Sleepy day

Cyber gromde diep en hier dominerend zijn staart op, ach wat een geluk dat dat roomsoesje weg is! "Bye bye roomsoesje" snauwde hij nog in haar richting om vervolgens nel richting Het Hol Van De Wolf te rennen, een verlaten dassenhol dat verlolgens door jongen van de rechtlopers verder uitgegraven was en daarna altijd verlaten is geweest tot Cyber en zijn kittens zich erin hadden gevestigd. "Kom je 'broer' " mauwde hij naar de zwarte kater om even halt te slaan en zijn staart trots in de lucht te steken, zijn borst dominerend vooruit en zijn kilgroene ogen spuwend van het groen vuur. Hij had extra toon op 'broer' gelegd zodat de kater zou beseffen dat hij nog steeds niet geloofde dat ze broers waren, de zwarte kater was dan ook jonger dan hemzelf. Met wat gewring had Cyber zich naar binnen gedrongen en keek naar de vier kittens die breed lachend op zijn rug sprongen en aan zijn poten gingen bungelen "Niet nu, de Wolf heeft bezoek" mauwde hij naar hen terwijl hij elke kitten een likje over de kop gaf. Met een geïrriteerde zucht ging de kater zitten en trok zijn doorweekte poten onder zich, de kater voor hem aankijkend. De zwart-witte kater was niet van plan het woord te nemen.

Cyber had stil geluisterd naar Lonelydeath die beweerde zijn broer te zijn, het kon wel kloppen.. maar de zwart-witte kater weigerde het de geloven. De zwarte kater was buiten blijven staan "Kom toch binnen" bromde Cyber half geïnterreseerd. Met een zwiep van zijn dikke staart zwenkte hij dat Lonelydeath gerust binnen mocht komen "En schenk vooral geen aandacht aan de kittens" voegde hij er nog aant toe met een brede grijns. Zijn witte poten klauwden in de grond en met een zacht gespin zette Cyber zich neer naast zijn kittens."Als je echt mijn broer bent.. Waarom is mams van mijn vader weggegaan toen ik nog niet geboren was?" dat was een verhaal die Cybers moeder hen wel duizend keren had verteld, dus waarschijnlijk ook wel tegen Lonelydeath had verteld. Hij vroeg het niet omdat hij het vergeten was, maar om te testen of de zwarte kater wel degenlijk zijn broer was.

Cyber haalde verbaasd zijn wenkbrauwen op, menes? Die zwarte kater was nog echt zijn broer ook "Owkey.. " zei de zwart-witte kater onzeker tegen Lonelydeath terwijl deze hem strak aan bleef kijken, hij begon zich lichtelijk onbehaagenlijk te voelen bij deze kater die zijn broer bleek te zijn. Waarom had hij eigenlijk nooit contact met zijn siblings gaan zoeken? Ach, it doesn't matter now. "Oke" zei hij met een vaste knik en zelfverzekerdheid in zijn ogen blinkend. Hij wist niet goed wat zeggen nu, ach liet die broer van hem maar het woord nemen.