So, this was it? {{Open}}

Hij sloot zijn ogen, en zag Bravesoul, Smokedust, Leafbreeze, en Smokekit nog net bij hem komen zitten. Arme Smokekit, niet wetend dat hij dood was. Hij voelde zich schuldig dat hij nooit een goede, een echte vader voor het jonge katertje had kunnen zijn. "Just don't be like I was... Just, follow your own path, not mine... 'Cause I know you're strong" Al zag hij wel in dat het katertje al zijn pad aan het bewandelen was. De grootste kitten van de nursery, uit het kamp sneaken om alvast de beste apprentice, uiteindelijk de beste warrior te zijn.
Zijn geest verliet zijn lichaam, maar voor hij naar het licht ging, gaf hij zijn kittens nog een kopje, en ook zijn zus, wetend dat geen van allen hem door zouden hebben. Hij glimlachte bedroefd bij Smokedust. "Know what you're living for, there's more than only the ones you lost, and the less you have, so open up your eyes," hij gaf zijn dochter een lik. "Know what you're having, not what you've lost. Be brave, my son, be brave and live, live for your life, and don't drown yourself in the sadness that you're feeling." Hij keek naar zijn zus, "Take good care of our father and mother," hij glimlachte en verdween. Zijn tijd was gekomen om naar het licht te gaan, het licht van Starclan.
Enkel zag hij nog een glimp van het duister, het duister dat hem eerder gevangen had genomen, en hij was niet alleen bij Starclan, Darkforest was niet ver van waar hij was. Hij kon het zien, hij kon het ruiken, en hij kon het voelen. Hij begon te rennen, en toen kwam iemand naar hem toe gelopen...

OOC: Open voor de gene die hem verwelkomen wilt, misschien handig om het stukje van Smoketear droom te lezen waar hij Leopardfur ontmoette. https://www.warriorcatsnl.com/t15172-time-for-you-to-wake-up

Starclan had haar haar pad getoond toen ze eenmaal was overleden. Vaak had ze gedacht dat ze fouten had gemaakt maar naast Crookedstar was ze geworden wie ze hoorde te zijn. Mother of Riverclan. Ze had Lionclaw’s kittens gedragen en die van Crookedstar maar daarnaast had ze meerdere ouderloze kittens opgevoed. Er liep een generatie rond die keek naar haar als hun moeder. Ze was een vriendin geweest en een mentor.

Smoketear.. Ze zuchtte en schudde haar hoofd. De warrior had zich ook bij starclan gevoegd. Teveel Riverclan bloed ging verloren zelfs Cinderfall had de ranks van Starclan gevonden. Ze keek even naar de zielen om haar heen en glimlachte waterig. Vele van hen had ze gekend in haar leven. Vele waren vrienden, familie en zelfs vijanden die ze hier in haar hart had kunnen sluiten. Als er nog een mogelijkheid was om ooit vergeven te worden door de zwart witte kater was het hier tussen de sterren. Ze hief haar hoofd en sprak langzaam. ”Oh lost soul come and join the ranks of starclan. We approve of your arrival Smoketear of Riverclan.” Sprak ze langzaam met de andere zielen mee en knipperde even met haar ogen beseffend dat de kater op de rand van dark forest was gekomen en haar ogen groeide langzaam. Nee.. Ze kon smoketear niet laten vallen. De starclankat sprong overeind en liet haar snelle poten dragen richting zijn te bekende lucht. Hij was de zoon van haar broeder haar beste vriend de kater voor wie ze ooit wat gevoeld had. Ze kon hem niet laten vallen. Alles wat ze had meegemaakt. De herinnering van de kater op die gathering schoot door haar heen. Ze kon hem zo goed hij had fouten gemaakt maar ze kon hem redden. Hij zou zijn zonden vergeven krijgen Starclan had gesproken Ze kon het!

Ze kwam slippend tot stilstand toen ze zijn bronzen lichaam herkende en een opgeluchte zucht gleed over haar lippen voor ze naar hem toe stapte. "Smoketear." Fluisterde ze geen spoor te bekennen van hoe hard ze gerend had. De rust zelve. "Starclan has awaited your arrival."

