Flowertail was vanuit het Thunderclan camp helemaal naar Fourtrees gerend, het was een saaie dag geweest en ze besloot er eens op uit te gaan.
Ze had vol energie gezeten en bedacht zich dat ze wel naar Fourtrees kon gaan rennen.
Al hijgend was ze tot stilstand gekomen, het was toch best wel een pittig stuk rennen geweest, maar ze had in ieder geval al haar energie kwijt gekund.
Ze liep naar een omgevallen boomstronk toe, maakte het zich gemakkelijk en ging lekker liggen. Na een wasbeurt vielen haar ogen -oog al was dat niet de bedoeling- al snel dicht.
De duisternis kroop haar hoofd in en maakte plaats voor dromen, dromen over haar vader, ze schrok wakker.
En tot haar verrassing begon het al licht te schemeren, ze krabbelde overeind, zo lang had ze hier niet willen blijven. Heel erg op haar hoede keek ze om zich heen, alert op wat komen zou.