I don't care if monday's blue

Na alles wat er was gebeurt... Zou het ooit mogelijk te zijn hun oude band weer op te bouwen? Thistle stond voor de ingang van de medicine's cat den. Vanmorgen lek het een goed idee om naar haar zusje te gaan en het uit te praten, maar nu was ze er niet zo zeker meer van. De poes had Petal niet opgezocht, maar Petal haar ook niet. Dus... wilde de sealpoint Thistlepaw wel zien? Allemaal senario's spookte door het hoofd van de apprentice, voor ze uiteindelijk een stap vooruit deed. "Petalpaw?" Begon ze, niet al te hard. "Petal?" Een zieke kat was wakker, en keek Thistlepaw met toegeknepen ogen aan. "Pardon, maar weet u waar Petalpaw is? Een bruine apprentice..." De kater bromde wat en zwiepte zijn staart in een richting, waarschijnlijk waar haar zusje zich bevond. Ze knikte de warrior toe als bedank, en begon met zekere, grote stappen te lopen. En daar lag ze. Zonder oogcontact te maken plofte Thistle naast haar zus, alsof er niks aan de hand was.

+Petalpaw

Opgekruld tot een pluizig wit bolletje lag Petalpaw in de den van de medicinecat. De zieke katten om haar heen gaven niet bepaalt een prettig gevoel. Sommige lagen op sterven en dan moest zij er maar even naast gaan liggen. De seal point lag hier alleen maar dankzij haar poot. Zo nu en dan verstapte ze zich en kon er weer drie dagen niet op staan. Het zou vast vervelend zijn om haar steeds te zien komen en gaan voor de echt zieke katten. Plotseling volde Petalpaw dat er iemand naast haar was komen liggen. Voorzichtig opende ze een van haar blauwe ogen. Vrijwel direct opende de ander ook zodra ze zag wie er naast haar was komen liggen. Verbaast keek ze naar de apprentice. "T-thistle?" Het was haar zusje, met wie ze ruzie had nog wel, die haar was komen opzoeken. "Wat doe je hier?"

OOC: Vierde keer dat ik deze post typ...