In de verte klonk het geluid van een heldere stem, voor zijn oren vaag, maar wel aanlokkelijk. Aan de andere kant was het één en al mistig. Ergens was het aanlokkelijk, in de zin van nieuwsgierigheid. Het rennen was gestopt, want veel verder kwam hij bij Darkforest niet vandaan. Zijn naam werd gefluisterd vanuit het duister, en langzaam zette hij een stap in de richting van het gefluister. Het klonk duister, maar ook aanlokkelijk. Hij had niet door dat iemand naar hem toe rende vanuit het licht. "Smoketear." Hij keerde zijn kop naar de veel heldere, vriendelijkere en zelf bekende stem. Dreamheart. Opnieuw vulde zijn ogen zich met tranen. Zelfs haar had hij verraden met zijn gedrag. "Starclan has awaited your arrival." Langzaam ontstond er een droevige glimlach op zijn gelaat. "After the wrong choices I made..?" Was zijn onzekere vraag naar haar toe. Achter haar zag hij verschillende andere katten, heldere lichtgevende katten. Verloren familieleden, verloren vrienden... Smoketail, de kater die hij vermoord had. Hij beet op zijn liep en verplaatste zijn ogen naar zijn poten. "I do not deserve to be in Starclan," murmelde hij een stap naar achteren, in de verkeerde richting neerzettend. De stemmen van de Darkforest katten achter hem werden duidelijker en harder, hij vroeg zich af of Dreamheart en de anderen het horen konden.

Een lage grom rolde over haar lippen terwijl ze de kater recht aanstaarde. "You dare to question Starclans words even to the end?" Gromde ze en tikte zijn hoofd met haar staart. "You can hear them calling out. They want to find the darkness in your heart. It's your choice Smoketear are you gonna let darkness take you over." Sprak ze hard en staardehem recht aan. "Your family is here waiting for you. Down their they're begging for your soul to find peace here. Are you going to deny their wishes?" Sprak ze hard en staarde hem aan haar huid oplichtend in het maanlicht. "Bad decisions yes but that doesn't mean you're a bad cat." Srpak ze simpelweg. Voorh aar ogen oplichtte met woedde brandend vol moederlijke liefde naar de kater. "If you don't deserve it then who does?"

Hij staarde naar de duisternis dat hem riep. Dat hem opnieuw gevangen wou nemen in zijn greep. "You dare to question Starclans words even to the end?" Gromde Dreamheart. Hij sloot zijn blik met de hare, "I dare the question myself," siste hij. Hij vertrouwde zichzelf niet meer na wat hij gedaan had. Hij wou gestraft worden voor zijn daden, maar ergens vroeg hij zich af of vergeven worden al niet een straft op zich was. "You can hear them calling out. They want to find the darkness in your heart. It's your choice Smoketear are you gonna let darkness take you over." Nog steeds keek hij Dreamheart recht aan, maar door deze woorden vertroebelde zijn blik zeker wel. "No," gromde hij. "Your family is here waiting for you. Down their they're begging for your soul to find peace here. Are you going to deny their wishes?" Hij schudde zijn kop. Zijn familie smeekte hem om te komen, en dat kon hij niet negeren. Als hij de keuze zou maken om volledig opgeslokt te worden in de duisternis, zou hij zijn familie meer straffen dat hij zichzelf zou straffen. En dat kon hij niet. "Bad decisions yes but that doesn't mean you're a bad cat." Hij zei even niets. "If you don't deserve it then who does?" Hij glimlachte waterig naar Dreamheart. "I've made myself a promise, and that is to stop with making bad decisions," miauwde hij. Of zijn pijn zou verdwijnen voor wat hij gedaan had, was maar de vraag. Maar The Dark Forest zou hem niet krijgen. Nooit niet.

d r e a m h e a r t

"And when they seek to oppress you. And when they try to destroy you, rise and rise again and again. Like the Phoenix from the ashes until the Lambs have become Lions and the Rule of Darkness is no more"

"Don't!" Siste ze grommend en stapte op hem af boven hem uit torenend. "You're a tom true at heart never forget that my dear Smoketear. You were foolish in your mortal life but now you have the change to find your place between the stars." Haar stem was duidelijk en ze dulde geen tegenspraak. Toch lieten zijn woorden haar glimlachen. "Good, then don't make the bad decision to fall to darkforest." Mompelde ze en likte over zijn oor. "Allow me to take you further away from that damned place. Only medicine cats, kittens and warriors who are truly pure at heart dare to come so close to the border with the darkness. Broken hearts are easy to manipulate." Mompelde ze en legde haar staart over zijn rug.