And you are? [ Lavenderfeather ]

Tijd om de grenzen op de helft van WindClan te bezoeken. Een plek waar ze eigenlijk nog nooit geweest was. Haar dikke pluizige staart sleepte achter haar aan terwijl ze de pas er flink in zette. Ze was dan wel alleen voor deze patrouille maar alle ander Clankatten moesten jagen. Haar amberen ogen kneep ze kort samen toen ze de grens bij Fourtrees in het oog kreeg. Ze glimlachte en versnelde haar pas wat. De geur die van het WindClan territorium af kwam waaien rook in de verte een beetje naar de High Stones die zich achter het WindClan territorium bevonden. Ze wendde haar kop naar de grote vier eiken en markeerde de grens even door met haar nagels de grond om te woelen en haar nagels aan een stuk tak te scherpen. Vanuit haar ooghoeken zag ze het gras opeens bewegen aan de kant van de WindClan. Ze draaide haar kop en gromde zacht. "And you are?" sprak ze kortaf.

Op de top van de heuvels waaide de wind altijd hard. Dat waren de katten van Windclan ook gewoon. Hier beneden aan de voet waar hij zich bevond was de wind minder hard. Maar dat weerhield niet om hem af en toe stevige rukken te geven. De kater plaatste zijn nagels diep in de aarde terwijl een stevige vlaag voorbij kwam. Hij maakte zijn dagelijkse wandeling door het territorium en dit stuk mocht niet vergeten worden. Zo was het een reden om ook nog eens de grenzen te controleren. Toen hij het gebied verlaten had en vlakbij Fourtrees kwam vulden verschillende geuren zijn neusgaten. Er kwamen vast dagelijks nog wel eens katten bij deze grenzen kijken. Net zoals hij nu.

Zijn snuit stak de lucht in terwijl zijn lichaam zich in sluiphouding boog. Eén geur stak boven alle anderen uit. Namelijk die van Shadowclan. En gauw was de reden bekend. Een calico poes die duidelijk van Shadowclan afkomstig was. Ook al rook hij de geur overduidelijk, toch snoof hij nog eens voor alle zekerheid de geur op. 'And you are?' Iets aangedaan van de plotselinge vraag keek hij op. De poes moest vast een goed gehoor hebben want zo luid was hij nou ook weer niet. Uiteindelijk kwam hij maar tevoorschijn. "Lavenderfeather is de naam. En u bent?" Hij rook overduidelijk naar Windclan, dus was het ook niet nodig om zijn clan te vermelden.

Haar blik viel op de kater aan de kant van WindClan en ze keek hem indringend aan. Ookal was hij op zijn eigen grondgebied toch beviel het haar niet. Haar staart zwiepte heen en weer zonder dat ze er erg in had. Het puntje bewoog, hing even stil en sloeg weer een paar keer. Dat herhaalde zich een paar keer en ze kneep haar ogen samen toen ze de kat, nee Lavenderfeater, verbeterde ze zichzelf antwoord gaf. "The name is Otterflight, Warrior of ShadowClan" in haar stem klonk wat trots door waar ze niet aan kon doen. Ze keek neer op alle andere Clan's maar ze had nog niet zo heel veel WindClan katten ontmoet. Aan RiverClan katten had ze de pest en aan de ThunderClan al evenzeer. Over de WindClan had ze zich nog niet echt een mening kunnen vormen. Ze had maar een WindClan kat ontmoet en dat was Glacialvoice geweest. Ze hield haar kop even lichtelijk scheef. Ze wist niet zeker wat ze nu moest doen maar de kater had niks misdaan. Ze slaakte een zucht en keek naar de lucht. Het was nog vroeg en het zou nog even duren voordat de zon zich zou laten zien met deze voorzichtige newleaf.

De poes stelde zichzelf voor als Otterflight. Er was een tikkeltje trots op te merken aan de manier waarop ze zich voorstelde. Hij vond het best grappig. Maar wie was hij om daar mee te lachen. Hij kende vele katten die die trots in hun stem droegen als ze het over hun clan hadden. "Wat komt een dame zoals u hier bij Vierboom doen als ik vragen mag? U lijkt me namelijk niet verdwaald of zo iets." Zijn stem klonk vriendelijk zoals gewoonlijk. Hij wilde de poes in geen geval kwaad maken. Hoewel in zijn woorden daar weinig reden toe lag. Hij had wel al eens vaker tegen poezen gepraat maar wist jammer genoeg nog altijd niet hoe hij het moest aanpakken. Dat was ook de reden waarom hij liever alleen was. Hij was sociaal gezien nooit sterk geweest.

Late reactie~

Ze keek wat verwonderd naar de kater. Wat moest hij van haar dat hij zo vriendelijk was? Ze wachtte nog even af en dacht na over de vraag die de kater had gesteld. Ze was inderdaad niet verdwaald hier bij Fourtrees. Haar kop schudde zich en ze keek de kater direct aan met haar amberen ogen. "I'm on patrol. And what are you doing here?" vroeg ze met een korte zwiep van haar staart.
De kater leek wat terughoudend maar had wel een vriendelijke toon in zijn stem. Er schoten verscheidenen vragen door haar kop heen terwijl ze nadacht. Misschien, dat Lavenderfeater wist wie de vader was van Fallentear's kittens. Maar als ze vragen ging stellen daarover zou WindClan zeker naar het ShadowClan camp komen om de Kittens terug te eisen. Haar oren trokken naar achter toen ze een geluid meende te horen maar wat uiteindelijk niets bleek te zijn. Haar ogen gingen nogmaals over de kater voor haar die redelijk hoog op zijn poten stond maar verder niet veel bijzonder was. Toch wilde ze graag weten wat hij hier deed dus wachtte ze op zijn antwoord.

