Can you see my eyes are shining bright?

Gø Tø Sleeρ

De kater was met een slecht humeur teruggekeerd van zijn nacht-jacht, waarna hij bijna meteen de Twoleg Place opgezocht had. Misschien vond hij hier nog een gesprekspartner die het waard was om zijn woorden aan vuil te maken. De grote Rogue liep in stilte ron,d af en toe gevaarlijk grommend naar een voorbijlopende kat die zijn lucht bevuilde met zijn aanwezigheid. Nee, Jeff's humeur was niet zo top, en ruzie met hem krijgen op dit moment kon fataal zijn. De poten van de katen ontweken de scherpe steentjes van de weg die tussen de twee stoepen lag. De ongelijke stenen van de stoep liepen ook maar vervelend, dus balanseerde hij op de rand ervan. Zijn blik boorde zich even in die van een witte poes, die daardoor naar hem gromde en zich uit de voeten maakte. Jeff schudde hij zijn hoofd, en keek naar de huizen van de mensen. Omdat hij in het begin van zijn leven kort bij de mensen had gewoond, wist hij wel hoe alles heette, en was hij niet zo dom als alle Clankatten, met hun 'Thunderpath', 'Twolegs', 'Monsters', en wat dan nog. De duistere kater zag een huis, en hij besloot naar de tuin te gaan. Hij wrong zich naar het tuintje, en trof daar een kat aan. "Well hi," zei hij, met zijn litteken-grijns. "You're a kittypet, right." Het was geen vraag, een bevestiging daaraantegen wel. De kat rook naar het huis, dus 110 kansen op 100 dat 't een huiskat was.

-Grimalkin eerste post

Grimalkin boog zijn kopje naar zijn kommetje. Het kommetje was gevuld met hetzelfde eten als altijd. Dat vond de grijze kater soms wat irritant, daarom dat hij soms eens ging jagen zodat hij wat anders kon eten. Grimalkin trippelde door het huis naar de deur toe. In de deur zat een klein luikje speciaal voor hem. Hij wrong zich door het luikje en snoof de frisse lucht op. Grimalkin was altijd blij als hij weer eens buiten kon zijn. De zon scheen en het regende niet meer, maar er hingen nog steeds wolken in de lucht. Grimalkin liep op het gras. Het was nog nat van de regen die s'nachts had gevallen. Grimalkin trippelde verder tot hij niet meer op het natte gras stond maar op de harde stenen. Hij zette zich neer en lekte zijn pootje. Plots kwam er een kat naar hem toe. "Well hi," zei de kat. "You're a kittypet, right." Grimalkin keek ongeïnteresseerd naar de kat. "Ja." miauwde hij. De grijze kater begon terug zijn poot te lekken en trok zich niks aan van de andere kat.

center]

Gø Tø Sleeρ

Ja, tuurlijk had hij gelijk. De kater voor hem zat rustig zijn poot te likken, maar Jeff keek de kater geïnteresseerd aan. "Is that your house?" De Rogue bekeek het huis aandchtig, en was blij dat hij daar niet moest leven. "It's weird."

+Ik moest door x'D

[/center]

Terwijl Grimalkin zijn pootje over zijn kop haalde keek de andere kat naar zijn huis. "Is that your house?" vroeg de kater. "Ja" miauwde Grimalkin. De grijze kater zag hoe de kat zijn huis bekeek. "It's weird." zei hij toen. "Dat vond ik eerst ook, maar nu ben ik het al gewoon." miauwde Grimalkin.

Gø Tø Sleeρ

De kater knikte. "Fair enough."
Hij keek even naar de Kittypet, en diens grijze vacht. "What is your name, mister?" Jeff keek lanzaam rond, en twijfelde even. "And do you like this .. Place? I mean, are the people nice to you?"

+Btw, ik hou van je setje ;3

De kat knikte en zei: "Fair enough." "What is your name, mister?" vroeg hij toen. "Grimalkin." miauwde de grijze kat. De kater voor hem keek even rond. "And do you like this .. Place? I mean, are the people nice to you?" vroeg hij vervolgens. "Mijn tweebenen zijn heel vriendelijk tegen me en ik heb een goede plaats om te slapen." miauwde Grimalkin en hij keek de kater aan. "Wat is jou naam?"

-Bedankt^^ Sorry dat ik zo laat reageer, ik was even op vakantie.

Onderwerp: Re: Can you see my eyes are shining bright?