten we nu maar op houden met jouw thee kransje en gewoon beginnen aan het echte werk? Of wil je dat je kittens nog gewond raken, als die dan van jouw zijn, hihihi" miauwde ze kort en likte even haar mond hoeken af. Ze keek even lief naar de kater en maakte ene korte schijn beweging om daarna onder hem door te schuiven en hem daar te klauwen, toen ze dat ook deed wist ze nog niet of hij geraakt was. Kort zwiepte ze met haar staart en likte kort haar poot, de grijns op haar gezicht bleef nog hangen. Ze ging voor de kater staan en probeerde met haar klauwen op zijn schouders te duwen en zich daar ook vast te klemmen, ze sprong naar achtere en maakte zich klaar voor de volgende aanval. Haar ogen waren gefocust op de kater en haar lichaam was wel klaar voor het gevecht, niet dat ze de beste kater was maar meer wilde uitdagen. Hier hoefde ze zich niet als een lieve kattin te gedragen die iedereen moest aan kijken, daar walgde ze van.

Cyber liet de poes los toen deze weg probeerde te komen van zijn aanval, al snel was het haar gelukt. Ondanks haar leeftijd kon ze wel goed ontsnappen voor zo'n halve kitten. 'Echt niet? Als of ik het zelf niet door had jij hoort hier ook niet puppie,' de poes zakte in aanvalshouding, ach ging ze tegen hem proberen te vechten? Domme kittypet toch! "Dit is mijn territorium stuk onkruid" zei hij met geïrriteerde kilgroene ogen. Ook de zwart-witte kater sloeg zijn blinkende klauwen uit en zonk in een vechthouding, hij was aanzieneliljk hoger, ouder en waarschijnlijk sterker dan deze leerling. En toch keek de poes hem ongevreesd aan alsof de duivel zelve in haar woonde. 'Laten we nu maar op houden met jouw thee kransje en gewoon beginnen aan het echte werk? Of wil je dat je kittens nog gewond raken, als die dan van jouw zijn, hihihi' Wat was dat toch met die kittens? Iedereen leek plots te weten dat hij een stel kittens had! Met een grom keek hij naar de poes die blijkbaar dacht dat ze alles was. Een sierlijke brede grijns beantwoorde haar liefelijk gedrag en spottend trok de kater een wenkbrauw op, niet veel zin om veel woorden vuil aan dat snotjoch te maken. "Dat zijn inderdaad mijn kittens, slim opgemerkt met je muizenbrein" siste hij geïrriteerd, als ze zin had in verliezen mocht zei wel met hem vechten! De poes bewoog naar opzij, Cyber bewoog mee. Nog nadenkend over zijn volgende zet. Met een flits keek hij in de ogen van de poes, ze was zo te zien nog niet bijstergoed getraint want haar ogen verrieden duidenlijk wat ze van plan was, al leek de poes dat te willen maskeren. "Je ogen veraden alles" siste hij haar toe met een spottende lach in zijn kilgroene ogen. De Rogue-kater leet de apprentice doen toen deze onder zijn buik doorgleed en zijn buik aanviel "Sorry miss.. maar mijn buik heeft geen gevoel meer. Litteken van een gevecht om een poesje" lachte hij duivels, iedereen deed dezelfde fout! Hij kon dan wel bloed door deze wond verliezen, hij zou niet verzwakt worden door de pijn die hij normaal door zich heen zou moeten voelen schieten. De poes haar volgende zet was naar zijn schouders gericht, nog voor deze zich in zijn schouders had kunnen pinnen was hij naar achteren gesprongen, ze was te voorspelbaar deze keer. "Je had sneller moeten reageren" snauwde hij hij haar toe zoals een mentor zou doen bij een irritante leerling. De poes was slimgenoeg om naar achteren te springen toen haar aanval was misluktk, maar maakte zich klaar voor de volgende aanval. Cyber geeuwde demonstraterend, dit duurde lang seg! "komt er nog iets van engeltje?" mrauwde hij naar haar terwijl ze zich klaar stond te maken. Deze keer vond hij het wel lang genoeg duren, zijn ogen keken naar haar schouder. De schouders zouden echter een te voorspelbare zet zijn zo in het begin van een gevecht toch bleef Cyber kijken naar die schouder. Met een grom sprong hij naar haar, maar in plaats van naar haar schouder te gaan sprong hij richting haar, in plaats van op haar te springen sprong hij voorbij haar waardoor de sterke kater achter haar eindigde. Hij gunde geen tijd aan de jonge poes en zwiepte met een snelle zwaai van zijn sterke poten haar achterpoten onder haar lijf uit waardoor de poes zou vallen. Zijn achterpoten veerden zich geoefend en snel af en hij wierp al zijn kracht en gewicht in de strijd door met zijn volle gewicht op haar te eindigen. Zijn tanden zette de masieve kater in haar nekvel en omdat ze nog zo licht en klein was door haar leeftijd koste het hem niet zo veel moeite om met al zijn kracht haar op te heffen en heen en weer te gooien zodat ze in de war zou raken. Zijn grootte kwam hierbij goed van pas, al deed zijn nek door haar gewicht wel wat zeer. Met een sterke zwaai gooide hij haar weg zodat ze met een harde smak op grond zou landen, nog verward door het heen en weer geschut.. Zijn poten bewogen zich al over de grond en met enkele passen was hij bij haar. Met een enkele witte poot op haar kaak gepland stopte hij om even op adem te komen omdat hij alles zo snel mogenlijk achterelkaar had uitgevoerd om de poes zo weinig mogenlijk tijd te geven zich klaar te maken op een wederaanval of om weg te sprinten en op adem te komen. Hij stond op een gevaarlijke manier op haar, als ze slim genoeg was deed ze nu geen enkele beweging om zich onder hem uit te wringen. Bij een enkele beweging van haar hoofd zou haar kaak worden gebroken door de kracht die Cyber er met zijn poot op uitoefende "Je hebt nog veel te leren, onthoud elke move die ik zonet heb uitgeoefend nauwlettend. Het zijn goede aanvallen die de meeste Warriorcatten niet eens perfect kennen." Zijn mondhoeken waren geamusseerd omhoog gekruld van het gevecht. "Ik zou niet bewegen met je hoofd als ik jouw was, de naam is Cyber. Wolf Of Territory." stelde hij zich grijnzend voor, zijn tegenstander had het recht wel om na dit korte gevecht zijn naam te kennen.

