What's that? {Ganzenopdracht}

"Always Watch The Tail"

Zijn felle gele ogen keken lichtelijk geïrriteerd voor zich uit toen de kater zich omhoog probeerde te tillen. Hij had zonet achter een waterrat aangezeten, en aangezien hij zijn volle aandacht op het prooidier had gefocust, had hij niet gezien dat hij regelrecht op riet afliep. Met als gevolg dat hij er dus in was gerend, en het prooidier de kans had gekregen om te ontsnappen. Een zachte grom verliet zijn bekje toen hij enkele schrammen opmerkte aan zijn poten, maar het leek niets ernstig te zijn. Hij zou Nightstream dus geen bezoekje moeten brengen, gelukkig. Scorpionsting schudde zich even uit en gleed vervolgens met zijn blik richting het kapotte riet. Eerst leek alles normaal te zijn, maar zodra hij zijn blik weer ergens anders op richtte, merkte hij wat beweging op in zijn ooghoeken. Nieuwsgierig keek hij weer naar het riet, een klein stapje dichter nemende. Zijn vragende blik viel algauw op enkele kleine, glibberige bewegende beestjes. Prooi was het niet, of dat dacht hij toch. Het leken eerder ... salamanders te zijn. Hij had er toen hij nog jong was ooit eens van gehoord toen hij bij de elders was. Echter had de kater nooit verwacht ze zelf ooit tegen te komen. Zijn oortjes waren in de richting van de salamanders gericht en voorzichtig tilde hij zijn pootje op. Met zijn klauwen goed verborgen raakte hij voorzichtig één van de diertjes aan, welke algauw wegschoot, wat ervoor zorgde dat de grote kater lichtelijk geschrokken naar achteren sprong. Algauw herpakte hij zichzelf en verliet een zachte zucht zijn bekje. Het waren maar salamanders, niks om je zorgen over te maken..

made by cami of shine!

Met snelle passen trippelde Riverspring door het riet, ze had een kikkertje gevangen en was nu op zoek naar een plaats om deze te bewaren. Ze bewoog haar oortjes toen ze wat geritsel dicht bij hoorde, maar negeerde het en richtte haar ogen weer op het pad. Opeens schoot er iets voor de poten van de zwarte poes, van schrik slaakte ze een klein miauwtje. Wat was dat? ze legde de kikker op de grond en tuurde naar de plek waar het beestje vandaan kwam. Daar waren er nog meer! Een voor een schoten ze langs haar snoetje. Riverspring sprong uit paniek alle kanten op, maar ze verstarde toen ze een zucht hoorde. Met vernauwende ogen sloop ze wat verder het riet in, waar ze een bruine kater tegenkwam. Hij keek een beetje angstig naar die rare beestjes die Riverspring net ook had gezien. "Het zijn net dunne kikkers, nietwaar?" zei de poes met een glimlach op haar snoet. Ze herkende de kater als Scorpionsting, iemand die ze wel eens had zien rondlopen, en vast ook wel eens had begroet of zelfs een klein gesprekje mee had gehad, maar goed kende ze hem niet. Ze keek nog even om haar heen om te zien of de kust veilig was en ging toen zitten, haar staart rondom haar zwarte pootjes gekruld.

"Always Watch The Tail"

De kater tilde één van zijn voorpoten op toen een kleine salamander zijn kant op kwam gerend. Wat dachten deze beesten wel niet? Maar nog voordat hij kon handelen, hoorde hij een andere stem opdoemen. "Het zijn net dunne kikkers, nietwaar?" Miauwde een gitzwarte kattin, welke hij herkende onder de naam Riverspring. De kater knikte eventjes en richtte vervolgens zijn aandacht terug op de glibberige beesten. "Eigenlijk zijn het salamanders, maar je kunt ze ook dunne kikkers noemen, denk ik." Miauwde hij simpel, alsof het iets was dat hij iedere dag tegenkwam. Vervolgens keek hij weer op en priemde hij zijn gele blik in de hare. "Riverspring, toch?" Vroeg hij nieuwsgierig, met een vriendelijke uitdrukking op zijn gelaat.

made by cami of shine!

"Dus dat zijn salamanders?" De poes keek geinterreseerd naar de beestjes, en tikte soms schuw met haar zwarte pootje tegen een glibberig lijfje. "Riverspring toch?" Ze keek op en knikte. "Je kan me ook Spring noemen voor de luie katten onder ons" ze grinnikte en ging verder waar ze mee bezig was. "Denk je dat je ze kunt eten?" Nieuwsgierig keek ze de kater aan. [b]"Of heeft niemand dat ooit geprobeerd?"[b] dit keer keek de poes de kater aan, zijn bruine vacht glansde in de zon en zijn ogen twinkelde. Je kon wel zien aan wat hij zijn naam te danken had, de kleur vooral maar ook iets aan zijn houding zei Riverspring dat je geen ruzie met hem moest hebben.