Zijn oren wiebelden wat toen de poes zich nader verklaarde. Zijn kop ging een beetje de lucht in voor een knikje. Toen ze vroeg wat hij deed had hij zijn antwoord al klaar. Die vraag had hij al zien aankomen. Misschien omdat het een algemene beleefdheid of zo was? "Ik controleer de grenzen. Voor wat je controleren kunt noemen." Hij grinnikte onhoorbaar. Het was wel waar. Voor een keertje als hij de grenzen controleert slaat hij weer aan de praat met één of andere kat. Hij zuchtte zacht waarbij hij een pluk haar achter zijn oren veegde. Hij keek de kattin een seconde aan toen deze aan iets bleek te denken. Zijn wenkbrauwen trokken zich op alsof hij vroeg wat er aan de hand was. Hij wilde niet onbeleefd zijn dus vroeg hij het nog even niet.

Flut~

Haar blik vestigde zich langzaam op een punt in de verte en haar gedachtes namen de vrije loop. Dat ze hier op de grens stond met een WindClan warrior maakte haar niet meer zo heel veel uit. Hij haalde haar echter terug en vertelde haar dat hij hetzelfde deed als zij hier. De grenzen patrouilleren. Een haast onhoorbare zucht schoof over haar lippen en haar ogen keken in die van de kater. "I mean for real. Are you spying ShadowClan territorium?" miauwde ze wat killer. Haar vriendelijke verschijning had nog geen tien minuten stand gehouden want er kwam al weer langzaam haar nukkige echte ShadowClan kant naar boven. Haar staart begon met kortere slagen te zwiepen hoewel daar niet echt reden voor was. Ze had echt haar best gedaan om niet gelijk in de verdediging te schieten, de kater was immers niet vijandig naar haar maar toch werd ze meer .. kortaf. Ze snoof zacht en keek de kater met een priemende blik in haar ogen aan.

Een zucht verliet onhoorbaar zijn mond. Hij kreeg nu niet bepaald het gevoel alsof hij gewenst was. Maar daar maakte hij zich geen zorgen in. Hij was op zijn terrein en voorlopig deed hij geen enkel kwaad. Hij schudde stevig zijn kop. Waarom zou hij dat nu doen. Hij was absoluut niet het type om zich met anderen hun zaken bezig te houden. Maar besefte dat de poes dit vast niet wist. "Wat mij betreft, wat gebeurt buiten de clan, blijft in die clan. Ik bemoei me liever niet met anderen." Dat wat hij zei was de eerlijke waarheid. Hij zou absoluut niet liegen over iets dat niet zo is. "Ik was niet meer dan alleen patrouilleren. Ik houd alleen indringers van ons territorium. Andere zaken boeien me niets." Dat was zijn vel redden. Hij wilde absoluut geen achterdocht bij de poes opwekken. Doordat zij zoveel sterker dan hem lijkt en een gevecht misschien makkelijk ging winnen.

Niet goed wetend hoe ze verder moest reageren bleef ze kort zwijgen. Ze had woorden opgevangen dat het WindClan kamp aangevallen was door de ThunderClan... Ze schudde haar kop om hem helder te krijgen en ging terug naar haar eerdere stemgeluid dat niet onvriendelijk was maar ook niet aardig. "I've heard ThunderClan attacked your camp? Why was that? Did Everstar took a life of that dirty Kittypet?" miauwde ze met een fonkeling in haar ogen.
Het idee van vechten had haar al haar gehele leven aangesproken en Sedgecreek had er maar veel moeite mee gehad haar in toom te houden maar het was hem toch gelukt. Ze glimlachte terwijl ze terugdacht aan die lange tijd geleden. Wat was de boel toen toch anders geweest dan nu. Ze keek de kater toen weer direct aan zich afvragend of hij ook zo terugdacht aan zijn Apprentice tijd. Maar wat ze zou horen over wat er was gebeurd in het WindClan kamp kon ze misschien doorbrieven aan Shrewstar om het tegen hen te gebruiken. En deze kater leek haar niet zo snugger dat hij dat ook zou inzien.

Het ruisen van de wind hield even aan. Hij ademde zacht in en ontspande weer een beetje. 'I've heard ThunderClan attacked your camp? Why was that? Did Everstar took a life of that dirty Kittypet?' Hij schudde zijn kop even. Waarom had ze daar interesse in? Het waren hun zaken. Hij snoof even en besloot om gewoon de waarheid te vertellen. "Er was niets gezegd geweest voor zover ik weet. Er was iets met ene Whitelion. Maar dat was het enige die er gevallen was." Hij snorde even. Hij was niet tegen de warriorcode ingegaan. De waarheid die hij sprak was niets wat een ander kon misbruiken. Want naar horen weet iedere clan al wie 'die ene Whitelion' is. Jammerlijk genoeg een clanlid van hen.

Onderwerp: Re: And you are? [ Lavenderfeather ]