Why do you hate me so much? {Chainpaw}

"Chainkit.. Alsjeblieft" Dit was de zoveelste keer dat haar dochter haar afsnauwde. Ze werd onderdrukt door haar eigen kitten, haar bloedeigen dochter. Iets wat ooit een wonder, een wens was geweest, was veranderd in een zware last. De dagen dat ze trots op haar jongen neerkeek was afgelopen. Zij waren boven haar geklommen in de rangorde. Nightbreeze was geen ouder die strenge regels had en heftige maatregelen nam als deze werden overtreden. Ze was precies het tegenovergestelde. Haar dochters en zoon leidden haar nu, de tijd van moederlijke macht en de heerlijke warmte van drie vachtjes was over. "Wat heb ik je aangedaan?" Vroeg ze zachtjes. Het enige wat ze had willen doen was Chainpaw succes wensen voor haar training, maar zelfs dat leek ze niet te accepteren..

"Chainkit.. Alsjeblieft" De apprentice lange haren rezen omhoog en ze ontblootte haar tanden. Haar klauwen zakten in de aarde onder haar poten. "Het is ChainPAW zwartkop!" Siste ze met een zwiep van haar staart. Ze waren weer eens in gesprek en meestal ging het zo wel en dat was meestal haar eigen schuld. Ze kneep haar ogen tot spleetjes en bekeek de zwarte kattin goed. Een grijns gleed over haar mooie lippen heen en ze liet haar haren zakken. De jonge kattin kwam overeind en keek haar moeder recht aan. Wat een afschuwelijk beest was ze toch! "Wat heb ik je aangedaan?" De witte apprentice hield haar kopje scheef en zwiepte even met haar pluizige, nette staart. Haar groene ogen glansden verraderlijk. Ze ging rustig zitten, maar in haar ogen stond nog steeds diezelfde blik. "Alles," siste ze bijna sierlijk. "Je bent het niet waardig om mijn moeder te zijn," Siste ze vervolgens vals. "In vergelijking met papa heb je nooit jezelf bewezen, je bent een schande voor ons bloed. Mijn bloed," Ze kneep haar ogen tot spleetjes en grijnsde naar de zwarte kat.