I hate it, its to difficult[open]

Lync keek even naar het gevecht en staarde gelijk even weg, hij leunde op de grond en had al door dat er steeds meer bloodclanners aankwamen. Hij gromde kort en wiebelde even kort met zijn oor, kennelijk bleef hij nog steeds Cybers speelbal nadat de kater naar de poes gesist had. "Zozo, jij wilt nog eens lachen kleine haarbol?" siste deze keer Cyber naar hem, Lync begon weer te lachen. Alleen werd hij plat gedrukt tegen de grond, hij liet even een grom horen en probeerde eronderuit te komen uit Cybers greep. Voor vandaag had hij weer wonden erbij, hij wilde een keer rust een dag rust alleen vielen hun hem de hele tijd lastig. "Wat jij wilt kitten!" snauwde de poes alweer, hij wist nog steeds niet hoe ze heette of wie ze was. Lync ontblote zijn klauwen en wilde zich om draaien om Cyber proberen te klauwen alleen kwam er iets anders interessants, de bloodclanner die de hele tijd niks had gezegd kwam aan het woord: 'HALLO ALLEMAAL!' schreeuwde Draco. Lync keek verbaast op en legde zijn oren in zijn nek en begon weer is te lachen, alleen sprak Draco door: 'Ik weet niet wat jullie van plan zijn, maar ik was van plan om een gesprek te houden met maar een kat.' Lync wurmde zich uit Cybers greep en ging een stukje veder op zitten. 'Niet met gestoorde kittens en rogue's die iedereen aanvallen.' Miauwde Draco. Lync zwiepte ongeduldig met zijn staart, "als of ik hier nog wilde blijven... Ha." zei hij en keerde hun de rug toe en liep weg. "Jij kleintje oprotten, en Cyber, je kunt maar beter weg gaan als Bloodclanner's een gesprek hebben' riep Draco erachter na. Lync merkte weer een andere Bloodclan poes op alleen wilde hij wel weggaan met zegen. "Hehe, geen goede bui vandaag he Draco? Dat kan ik ook verwachten van een Bloodclanner." zei Lync achterom en liep weg. Bloedend en al en alleen in zijn leven die hij tot nu toe altijd geleid had...

Occ: Is Lync nu uit het topic?

Cyber trok verachtend zijn neus op en liet de schouders van die onozele kitten achteloos los, Bloodclanners. Echt hun specialiteit om irritant te doen, net zoals deze stomme kitten. De kitten die hij eerst nog tegen de grond drukte had het hazenpad genomen "Slappeling! Ga maar naar je Mammiieeee! O wacht.. die wilt je niet eens!" spuugde hij de kitten na toen deze vertrok. Toen de kitten in de verte was verdwenen keek de kater met opgetrokken wenkbrauwen naar de lichte bloodclan poes die erbij was gekomen. "Nu nog wat thee en koekjes en dan kan het babbellen beginnen! Gezellig." zei hij met een verachtende hoge piepstem waarna hij zich omdraaide en de boom terug insprong, het irriteerde hem mateloos dat ondertussen hier zoveel katten waren geweest. Hij hield niet van drukte, zeker niet omdat deze allemaal Bloodclanners waren. De struise zwart-witte kater had niet direct zin weg te gaan, wat moest hij anders doen? Zich lekker gaan zitten vervelen? Dacht het niet! "En wat mag jouw naam dan wel niet zijn Bloodclannerje?" vroeg hij vanuit de boom aan de lichtere Bloodclanpoes.

De kitten luisterde braaf en ging na iets tegen de witte kat hebben gezegd weg, de andere genaamd Cyber echter niet. "Nu nog wat thee en koekjes en dan kan het babbellen beginnen! Gezellig."zei hij met een achterlijke piepstem, Kova keek hem neutraal aan en wachtte totdat hij eens vertrok. Wel, hij ging in elk geval de boom in. Kova had verwacht dat ze haar er niet bij zouden trekken, maar Cyber bleek interesse in haar te tonen."En wat mag jouw naam dan wel niet zijn Bloodclannerje?" Kova keek omhoog en sprong ook de boom in, "Kova" zei ze enkel en wierp toen een blik naar beneden, "Jij bent Cyber"vervolgde ze zeker van haar zaak. Ze liep naar hem toe en ging naast hem zitten,"Die er maar eens vandoor moet gaan". Daarna keek ze weer naar beneden, "Doe wat je niet laten kunt, ik hou deze idioot wel even bezig"riep ze naar de Young Ones.

