Barkpaw liep over de vochtige bosgrond en bleef een kort moment staan waar hij stond. Hij opende zijn mond en nam de geuren in zich op. Dit was zijn eerste keer dat hij er op zijn ééntje is uitgestuurd om te jagen. Bij het ruiken van een ekster, liet hij zichzelf zakken tot op de grond. Ook zijn oren hield hij vlak bij zijn hoofd. Langzaam maar zeker sloop Barkpaw dichter in de richting waar de vogel zich bevond. Voordat hij te dicht was controleerde hij eerst nog de windrichting. Een belangrijk iets wat hij normaal altijd vergat, maar deze keer lette hij er speciaal op. Hij wilde zijn mentor niet teleurstellen. Het puntje van zijn staart sloeg zenuwachtig heen en weer. Als hij eenmaal dicht genoeg is, twijfelt hij niet en springt op de ekster af. De vogel schrikt en zet zich af van de grond, zijn vleugels klaar om te vliegen. Maar voordat de vogel goed en wel in de lucht zit, kon Barkpaw hem van de grond plukken en zette zijn tanden in het nekje van het dier. Hij liet de prooi vallen op de grond en schoof er wat aarde en blaadje over. Een grote glimlach stond op zijn gezicht. Het was zijn eerste ekster. Hij draaide zich om en trippelde weer verder, al zijn eerdere stappen herhalend. Later op de avond zou hij al zijn prooi ophalen.
Tips zijn altijd nog welkom c:
Onderwerp: Er terug inkomen c: 
di 22 jul 2014 - 18:08
)