Disasterpaw lachtte naar de kater, ze had haar scherpe klauwen al ontbloot. "Dit is mijn territorium stuk onkruid" snauwde de zwart witte kater, ze begon te lachen nogal krankzinnig en wees met haar klauw naar hem. "Zo, zo de kater heeft dat eindelijk uitgevonden." zei ze en zette haar hoofd schuin, ze maakte een vreemd klap geluid en ontblote haar klauw bij de kin van deze oude kater maar zette haar klauw op de grond. Ze sloop uitdagend om hem heen, ze zwiepte een paar keer met haar staart over de grond om het geluid waar ze was te verwarren. "Dat zijn inderdaad mijn kittens, slim opgemerkt met je muizenbrein" zei de kater geïrriteerd. Ze zette haar hoofd schuin, "natuurlijk heb ik dat maar dat heb jij goed opgemerkt." miauwde ze sarcasties, ze was een geniaale kat voor haar leefttijd maar natuurlijk iedereen onderschat dat. Ze zouden gaan vechten hoe dan ook, ze zou winnen en als ze dat niet kon op de goede manier kan je altijd vals spelen. Ze stond op zijn territory en had daar al fijn en blij haar geur hier verspreid, haar klauwen stonden ontbloot en haar spieren gespannen. "Je ogen veraden alles" zei de kater die haar beweeging precies na deed, ze stond toen stil en deed even een gekke beweging en gekke bekken trekken. "Dat zag je waarschijnlijk niet aan komen," zei ze met een kort lachje erachter, een van haar aanvallen was geslaagt. Ze dicht bij de kater, haar poten zaten onder bloed en ze hoopte met deze eerste slag hem al verzwakt te hebben. Ze keek naar achter en toen ze het zag ontsnapte een korte grom, "Sorry miss.. maar mijn buik heeft geen gevoel meer. Litteken van een gevecht om een poesje" zei de kater met een grote grimmas. Ze keek hem aan en haar glimlach verzaamelde tot een vreemde krankzinnige grimas, ze likte haar poot af met een rustige blik. "Tadaaaaaaa! verrassing, voor mij draait het alleen maar om je bloed jammer voor je kitty." zei ze met een na druk op 'Kitty'. Ze wende zich naar de kater toe om op hem te springen en hem op zijn rug het vlees van ijn ribben af te scheuren, alleen verpeste de kater haar leuke sprong door naar achter te springen dus ze besloot toen ze op de grond kwam naar achter vlug te springen. "Je had sneller moeten reageren" zei de kater wijs maar ook moet je juist sloom op sommige dingen reageren zodat ze je missen, een korte lach ontsnappte uit haar mond. Kennerlijk leek deze kater het saai te vinden maar voor haar was het leuk genoeg om haar echte kracht straks te laten zien om hem in de grond te stampen, "komt er nog iets van engeltje?" gaapte de kater die zwart met wit was. Ze staarde hem aan met een afwijzende blik, ze zei er niks over want nu ging hij te ver. Hij moest dood, ze moest zijn bloed. Het zalige bloed waar van ze hielt, "maak je nou grappen over mij?" vroeg ze afkeurend. Even staarde ze op en zag hoe de kater naar haar toe sprong, ze ontblote haar klauw om hem te raken alleen sprong hij langs haar. Ze wist niet of ze hem geraakt had maar zo werd het een makkie, ze wilde zich vlug omdraaien alleen vloorde de kater haar al om een flinke trap tegen haar achter poten te geven. De kater gooide zijn hele kracht erin en ze voelde hoe haar nekvel bot werd beet gepakt, ze nam een andere besslising vlug en probeerde met haar achter poten nog een paar keer in zijn buik te trappen om het bloed meer te laten stromen. Vlak daarna werd ze bot heen en weer geschut op een vlugen snelheid, toen ze op de grond werd gegooit landde ze netjes op vier poten. Ze keek hem aan van 'echt joh meen je dat', kort ontblote ze haar tanden om een verassings aanval te doen en sprong met haar volle gewicht op zijn poten alleen hoopte ze dat ze hem wel had geraakt. Hier door zal zijn poten verzwakt raken en hij minder snel zou kunnen reageren, de kater was al vlak bij haar. "dacht je echt dat ik in de war zou raken, morons hihihihi." lachtte ze naar hem, de kater drukte zijn witte poot tegen haar kaak aan waardoor ze eerst op de grond viel en hij nog zijn witte poot op haar kaak nog had. Ze grijnste even en staarde hem aan, ze had al door dat ze niet haar kaak wilde breken. Zo ze gebruik haar achter poten om deze rogue veder te blijven trappen, ze ging voor het teveel bloedverlies van deze kater alleen stopte ze op een moment en pakte zijn poot vast met haar poten en krapte die poot vol uit als hij niet zijn poot al weggehaald had. "Je hebt nog veel te leren, onthoud elke move die ik zonet heb uitgeoefend nauwlettend. Het zijn goede aanvallen die de meeste Warriorcatten niet eens perfect kennen." begon deze kater gelijk, ze kneep haar ogen tot spleetjes en een grote grimmas verscheen op haar gezicht. "ga naar het punt toe." miauwde ze kort met een krankzinnige lach, "Ik zou niet bewegen met je hoofd als ik jouw was, de naam is Cyber. Wolf Of Territory." zei de kater die zich zo net had voorgesteld. "I'am your disaster you know, Disasterpaw is my name the devil it self." miauwde ze kort met een grijns en keek hem uitdagend aan. Ze had zo haar redenen om zich aan 'Cyber' kitty of territory, maakte ze er maar van. Het moest leuk blijven, voor haar.

