Nice to meet you? (+Sid)

Onderwerp: Nice to meet you? (+Sid) vr 1 aug 2014 - 12:36

Buzzard liep met haar kop laag langzaam rond in het bos. Haar felle groene ogen straalden kalmte uit terwijl ze haar oranje poten zachtjes en langzaam neer zette. Ze snoof nog een keer. Ze rook een geur. Een onbekende geur. Ze gooide haar kop om hoog om rond te kijken. Ze had genoeg ervaring met andere Rogues dat je altijd op je hoede moest zijn als je ze ontmoette. Ze zou nooit een Rogue meteen vertrouwen. Ze wist dat ze dan zwak over zou komen. Ze was niet de sterkste maar zeker ook niet de zwakste. Haar staart zwiepte nieuwsgierig en op haar hoede heen en weer. Ze zette langzaam nog een stap en snoof nog een keer met haar mond halfopen. Ze ving de geur van prooi op. Het water liep al bijna in haar mond terwijl ze in elkaar zakte om te gaan jagen. Een beetje prooi kon nooit kwaad. Toch hield ze wel in de gaten of ze niet iemand territorium in liep. Ze sloop achter een muisje aan en wist hem net optijd te doden. Ze pakte het slappe lichaampje voorzichtig op en ging zitten. Ze rook een geur die sterker werd. Een andere kat. Ze bleef nog steeds rustig zitten ook al bewogen haar oortjes nerveus. Zodra de kat in haar gezichtsveld kwam keek ze hem met kalme, vriendelijke maar toch een klein beetje dreigende ogen aan. Ze was totaal niet bang. Maar ze kon niet zomaar iemand vertrouwen. Ze ontspande haar schouders en legde het muisje voor haar poten neer zodat ze kon praten mocht het nodig zijn. ''Hallo...'' Klonk haar zachte vriendelijke maar zelfverzekerde stem.

Sid was al een lange tijd naar eten opzoek geweest, maar had nog steeds niks gevonden. Hij bewoog zijn lichaam laag naar de grond zodat de cyperse kat goed verschuild lag. Sid liet zijn neus het werk doen en rook iets, ja! Een muizen geur, met een grote grijns op zijn gezicht sloop Sid door de struiken heen, hier en daar bleven er wat takjes en doorns in zijn ongewassen vacht hangen. Die zooi zou hij er later wel uit halen, nadat hij dit muisje had gevangen. Piep piep, kom maar naar Sidje toe. De rogue zag een klein muizenstaartje wegglippen achter een grote tak. Haha nu heb ik je! Hij zette zich af met zijn sterke achterpoten en vloog voor 2 seconden sierlijk door de lucht, om daar na meteen weer op de grond te komen. He? waar was dat muisje nu? Sid keek verwilderd om zich heen en zag een mooie rode poes naar hem kijken, haar ogen stonden kalm maar ook dreigend. En ja hoor, zij had het muisje in haar mond. Sid vloekte binnensmonds en liep met grote passen op haar af, haar groene ogen glinsterde in het zonlicht, en haar rode vacht verblinde hem bijna. Even knipperde hij met zijn ogen om daarna zich weer geheel op de kat te richten. "Hallo..." Zei ze rustig. Sid hield zijn kopje schuin en zei even niks en schraapte zijn keel. "Hallo daar, mooie vangst heb je" Zei de kat kalm maar ook half geïrriteerd. Dat had tenslotte zijn vangst moeten zijn!

De kater hield zijn kopje even schuin en zei niks. Hij schraapte zijn keel."Hallo daar, mooie vangst heb je" Zei de kat kalm maar ook half geïrriteerd. Buzzard had wel door dat de kat waarschijnlijk zelf ook honger had. Zijzelf zou ook geïriteerd raken als iemand anders net een prooi ving voordat ze het kon. Ze ging langzaam wat rechterop zitten en keek de kat afwachtend aan. Als hij te vertrouwen was zou ze haar prooi wel delen. Al wou ze niet dat hij zou denken dat ze zwak was. Ze keek hem nadenkend aan. Haar staart zwiepte onrustig heen en weer en verriet dat ze niet helemaal ontspannen was. De zon verwarmde haar vacht en een zachte spin verliet haar keel. Ze zuchtte. ''Dankjewel, denk ik.'' Ze liet het muisje gewoon voor haar poten liggen toch was het duidelijk dat iemand anders hem niet zomaar kon stelen. Haar ogen richtten zich weer op de kat voordat ze naar de geluiden om haar heen luisterde. ''Wie ben jij?!'' Zei ze met diezelfde vriendelijke en zachte stem. Al was het wel duidelijk dat ze als de kat een dreiging vormde niet bang was om hem aan te vallen.