'Kova' ha, ze had hem tenminste niet genegeerd 'Jij bent Cyber' De zwart-witte kater draaide met een grijns met zijn kilgroene ogen "Goh, je meent het" antwoorde hij monotoom terug. "Cyber, Wolf Of Territory" Voegde hij er met zijn bekende bijnaam nog aan toe. Vele van de Rogues en enkele Bloodclanners wisten nu maar al te goed zijn bijnaam, zowel als vriend als als vijand. "Die er maar eens vandoor moet gaan". ondertusen was de poes naast hem komen zitten, op de tak van de boom. Cyber grijnzde even maar kneedde enkel wat met zijn scherpe nagels in het mos van de tak en liet zich vervolgens in een comfortabele houding zakken tot hij lekker lag. De poes keek naar beneden, naar dat klein grut. En Cyber volgde haar gele ogen met zijn kilgroene paar. "Doe wat je niet laten kunt, ik hou deze idioot wel even bezig" riep ze naar de Young Ones. Cyber liet een kleine dreigende grom horen en krulde even zijn lippen dreigend op. Maar beheerste zich toch en liet zijn haren terug zakken, hij zat in een boom. Geen idiaale gebied om een gevecht te strijden, zeker niet nu hij hier was met een bloodclanner! En hij wist uit eigen ervaring dat bloodclanners niet om mee te dollen waren. "Ik ben geen idioot, en geen stom speeltje om even bezig te houden" gromde hij nog even waarna hij zijn kop omdraaide en naar de katten onder zich keek. "Ben jij geboren in de Bloodclan? Of heb je je later aangesloten?" mauwde hij, half ongeïnterreseerd.

Blijkbaar had hij nog een bijnaam, mooi voor hem. "Ik ben geen idioot, en geen stom speeltje om even bezig te houden"zei hij en Kova glimlachte voor de eerste keer, "Jawel"zei ze terug en wou wat zinnigs zeggen, maar de kater was haar voor."Ben jij geboren in de Bloodclan? Of heb je je later aangesloten?"Kova snapte het nut van de vraag niet echt, maar beantwoordde hem toch maar, "Aangesloten" dat ze er nog niet zo lang in zat ging ze niet aan zijn neus hangen. "Maar kunnen we nu weggaan?"ze gunde Draco en de andere kat hun tijd en wou enkel deze lastpak wegkrijgen. Ze was de oudste hier, dus had ze wel wat respect gehad. Al was dat een van de redenen dat ze haar oude woonplaats had verlaten.

"Ik ga hier niet weg, want ik wil dat gesprek hier 'afluisteren', al doe ik het niet in het geniep" zei hij met kille groene ogen op de katten onder hen gericht. Met zijn nagels kneedde hij in het natte mos en zijn zwart-witte staart zwiepte langzaam heen en weer, met zijn zwarte oren wiebelde hij even en hielde hij constant eentje op Kova gericht, ze was een bloodclanpoes. En bloodclanners konden je vaak plots aanvallen, daar moest je constant op voorbereid zijn, dat wist zelfs hij als Rogue met vier kittens, drie crushes en een redenlijk groot territorium wel.

Stomme katten, de kleine rogue was nu gelukkig weg. Als hij niet Draco was geweest, had hij een overwinningsdansje gedaan. Helaas was er weer een bloodclanner bij gekomen. Tot zijn opluchting hield deze poes Cyber bezig waardoor hij zich weer tot Sunset kon richtten. 'Dat van die ogen was een grapje' miauwde hij terwijl hij schaapachtig grijnsde. Ze had nu waarschijnlijk een hekel aan hem maar wat moest hij anders. "Ik ga hier niet weg, want ik wil dat gesprek hier 'afluisteren', al doe ik het niet in het geniep" Onmiddelijk ging zijn blik weer naar de rogue. Met opgezette vacht antwoordde hij 'Dit is privé, oprotten kittypet.' Sukkel hoe kun je hem nou kittypet noemen? Tja, eigenlijk was dat best makkelijk. Als je je fantasie gebruikte, waarvan Draco genoeg had, leek hij er wel op. Met een arrogante grijns ging de young-one zitten. 'Ik moet zeggen dat het heel gezellig is hier, maar helaas heb ik het druk' Draco stond weer op en met een zwiep van zijn staart liep hij weg. Draco rules, verwaande idioot, ik hou ook van jou, Dree. Met deze bizarre gedachtes liep de kat weg

[Draco is out]

Cyber keek de jonge kater met opgetrokke wenkbrauwen na en een grijns werd een lach, "Je bent zo zwak vertrapte muis" merkte hij op "Ik snap niet wat Doty in jouw ziet!" riep hij de witte kater na. Draco verdween al snel uit zich en de zwarte poes bleef alleen achter onderaan de boom "Je vriendje heeft je in de steek gelaten" gniffelde hij gemeen tegen de zwarte poes. Spinnend van geamuseerdheid klauwde hij met zijn witte poten in het mos op de schors van de tak.

Woedend keek Sunset Draco na, hoe kon hij? "Je vriendje heeft je in de steek gelaten" gniffelde Cyber, Sunset sloeg haar nagels in de tak, zij zal niet weglopen; zo laf is ze niet. "Er is nu geen gesprek meer dus ROT OP!" Blies Sunset, haar vacht stond omhoog en haar staart zwiepte uitdagend. Hij kon haar toch niet aanvallen? Met haar oren plat en haar vacht recht omhoog keek ze de kater woedend aan. Stomme kat!

