W.what happend? (Barkpaw)

Onderwerp: W.what happend? (Barkpaw) di 22 jul 2014 - 20:49

Topic is open voor wie vriendelijk vraagt via PM. Verder isie closed!

Snel dook Crowpaw naar de struiken, de enige zo'n beetje op het hele WindClanterrein. Ze was chagie, en niet zo'n beetje ook! Ze was van plan IEDERE kat die ze tegenkwam, een flinke scar te geven. Pist draafde Crowpaw door de struiken, die er een beetje... Droog uitzagen. Daar, een paaw staartlengtes verderop, daar stond een boom! De rossige poes klom erin zodra ze de boom bereikte, en klom tot de top. Ze keek uit over de weidse vlaktes van WindClan, waar de wind gierde en de konijnen huppelden. Voorzichtig, pootje voor pootje klom ze de boom uit, maar stapte mis en viel van een paar meter hoogte uit de boom. "Auw..." kermde Crow zachtjes. Ze was nu prooi voor vossen, of wat er in StarClans name nog meer hier rondzwierf. Het werd zwart voor haar ogen. In haar laaste ogenblik van bewustzijn, herrinerde ze zich dat er een kat over zich heen boog, en dat ze wereld tolde...

Crow is buiten bewustzijn, dus gelieve een beetje geschokt te reageren xD Na jouw post word ze weer wakker hoor Wink

159 woorden.

'Crowpaw!'riep Barkpaw nog, maar ze zakte al terug weg. De jonge kater keek kort op en bestudeerde kort de omgeving. Het beste was om weg te gaan uit open terrrein, iets wat Barkpaw direct door had. Zonder verder na te denken pakte hij Crowpaw beet in haar nekvel om haar zo naar een iets beschuttere plek te brengen. Barkpaw was even gaan liggen en staarde Crowpaw korte tijd aan. Na een tijdje duurde het toch veel te lang. Misschien moest hij een medicijnkat gaan halen, of gewoon een andere krijger. Hij trok zichzelf recht en duwde haar kort aan met zijn neus. In de windclan waren er niet veel katten die in de bomen klommen. In onze clan ging het vooral om de snelheid op de grond, maar Crowpaw was een kleine uitzondering. 'De volgende keer laat je me gewoon meegaan. mompelde Barkpaw half in haar vacht en zette zich terug wat rechter.

Wat? Haar vader? Waarom was hij hier? Hij... hij was toch in StarClan? Veel te laat kreeg Crowpaw door dat het een andere kat was, een Apprentice die Barkpaw heette. Ze kende hem niet echt. En nu... waar was ze? In de struiken? Waarom was ze trouwens hier? Het ene moment was ze in een boom aan het klimmen, en het volgende was ze hier? Was ze er uit gevallen? Wat was er gebeurd? "Wat sta jij me aan te gapen?" vroeg ze Barkpaw die heel veel op haar vader leek. "Wat is er gebeurd?"

Barkpaw deinsde wat achteruit toen ze wakker werd en vervolgens nogal fel een vraag stelde. Even draaide hij met zijn ogen. Onze groep met apprentice katten was nooit close geweest. En ergens dacht hij wel dat zo zou blijven. 'Je bent uit de boom gevallen. Ik zag je net toen ik prooigeur aan het volgen was.' beantwoorde Barkpaw haar vraag en zette zichzelf uiteindelijk toch maar neer. De kater liet zijn blik kort naar de lucht gaan. De zon had zijn hoogste punt al lang bereikt. 'We moeten direct terug.'mompelde hij, wijzend op de dalende zon.

'We moeten direct terug.' Barkpaw zat met zijn ogen naar de lucht. De zon was al bijna onder. "Eh Barkpaw, als ik ooit wat voor je kan doen...' Ze stopte even. 'Sorry dat ik zo fel reageerde. Ik dacht alleen... Dat ik mijn vader terug had... Dat hij nog niet bij Hollystar en alle anderen in StarClan was... Jij leek zo op hem. Het is niet omdat jij er was, maar omdat mijn vader...' Ze snikte even. Ze dacht dat ze kon stoppen, maar het lukte niet meer. Ze drukte haar kop in zijn vacht, het snikken verstomde even. Toch ging ze weer door. Ze was bang dat Barkpaw het raar zou vinden, dat hij weg zou gaan... Daar kon ze nu even niet tegen. Niet nu het verdriet van haar vader sterker werd.

Barkpaw legde zijn oren plat, niet wetend wat hij nu anders moest doen. Haar in de steek laten deed hij wel niet. Altans, nog niet. Hij wilde geen straf op zijn geweten hebben. Bijna automatisch legde hij zijn kop op haar kopje, die ze tegen zijn vacht had geduwd. Ik wist ongeveer wel wat ze meemaakte, maar zelf kende ik dat gevoel niet. Mijn beide ouders leefden nog en mijn zusje was heel vroeg gestorven, iets wat hij zich zelfs niet meer kon herinneren. Je hoeft niets voor mij te doen. Het enige wat ik wil is dat je door deze harde tijd doorgeraakt.' Zijn ogen rustten op het bos, dat hij tussen de struik door kon zien. Er hing een vage shadowclan geur in de lucht. De wind kwam ook vaak vanuit hun richting, wat ons altijd alert maakte.

Je hoeft niets voor mij te doen. Het enige wat ik wil is dat je door deze harde tijd doorgeraakt.' Barkpaw had zijn hoofd in haar nek gelegd. Nog een laatste zucht, voordat ze weer de oude werd. Ze voelde geen pijn meer, alleen misschien een beetje bonzen. Barkpaw, gaan we terug naar het kamp of blijven we hier slapen?' Zonder op antwoord te wachten, troknze zichzelf naar een struikje en ging slapen.

Hij wilde haar tegenspreken, maar ze vertrok al naar een ander stuk van de struik. Barkpaw legde zijn oren weer plat op zijn hoofd. Eigenlijk had hij hier echt geen tijd voor. Hij was al zo vaak te laat, en nu wilde ze helemaal niet gaan. Ik draaide me koppig om en legde me terplekke neer. En toch weerhield iets me ervan om weg te gaan. [b]'Dit gaat geen gewoonte worden hoor.'[/b] mompelde de kater nors en sloeg zijn staart rond zijn poten. Barkpaw hield zijn ogen nog een tijdje open, voordat hij ze sloot. Zijn oren konden nog alles horen, dus het was niet dat eer lawaaierige das hen zomaar kon verrassen.

'Dit gaat geen gewoonte worden hoor.' Bark was misschien een beetje boos, maar ja, ze kon niet iedereen tevreden stellen. Ze was ook maar een kat! "Of misschien kun jij iets minder bazig doen? Ik krijg er echt schoon genoeg van! Waarom moet jij altijd de baas spelen? Anderen hebben ook een mening, hoor!" Na dat gezegd te hebben, voelde ze zich meteen schuldig. Barkpaw kon er niets aan doen, dat ze zo prikkelbaar was de laatste tijd. Maar die ene ontmoeting, met die kater... Ze kon hem maar niet uit haar hoofd zetten. Ze duwde haar gedachten opzij, en voelde al bijna meteen een verschrikkelijke slaap opwellen. De felrode poes negeerde haar metgezel, en viel in een diepe slaap.
-Flut xD

Onderwerp: Re: W.what happend? (Barkpaw)