Open || Kinda like this fish

Jeff

Go to sleep for now kid. When you see a bit more of the world, I'll be back
to save you from it
♥

~ Jeff The Killer ~

Open

Zijn poot zweefde boven het water, en zijn ogen volgde lanzaam de zwemmende beweging van een zilver schitterende vis. Hij onderdrukte zelf het trillen van een spiertje in zijn wang, alles om de vis te vangen. Zijn poot bewoog ietsjes lager, en zijn nagels schoven uit, op hen gemak, zodat de vis niet 'schrikken' zou. Zijn poot sneed door het wateroppervlak zodat het niet te fel spetterde, en zijn nagels gleden door de schubbe, van de vis, waarna hij meteen het lichaam voelde verslappen. Met een poot die nat was tot drie kwart zijn onderpoot, en een paar spetters tot net daarboven, hes hij de vis op, en legde die aan de rand. Het visje zag er goed uit, mooi glimmend, het rook goed, en gezond, dat zag die er ook uit. Jeff duwde zijn tanden erin en ging een einde verder zitten, niet eens nadenkend waar hij zat. Dat ze hem zagen, het interesseerde hem niet. Hij scheurde wat schubben van het lijf, waar de lekkere smaak van de vis achter zat. Het vlees van de vis voelde zacht, en smaakte verdomd goed! De Rogue's mond was al snel helemaal vettig, en toen de laatste restjes vis -en de laatste beetjes ribben/botjes uitgerocheld was- op waren, haalde hij zijn poot over zijn snuit, nadat hij naar de River toe gelopen was om zijn poot daar in te dompelen. Het frisse, koude water tintelde aan zijn neus, en verfriste zijn vettige snorharen, de haren rond zijn neus, en vooral wastte de kater zijn kin, waar een druppel bloed langsaf gleed. Die vis had méér dan heb gesmaakt.

Ze hoorde de kat al van verre aankomen, een indringer. River snoof even in de lucht en grijnsde. Natuurlijk, een rogue. Met kleine pasjes volgde ze het geurspoor, ze bofte dat haar neusje het talent had om zeer goed te kunnen ruiken. Hm, waar is die lapzwansz?. De poes bewoog laag over de grond om zo niet opgemerkt te worden, ook toen ze de vreemde kat zag zitten verroerde ze zich niet. Dat zou immers een beetje vals zijn, aangezien de kater in alle concentratie een vis probeerde te vangen. Dat wilde ze liever niet verstoren, want dat zou de kat al meteen in een slecht humeur achterlaten. Toen de kat de vis op het droge had gelegd en zijn tanden erin zette kwam ze in langzame stapjes naar de kat toe. Met een spottende grijns zat ze achter hem. "En? Was vast wel lekker of niet? Te horen aan je geschrok",, haar staart zwiepte wild heen en weer, het was toch wel spannend een vreemde rogue aanspreken. En niet zomaar een, deze rogue zag er gevaarlijk uit, een enge sfeer hing om de kater heen, maar Riverspring was niet van plan te verplaatsen van haar plek. Zo was ze niet.