De poes legde het muisje voor haar poten neer. "Dankjewel, denk ik." Zei ze vriendelijk. Sid keek een beetje onbegrijpelijk, was ze in staat het muisje te delen? "Wie ben jij?" Vroeg ze weer op die kalme toon. Sid kreeg het gevoel dat hij haar wel kon vertrouwen, ze leek op een redelijke poes. "Sid" Antwoordde de kater kort maar vriendelijke, even ontmoette zijn groene ogen die van haar. Sid besloot maar gewoon voor een keertje vriendelijk te zijn, misschien zou ze het muisje dan met hem delen. "En hoe kan ik jou noemen?" Vroeg de kater nieuwsgierig terwijl zijn staart rond zwiepte. Haar staart bewoog trouwens ook heen en weer, helemaal ontspannen was ze niet. Maar dat had Sid ook niet verwacht van een iemand die hem net had ontmoet, niet dat hij er nou heel gevaarlijk uit zag ofzo, hij was wel groot alleen heel mager. Zijn ribben kon je duidelijk door zijn onverzorgde vacht zien. Sid was meer een schooiertje, alleen maar op zoek naar voedsel. Een ander doel had hij niet in zijn leven, nog niet tenminste. Zijn groene ogen keken verlangend naar het muisje op de grond, in gedachte had hij het allang op. De kater likte zijn lippen af bij het zien van het verse vlees, honger. Dat had hij zeker.

Buzzard keek nog steeds naar de kater en wachtte op zijn antwoord. Ze was geduldig dat zeker."Sid" Antwoordde de kater kort maar vriendelijke, even ontmoette zijn groene ogen die van haar. Ze glimlachte langzaam. "En hoe kan ik jou noemen?" Vroeg de kater nieuwsgierig terwijl zijn staart rond zwiepte. ''Aangenaam Sid, Mij kan je Buzzard noemen.'' Antwoorde de poes vriendelijk en kalm. Ze had wel door dat de andere kat vermagerd was. Veel ouder dan haar zou hij niet zijn. Ze hield haar kopje kalm schuin en zwiepte haar staart om zich heen. De warme zon was prettig. Ze wist dat het al langzamerhand nieuwblad was. De warmte was verassend prettig. De kater leek te verlangen naar wat eten en dat kon de poes ook wel begrijpen. Ze was sterk en goed gevoed. Ze was redelijk goed in jagen en ze had gelukkig gebieden gevonden met genoeg te eten. Een keer een prooi overslaan zou niet erg zijn. Ze stond langzaam op en duwde het muisje met haar neus in de richting van de andere kat. ''Eet..'' Commandeerde ze. Als het aan haar lag zou ze een kat liever helpen dan doden. Toch kon ze ook echt wel aggressief zijn.

"Aangenaam Sid, mij kan je Buzzard noemen." OH dus zij was Buzzard? Hij had wel eens over haar gehoord, maar had geen idee dat het een gewone poes zoals hij was. Naja zij zag er een stuk beter uit dan hem, ze had tenminste een gevulde maag, en gezonde vacht. Misschien moest Sid ook maar eens iets doen aan zijn vacht. "eet" Sid keek op, meende ze dit? Mocht hij er echt van eten? Een beetje schuw liep de rogue op het muisje af, voordat hij zijn tanden erin zetten glimlachte hij naar Buzzard als dankjewel. Toen verorberde hij het muisje met een hap. Hmm, dat was lekker. Het was lang geleden dat Sid zo iets lekker tussen zijn kaken had gehad. Glunderend ging hij weer zitten en keek hij naar de poes. "Dankje" Zei hij met een lieve glimlach op zijn gelaat terwijl hij zijn lippen aflikte. Deze poes was zeker te vertrouwen, of tenminste hij wilde dat ze te vertrouwen was. Het was lang geleden dat de kat met iemand had gepraat, laat staan een maaltijd met iemand had gedeeld. Hij koesterde dit moment dan ook.