Cyber grijnsde breed, hij had deze jonge poes goed kunnen ophitsen. Met een zucht klom hij een tak hoger en keek naar zijn 'prooi', ze zag er wel lekker uit. "Ik lus anders wel een hapje kat, liefst zwart gebakken met een sausje van bloodclanbloed" spotte hij waarna hij uit de boom viel, het zag er als een ongeluk uit en Cyber liet dan ook een verschrikte kreet horen. Maar in werkenlijkheid lande hij op de zwarte poes, en doordat hij zwaarder was dan dit scharminkel werd ze platgedrukt op de grond. Met ontblote tanden stond hij breed grijnzend boven de poes.

"Ha.Ha." Mauwde Sunset, die zich door haar kleine gestalte onder de poten van de kater loswurmde. Ze had nog geen mentor, maar ze had wel vechttechnieken geleerd van haar vader; niet veel. Ze wierp een snelle blik naar Kova, zodat Cyber haar blik niet zag, maar zij wel. Sunsets haren rezen overeind toen ze zich weer naar de zwartwitte kater omdraaide. "Succes!" Grauwde ze, het bleef oneerlijk. Zon oude kater die het tegen haar opnam. "Ik loop tenminste niet weg, zoals die lafaard!" Snauwde ze, ze vond Draco nu ook echt een lafaard. Eerst haar favoriete boom bekrassen, een familie rogues bij elkaar schreeuwen en haar opschepen met de problemen. Ze had niet eens een méntor, hoe zou ze moeten vechten? Gelukkig was ze sneller dan welke kat dan ook, ze zou in een flits in de boom zitten en weg sprinten. "Oneerlijk dat ik zou moeten vechten terwijl ik geen mentor heb." Blies ze "Maar er zit een voordeel aan een vader die van je verwacht dat je op een leeftijd van 3/4 manen een kittypet kan vermoorden." Spuugde ze, Cyber dacht vast dat ze een zwakke poes was die niet kon vechten, nou dan had hij het mooi mis!

Cyber was niet van plan om weg te gaan, "Ik ga hier niet weg, want ik wil dat gesprek hier 'afluisteren', al doe ik het niet in het geniep' Kova zuchtte kort en Draco reageerde. 'Dit is privé, oprotten kittypet.'. Kova grinnikte kort bij die woorden en keek schuin naar de kater naast haar. "Je hoort het". Toen verdween Draco en wat Cyber daarna zei viel Kova op. Doty. dat moest over Dot gaan,die poes die laatst zo drama maakte om niets. Kova vond haar niks en ze begreep wel waarom zo'n katje graag met Draco omging. Die was waarschijnlijk blij met wat ze kreeg."Je vriendje heeft je in de steek gelaten" gniffelde Cyber tegen de zwarte poes, Kova wierp hem een blik toe. De zwarte poes kwam al voor zichzelf op, "Er is nu geen gesprek meer dus ROT OP!"riep ze woedend. Kova wou net ingrijpen,toen Cyber uit de boom viel en op de poes landde. Even dacht ze dat het een ongeluk was, maar toen zag ze in dat het niet zo was. Gelukkig lukte het de poes om onder hem vandaan te kruipen. Kova blies vanuit de boom naar het gebeuren en keek nog even toe, "Succes!" zei de poes en nog wat over een lafaard. Kova was van plan om in te grijpen als ze iets moest doen,maar eerst even toe kijken. "Oneerlijk dat ik zou moeten vechten terwijl ik geen mentor heb." Blies de poes "Maar er zit een voordeel aan een vader die van je verwacht dat je op een leeftijd van 3/4 manen een kittypet kan vermoorden.". Kova zuchtte kort en sprong toen de boom uit, op Cyber. Ze drukte hem met al haar kracht tegen de grond. "Heb je nu wat je wilt?"fluisterde ze in zijn oor en keek de Little Young daarna aan. Ze liet hem los en sprong naast haar, "Kom"zei ze tegen de poes,waarvan ze de naam nog steeds niet wist

Cyber moest enkel hard lachen om de zwarte poes "Ik moest het zelf allemaal leren domme rat! Ik had geen vader die het me leerde, of moeder die iets om me gaf!" spuugde hij de poes kwaad toe. Zijn kittens waren al op hun twee maanden beginnen met vechten en jagen te leren! Met een plof werd de stevige kater plots op de grond gedrukt, die verdomde lichtere bloodclan poes ook. 'Heb je nu wat je wilt?' fluisterde die in zijn oor, Cyber gromde zachtjes en probeerde zich onder de poes vandaan te werken, maar deze was zo dik dat hij er niet onderuit kwam "Ben je zwanger ofzo Dikke poesipoes?" spotte hij toen de bloodclan poes hem losliet en hij recht stond. Met een zwiep van zijn staart draaide de zwart-witte kater zich om en begon traag weg te stappen. Zijn kin fier in de lucht en staart dominant omhoog. Stelletje sukkels.

OCC; topic uit (?)

Onderwerp: Re: I hate it, its to difficult[open]