Haar blauwe ogen gleden tussen de bomen heen en zochten een gestalte, het gestalte waar hij op hoopte was dat van een kat, maar wie wist wat er nog allemaal in dit bos rond liep, zo in de nacht. Opeens zag ze hoe er uit de schaduwen van de bomen, een kat kwam. Een gelukkig gevoel vulde haar buik als de kater dichter naar haar toe kwam. 'River' miauwde de kater zachtjes. Door haar voorvoegsel te horen keek ze op, in de amber kleurige ogen wat haar terug bracht bij het onderwerp waar ze het over moesten hebben. Riversong wist namelijk dat ze kittens van de kater verwachtte, maar hoe hij zou reageren, wist ze niet. Nu hij juist niet echt in een bepaald leuke situatie zat. Nog even keek ze hem aan, waarna ze zachtjes begon. 'Euh, Bravesoul' even viel de poes stil, wat moest ze zeggen? Straks wilde hij niets meer te maken hebben met haar, en stond ze volledig alleen voor de zorg van haar kittens. 'Ik euh, wil je graag iets vertellen' even blies ze haar adem die ze had ingehouden uit, ze was al een stap verder. Zonder op antwoord te wachten, zodat ze haar hoopje moed niet zou verliezen, ging ze zachtjes verder. 'Ik... Ik ga kittens krijgen..' zei ze er nog heel zachtjes achterna waarna ze zijn ogen zocht om te weten hoe hij zou reageren.