Cyber knikte enkel nogal ongeïnterreseerd naar de jonge poes die zich voorstelde "Niemand is mijn disaster mormel, niemand verslaat de wolf zonder erge wonden of het leven." snauwde hij met de nadruk op het woord 'leven'. De poes lag nog steeds onder zijn poot die ze willekeurig aan het bewerken was, maar dat kon hem niet veel schelen. Alle wonden zouden zich waarschijnlijk op wat littekens na wel herstellen, en ze zullen enkel toekomstige tegenstanders afschrikken en waarschuwen. Met een laatste druk tegen haar kaak en zijn nagels die hij er even insloeg liet de steke zwart-witte Rogue verachtend de Clankitty los en zette een stap of twee achteruit om vervolgens te gaan zitten en de poes grijnzend aan te kijken. Cyber wachtte op wat de poes zou doen, want hij ging niet weer de touwtjes in handen nemen om een gevecht of gesprek te beginnen hoor! No Way!

Disasterpaw keek naar Cyber, de zo bekende wolf of zijn territory. Ze zou Cyber misschien mad kunnen maken, ze wilde echt even het leuk hebben en dan zou ze even kunnen lachen want ze lacht voor niemand alleen voor Riverclanners maar dat zal veranderen. Ze lag nog steeds onder de poot van die kitty van zijn territory, "Niemand is mijn disaster mormel, niemand verslaat de wolf zonder erge wonden of het leven." zei Cyber die trots leek. Ze keek Cyber aan en kreeg een krankzinnige lach, ze merkte dat Cyber haar los liet nadat hij zijn nagels er in gestoken had. Ze legde haar kop scheef en keek hem uitdagend en krankzinnig aan, "Weet wel Disaster betekend ramp en straks ben ik dat ook maar je was toch een kitty van het territory?" vroeg ze ter wel ze rustig op stond met vlugge bewegingen. Ze likte haar mond hoeken af en ging voor de grote kater zitten, ze keek dorstig naar zijn buik waar nog steeds bloed door heen liep. "Bedankt dat je me los liet....." miauwde ze maar walgde van het woord Bedankt maar het was wel zo, "drink je dat nog op?" zei ze en wees naar zijn buik waar bloed uit kwam. Ze had nog steeds hara klauwen ontbloot maar wees gerust die waren bijna altijd ontbloot, ze likte over haar mond heen. Ze krapte even met haar achterpoot haar lichaam en begon "Ik ben hier voor Dawnstar, ze zij dat ik wat Thunderclan katten moest verwonden en ik was opweg ernaar. Zo ik kwam in je territory." zei ze met haar ogen gesloten tegen de kater en opende die weer aan het einde van de zin. Ze keek Cyber aan en keek hem aan, "Maar je hebt zo'n groot territory dat ik niet wist dat dit jouw territory was van de 'Wolf', zo hoe kom je aan zoveel plek." miauwde ze er vlak na. Nu probeerde ze het maar slim te spelen en wiebelde met haar oor, ze ging zitten en duwde met haar klauw zachtjes op zijn borst en zette het daarna direct neer met een glimlach keek ze naar Cyber. "Your mad bro?" vroeg ze voor de grap maar wel op een vragende toon, ze zette haar kopje scheef.

Onderwerp: Re: Are you ready to join the devil (Cyber)