Old stories {Raggedpaw}

Regendruppels spetterden neer op de aarde en samen maakten ze plasjes op onvlakke stukjes grond. Gefacineerd door de samenwerking ervan keek Ghostpaw op vanuit haar schuilplaats. Het was een zielig struikje die geen bescherming leek te bieden, maar uiteindelijk deed het dat wel.

Haar pootje strekte zich uit het struikje en werd onmiddellijk door een heleboel druppels aangevallen. Gauw trok Ghostpaw het weer onder de struik en gaf het gauw enkele vlugge likken. Boven haar leken de donkere wolken weg te trekken. Ze pufte opgelucht en ging overeind staan. Het regende nog steeds maar allang niet zoveel meer als voorheen.

De poes snoof de geur van het dennenwoud in zich op en wilde terug rennen naar het kamp toen ze vol tegen iemand aanliep. "Ooh.. Ah. Sorry." Ze keek de kat voor haar aan. Zo te ruiken kwam hij uit Shadowclan. En als ze het goed op had was hij ook nog eens apprentice!

Raggedpaw keek op toen er een ietwat jongere poes tegen hem aanliep. Hij lachte droogjes om haar excuus. "Maakt niet uit. De regen maakt het hier ook zo fascinerend donker" Hij lachte er droogjes bij. En besloot zichzelf maar droog te schudden. De regen liet zijn vacht op zijn lichaam drukken. Het werd harder. De plasjes water die zojuist nog klein waren, waren nu helemaal door gelopen. Hij had de neiging er in te stampen met zijn pootjes. Misschien ook wel een juist moment om deze poes te irriteren. Niet dat het veel indruk zal geven. Ze was toch al nat. "Kom is mee!" Zei de kat terwijl hij al uit het zicht verdwenen was.

'Maakt niet uit. De regen maakt het hier ook zo fascinerend donker.' Ghost wreef met haar poot over haar kop heen dn keek de kat beter aan terwijl ze overeind ging staan. Zo te zien was het een kater. Maar dat had ze aan zijn lage stem al gehoord. "Inderdaad ja." Waarom zei ze dat nou? Hij vroeg toch ook niet om een reactie? 'Kom is mee!' Kon ze dit wel vertrouwen? Ze had hem zien kijken naar die plasjes. Ze waagde het maar. Misschien vond ze het leuk.

Hij verdween algauw uit haar zicht. Ghost keek om haar heen totdat ze plots een schaduw leek te zien. Ze deed alsof ze hem niet doorhad en wandelde onopmerkbaar steeds meer in de schaduwen. Het enige dat haar verraade waren haar ogen. Maar dat was geen probleem. Toen ze bij de schaduw aankwam sprong ze van achter hem en riep keihard 'BOE!'.

ogot slecht :')

"Hahah, ik schrik daar niet van. Volgende keer beter eh" Zei de kat terwijl hij al in de plas stond. Hij kon nu zijn plannetje uitvoeren. Hij trok een van zijn pootjes omhoog. Waarna hij hem op een snel tempo hem naar de grond drukte. Het water vloeide door de lucht, waardoor hij zelf ook spetters op zijn vacht voelde komen. Nu was zijn andere poot aan de beurt. En een voor een deed hij ze opnieuw er in. Totdat het hele oppervlak om hem heen nog natter was. En hij zelf ook. "Hahah, had je niet verwacht he?"

Ze had er niet op gerekend dat hij haar misschien door had. Toen ze hem liet schrikken leek haar plannetje mislukt. Ghost trok speels haar neusje op en stak haar tong naar hem uit. Toen hij in de plassen sprong vlogen de spetters in het rond en werd ze niet gespaard van de volle lading. Toen ze dacht dat het voorbij was begon hij weer opnieuw. Ghost trok geërgerd haar pootje op en gaf het vlug enkele likken. De rest van haar vacht deed ze ook zo totdat de meeste modder er uit leek te zijn. Ze gaf de kater een norse blik toen ze naar een plasje toe wandelde en er met volle kracht in sprong waardoor hij nu de volle lading kreeg. "Dus je wilt het zo spelen he." Ze keek hem gespeeld dramatisch aan waarbij ze een lachje om haar mondhoeken niet kon onderdrukken.

De kater kreeg terug wat hij al verwacht had. Hij grijnsde diep. "Hehe, je snapt het" Zei de kat met een speelse toon. Nu waren ze dus samen als kleine kittens in een plas water aan het stampen. Een beetje nutteloos. Maar dat mocht ook weleens. En nu liet Raggedpaw ook zijn softe kant zien. Dat hij niet altijd een uitdagende, irriterende en gemene kater was. Hij had nu gewoon lol.
Even twijfelde de kat of hij nog een keer een dikke sprong in het plas water zou maken. Maar deed het daarna gewoon. Alleen door de sprong maakte hij zichzelf van top tot teen al nat. Maar nu had de poes ook weer de volle lading terug, goede pay back.

Het vieze water leek wel overal in haar vacht te blijven plakken. Iedere keer als ze even droog bleef gaf ze haar vacht vlug enkele stevige likken om het vuilste er uit te krijgen. Maar door de regen daarstraks hing haar vacht al volledig in slierten langs haar lichaam. Daarom had ze moeite om een lok haar voor haar ogen uit te houden.

Ghost sloeg nogal geïrriteerd door het feit dat ze helemaal doorweekt en vies was met haar staart. De volgende lading water kwam dan ook nogal onverwachts. Ze gromde geïrriteerd zonder dat het daarbij opviel. Ze keek uit in de hoogte naar een boom om droog in te blijven. Uiteindelijk vond ze één en in enkele tellen bevond ze zich al tussen het kruin. Ze zag onder haar de kater nog staan. Ze grijnsde diep toen ze ook een mega grote plas zag liggen. Voorzichtig klom ze naar het eind van de tak en liet zich met volle kracht in de plas vallen waardoor het water alle kanten op schoot en de kater een goede lading terug gaf.