"Always Watch The Tail"

De gespierde kater strekte even zijn lichaam uit en keek de zwarte kattin vervolgens lichtelijk geïnteresseerd aan. "Dus dat zijn salamanders?" Om te antwoorden op haar vraag knikte hij even, als teken dat het inderdaad salamanders waren. "Je kan me ook Spring noemen voor de luie katten onder ons." Grinnikte ze vervolgens. Scorpionsting greens even en spitste zijn oren in haar richting. "Helaas ben ik niet lui, Riverspring." Miauwde hij, haar volledige naam al plagend uitsprekende. Vervolgens gleed zijn gele blik terug naar de salamanders en greens hij nogmaals eventjes. Hij begreep nog steeds niet hoe hij zo hard geschrokken kon zijn van zulke onschuldige wezentjes. "Denk je dat je ze kunt eten?" Verbaasd knipperde hij even met zijn ogen. Of je ze kon opeten? Dat wist hij niet, hij had het nog nooit geprobeerd .. En nu hij ze nog eens goed bekeek, wou hij dat liever ook niet riskeren. "Of heeft niemand dat ooit geprobeerd?" De kater haalde even zijn schouders op en keek haar vervolgens aan. "Ik weet het niet, maar als ik jou was zou ik het niet proberen. Ze zien er niet echt smakelijk uit." Greens hij even, waarna hij nogmaals met zijn oortjes wiebelde.

made by cami of shine!

"Ik weet het niet, maar als ik jou was zou ik het niet proberen. Ze zien er niet echt smakelijk uit." Riverspring schudde haar kopje. Nee oké, maar vind jij kikkers er wel smakelijk uit zien dan?" ze keek de kater eventjes aan, "Ik moet zeggen dat kikkers niet mijn favoriete maaltijd zijn, maar er zijn zat katten die het wel lusten, dus waarom dit dan niet? Het zijn toch dunne kikkers?" De zwarte poes grinnikte. "Maar met de hersens van een vlieg. Je kan ze zo op pakken en eten" De she-cat pakte een van de glibberige beestjes op aan zijn staart en keek er eens goed na. "Jij was toch geschrokken van deze dingen, of tenminste daar leek het op toen ik je zag staan.", een grote grijns verscheen er op haar zwarte snoetje. Met één kleine beweging gooide ze het diertje richting Scorpionsting, waar het vervolgens in zijn glanzende vacht belande. Lachend ging ze in een speelse houding staan, klaar op een tegen aanval.

"Always Watch The Tail"

De kater bleef haar aankijken, afwachtende op een reactie van de poes. "Nee oké, maar vind jij kikkers er wel smakelijk uit zien dan?" Miauwde ze terwijl ze hem aankeek. De kater haalde even zijn schouders op knikte instemmend, hij kon niets anders doen dan haar gelijk te geven. "Ik moet zeggen dat kikkers niet mijn favoriete maaltijd zijn, maar er zijn zat katten die het wel lusten, dus waarom dit dan niet? Het zijn toch dunne kikkers?" De kater wierp zijn blik opnieuw op de poes en opende zijn mond om tegenspraak te geven. "Duiven en kraaien lijken toch ook op elkaar, maar ze smaken toch ook anders?" Miauwde hij neutraal. "Maar met de hersens van een vlieg. Je kan ze zo op pakken en eten." De kater knikte even, echter versmalde zijn blik zich bij haar volgende woorden. "Jij was toch geschrokken van deze dingen, of tenminste daar leek het op toen ik je zag staan." De kater sprong even achteruit toen de poes één van de beestjes zijn kant op wierp en rolde over de grond zodra hij het glibberige ding in zijn vacht voelde. Algauw stond hij terug recht zodra hij ervan verlost was en keek hij haar slechts verbijsterd aan. "Het zijn levende beestjes, daar gooi je niet mee.." Miauwde hij, doodserieus. Hij draaide zich om alsof hij zich beledigd voelde en op het punt stond om weg te gaan, maar gooide vervolgens vliegensvlug de salamander terug in haar richting. Een grijns stond op zijn gelaat te lezen. Wraak!

made by cami of shine!

"Het zijn levende beestjes, daar gooi je niet mee..." Miauwde de kater serieus, hij draaide zijn rug om. Was ze te ver gegaan? Typisch Riverspring. "Hey...Zo bedoelde ik het niet, sorr, ARG" Het glibberige beestje lande vol in haar gezicht, met een kleine miauw van de schrik begon ze rond te rennen. "Haal het er van af! Doe iets!" Uiteindelijk stortte ze zichzelf op de grond, en begon als een gek rond te rollen. Eindelijk was ze het beestje kwijt, maar het vieze gladde gevoel plakte nog steeds aan haar gezicht. Met een ruk draaide ze zich om naar de kater, die haar grijnzend aan stond te gapen. "Jij!" miauwde ze speels. "Iewl, ik heb nu nog steeds dat glibberige spul op me kop, doe er wat aan." Lachend trippelde ze naar de bruine kater. "En zit er nog wat? Zo ja, haal het er af." De poes grinnikte "Alsjeblieft?" Voegde ze er toen met een overdreven lieve stem aan toe.