so we meet again, moss ball

De zon legde een bleekgrijze gloed over Bitterkits langharige vacht. Bitterkit zat ineengedoken in de schaduwen en hield haar blik onlosmakelijk op het droge mosballetje voor haar gericht. Ze zwaaide even met haar pluizige staart, sloop beetje bij beetje dichterbij, sprong vooruit en plante haar klautjes in het bolletje mos.

-eerste post voor Roughkit

Haar ogen waren gericht op een den genoot, een den genoot die de naam Bitterkit droeg. Zo te zien had ze het gemunt op een mosbal, zijzelf had het gemunt op de jager van de mosbal. Ze drukte zich heel dicht tegen de grond aan, en schoof zich zelf stilletjes naar voren. Op ongeveer een fox-length afstand sprong ze en greep ze Bitterkit vast. "Hebbes!" Liet ze in volle enthousiasme horen.

Bitterkit schrok wanneer ze oppeens een -naar haar mening- zwaar gewicht op haar rug voelde neerkomen. "Hebbes!", hoorde ze de andere kitten zeggen. "Hé!", piepte ze verontwaardigd, waarbij ze zich op haar rug draaide en haar pootje in het gezicht van de andere kitten drukte. waarom doe je dat?",

Ja, ze had de grijze kitten nu vast. Een grijns vormde haar lippen terwijl ze speels tegen de kitten aan begon te schoppen, niet te hard, maar vervelend kon het wel zijn. "Hé!" Riep de kitten verontwaardigd. De grijze kitten rolde op haar rug, waardoor Roughkit verplicht was los te laten. Vrijwel meteen kreeg ze er een pootje in haar gezicht voor terug. "Waarom doe je dat?" Vroeg Bitterkit. Roughkit veegde met haar rechter voorpootje over haar gezicht heen, om Bitterkit's poot daar weg te krijgen. Vervolgens kwam ze overeind. "Waarom niet..? Ben je bang om te stoeien dan?" Vroeg ze lichtjes honend om de kitten uit te dagen. De grijns rond haar lippen liet zien dat ze het zeker niet gemeen bedoelde, al kon dat nog wel eens zo opgevat worden.

Onderwerp: Re: so we meet again, moss ball