Snails are scary, but so interesting. {Ganzenopdracht}-{OPEN}

Laat Barkpaw een slak zien, dan schrikken, en dan proberen dezelfde vorm aan te nemen als de slak met het slakkenhuis.

Barkpaw sprintte het kamp uit. Al die uren dat hij niets te doen had, begonnen hem te vervelen. Zijn mentor leek verdwenen te zijn en er was geen kat die hem eens iets wilde leren. Als het zo zat, kon hij beter zelf eens op onderzoek uitgaan, het territorium eens gaan onderzoeken. Hij was nog steeds niet bekend met de omgeving, dus dit was altijd wel nuttig. De jonge kater sprong bijna een meter in de lucht, toen een vreemd beest zijn in zijn blikveld verscheen. Bark's vacht stond recht van de schrik, maar hij verpakte zich al snel. Hij liet zijn kopje even rond gaan, om te zien of niemand hem zo had zien verschieten. Zijn oortjes gingen nieuwsgierig omhoog toen hij weer naar het beestje keek. Het was amper zo groot als zijn pootje en toch maakte hij een grote indruk op de kater. 'Ik kan nog meer leren van jouw dan van een andere kat, slakje.' Mompelde Bark en liet zit zakken tot op zijn buik en bestudeerde het diertje. Langzaam, maar stil. De jonge kat sprong op en kroop in een holle boomstam en sloop tot aan het ander eind, waar hij zijn kopje uitstak. Zijn oren schoten direct verrast omhoog toen hij de slak niet meer zag. Slakken waren toch traag? Barkpaw sprong uit de boomstam en trippelde terug naar het plekje waar hij eerder de slak had gezien. Een grijns verscheen op zijn gezicht toen hij het beestje iets verder vond. Hij had zich tussen de steentjes gewerkt en was bijna niet te zien. Nadat hij hem gevonden had, legde de kat zich terug neer op de boomstam en bekeek vanaf daar het beestje, elke stap volgend.

Note: //
Tag: Open