|
| The Half or Nothing/Everything (Story) | |
| De luiaard >=D 17 Actief
| |
| Onderwerp: The Half or Nothing/Everything (Story) za 26 jul 2014 - 22:29 | |
| Hey lezertje, ik had zin om een verhaal te typen maar omdat ik geen word had wilde ik het op Warrior Cats neer zetten ^.^ Alleen kunnen er spel fouten in zitten en daarvoor alvast sorry maar het leek me leuk om het hier neer te zetten en ik ben te lui om op topicjes te reageren xD, maar oké.What will you choose? The half or Nothing..... Langzaam klonk er in de verte het geluid een geluid van angst, het geluid van doods kreten. Over deze koude zand vlaktes zwerfde ze langs de straten die vroeger een grote samenleving vormde maar nu alleen maar as, de duisternis kwam uit alle hoeken. Je kon niks zien alleen een duistere mist, ze wist niet waar het vandaan kwam alleen dat het duivels was en de dood van alle kanten kon verschijnen. Het enige wat je kon doen was vluchten, vluchten voor de duisternis die je toch ging pakken. Ze wende haar handen naar haar zij en zette ze daar neer in haar broek zakken. Toch probeerde ze wat te zien door deze oneindige mist, ze slikte even toen ze een koude klauw over haar rug gleed. Het voelde scherp maar niet pijnlijk het streelde haar, het voelde fijn het voelde naar haar moeder die 3 uur geleden gestorven was net als haar fammilie. Het voelde naar vertrouwen maar ook naar angst, de angst dat je wist dat je dood ging. Ze wilde zich omdraaien om het beest te zien maar voordat ze dat deed stroomde haar warme bloed van haar buik over haar benen heen, ze legde haar handen op haar buik en voelde de pijn. Ze draaide haar hoofd voorzichtig maar het beest was weg, weg in de schaduwen en verdwenen uit het niets. Ze draaide haar kop terug naar voren, ze viel langzaam op de grond. De harde grond die ze altijd te gemoet ging, die haar weer iets liet herinneren. Dat zij dit had veroorzaakt en ook wie het beest was, wie hij was. De zelfde klauw kon ze herinneren dat hij haar rug streelde, het moment kon ze voor zich zien maar waarom hielp ze hem. Om zelf dood te gaan in deze duisternis? Om de dood te zien en eindelijk het recht van haar ouders zou krijgen? Nee, ze wilde haar eigen pad bepaalen. Die ze nooit had bepaald maar toch eindigde het met haar pad die ze had gemaakt, wilde ze dood? Ze voelde de grond onder haar bloedende lijf en nam een moment voor zichzelf, wilden ze opstaan om terug tegen hem te vechten om dit alles te stoppen of om hier te blijven liggen en alles achter haar te laten...
dat was de intro, ik hoop dat jullie dit gelezen hebben en heel erg bedankt dat jullie wilden lezen en ik hoop dat jullie ook wat tips hebben enzv. Heel erg bedankt ^^ groetjes Lester de luiaard |
| | | De luiaard >=D 17 Actief
| |
| Onderwerp: Re: The Half or Nothing/Everything (Story) zo 27 jul 2014 - 0:00 | |
| - H1:
Langzaam kwamen er voetstappen voorbij, het klonk hard helemaal op het krakende hout. Ze opende haar ambere ogen en stond met een ruk op uit het zachte hooi. Ze klopte zich uit zodat het hooi van haar af gleed, ze keek even rustig in het rond. Deze plek was oud en bedorven niks bleek er te bekennnen alleen wat hooi, ze hoorde iets achter zich en draaide zich om. "gaat het?" zei een man een man die ze eerder kende maar niet wist waarvan, ze nam het besluit om te kniken en staarde hem aan met haar ambere ogen. Ze keek nog maals in het rond en merkte dat dit een oud schuurtje was vol met hooi, ze sloot even haar ogen en vroeg "waar ben ik?" De man keek haar verward aan, hij keek weg en liep daarna ook op een langzaam tempo weg. Ze keek hem na, wat wilde hij en waar was ze zelf? Wat was er eigenlijk gebeurt en hoe komt ze hier? Ze sloot even haar ogen en wende haar handen tot haar hoofd en kreunde even, ze kreeg een korte flits te zien maar het was te weinig om meer te weten in haar flits zag ze haar moeder die naar haar keek met een afgrijselijke blik of ieder geval ze dacht dat het haar moeder was. Ze schudden haar kop en liep vooruit, langzaamen stappen steeds meer kwam ze naar voren. Ze kwam bij een houte deur en pakte het vast bij het ijzere handvat, het voelde koud aan maar meer voelde het dat er iets van gevaar dichtbij was. Ze opende de deur en nam een kort moment om zelf naar buiten te lopen, om zelf te zien wat daar was om er achter te komen wat het onbekende was. Ze zuchtte even en stapte meteen naar buiten zonder enig verzet, toen ze eindelijk buiten kwam rook ze de lucht. De lucht van de wereld en niet het hooi wat ze in het begin rook, overal liepen mensen. Het was prachtig overal grooide wel wat, zelf wist ze niet wat al dat groene was maar het was wonderschoon. Overal scheen er licht en kwam er warmte van elke hoek, de vertrouwde warmte maar toch voelde het of dat e dit al eerder mee gemaakt had. Ze strekte haar hand naar het licht, het licht wat practig straalde en alles verkleurde. Ze stond stil en voelde rillingen langs zich heen gaan, rillingen van de kou rillingen van angst. Wat van haar verleden zou ze nou weer zien, wat had ze gedaan in haar verleden. Ze staarde op en draaide haar hoofd naar achter, ze hoorde iets het klonk als angst. Angst van de dood angst van pijn, angst van de schrik. Ze wilde er naar toe gaan maar toch hoorde ze iets achter zich, "waar was je?" klonk een vrouwelijke stem achter haar. De vrouw kwam naar haar toe, en sloeg haar armen om haar heen, ze wilde vragen wie ze was en waarom die vrouw dat deed maar het enige wat ze kon doen was blijven staan. Ze opende haar mond voorzichtig en begon "wie bent u?" vroeg ze zachtjes maar toch op een beleefde toon, de vrouw keek haar aan als of ze een monster had gezien en gevaarlijk wezen. Ze stapte achteruit en keek de vrouw aan die al meteen naar de grond keek en antwoorden: "Jij bent mijn dochter fylen.." klonk haar stem die verviel, was dat dus haar moeder in haar gedachte die haar afschuwelijk aan keek. Ze keek goed in de vrouw haar ogen en herhaalde haar naam "Fylen.." ze zag de blik in de vrouws ogen en wist al meteen dat het haar moeder was alleen wist ze weinig, wat deed ze hier. Hoe kon een vrouw ineens haar moeder zijn? Hoe kon ze dit allemaal vergeten? Was dit een waas die ze nooit had meegemaakt, was dit een illusie en bleek dit allemaal nep te zijn? Ze kon er maar op een manier achter komen en dat was...
|
| | | |
| Permissies van dit forum: | Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
| |
| |
| |