Sid keek op, voordat hij een beetje schuw naar het muisje toe liep. Hij zette al gauw zijn tanden er in en at het op. Buzzard kon niets anders dan glimlachend toekijken en haar redelijk schone vacht nog een kleine wasbeurt geven. Haar groene ogen keken hem vriendelijk aan. Ze had door dat hij haar met een glimlach bedankte.Glunderend ging hij weer zitten en keek hij naar de poes. "Dankje" Zei hij met een lieve glimlach op zijn gelaat terwijl hij zijn lippen aflikte. ''Graag gedaan, zo te zien smaaktte het.'' Grinnikte de rosse poes voordat ze opstond en rond keek. De zon schitterde op haar nog schonere vacht en ze schudde even. Ze vond het prettig om zo nu en dan haar vacht uit te schudden zodat het zand en gras waarop ze had gelegen er uit viel. Ze keek de kater aan. ''Ik jaag, jij zorgt dat niemand me van achteren belaagd oke?'' Zei ze kalm alsof het, het normaalste van de wereld was. Ze dook al weer in elkaar en concentreerde zich op de geluiden en geuren die hier in het bos waren. Er was vast nog wel iets te vangen voordat het donker werd. Tenminste dat hoopte ze.

"graag gedaan, zo te zien smaakte het." Sid grinnikte en keek naar de wolken boven hen, misschien ging het zowel regenen. "Ik jaag, jij zorgt dat niemand me van achter belaagd oke?" Sid grijnsde en knikte "Yes sir yes" Zei hij op een plagende toon, terwijl de rogue zijn lichaam naar de grond bracht. Hij had geluk haar gevonden te hebben, hij hoopte maar dat ze iets zouden vangen. Sid vernauwde zijn ogen om in de verte te kijken, er was niks. Nog niet tenminste. Sluipend liep hij achter de rode poes aan zijn ogen gericht wat achter hem schuilde. De rogue kreeg het nare gevoel dat er wél wat achter hun was, maar hij rook niks. Hij bleef even stil staan en zag een struikje bewegen, Sid verstarde, dit was geen klein beweginkje. Het gene wat het had veroorzaakt, moest sowieso 4 koppen groter zijn dan Sid. Zijn ogen werden groot toen de wind in zijn neus blies, die geur herkende hij meteen! "Buzzard! Rennen!" schreeuwde de kater, een herdershond sprong vanuit de struiken en landde vlak achter hun. Sid zette het op rennen en pakte een poot van Buzzard, zodat hij haar eigenlijk soort van mee trok. Hij liet zijn poten het werk doen, terwijl hij het hijgen van de hond achter zich hoorde. Ze moesten meer vaart maken, Sid keerde zijn lijf 90 graden en schoot de bosjes in, Buzzard nog steeds vasthouden. klimmend en kruipend door de bosjes hoopte dat hij zo wat tijd zou winnen, voordat de hond er achter. In zijn ooghoeken zag de rogue een gat in de grond, vast een dassenhol dat kon je zo ruiken, maar er was geen andere optie. Hopelijk was de das momenteel uit huis want Sid maakte een duikvlucht en kwam met een bonk in het dassen hol terecht.

Sid grijnsde en knikte "Yes sir yes" Zei hij op een plagende toon, terwijl de rogue zijn lichaam naar de grond bracht. Buzzard kon met moeite haar grijns onderdrukken toen de kater al grappen begon te maken. Buzzard was heel er geconcentreerd op het prooi dat ze een geschrokken mauw onderdruktte toen Sid iets riep."Buzzard! Rennen!" Hij klonk nogal paniekerig. Voordat ze genoeg vaart kon maken sleurde Sid haar al mee richting een dassenhol. Door de struiken heen. Ze mauwde zacht en gefrustreerd doordat haar jachtpoging was onderbroken door een stomme hond. Ze kwam met een plof in het dassenhol naast Sid terecht. Haar ogen vernauwde zich en ze keek hem toen even dankbaar aan. ''Dankje Sid, dat was net optijd.'' Mauwde ze fluisterend. Gelukkig was er nog geen das te bekennen. Ze likte een paar krassen schoon die ze had gekregen toen ze door de bosjes gesleurd was. Sid was snel en best sterk als hij haar in die snelheid mee kon slepen. Ze gaf hem dankbaar een kopje.

"Dankje Sid dat was net op tijd" Sid wilde net zeggen dat het geen probleem was toen ze hem opeens een kopje gaf. Sid keek haar verbaasd aan, de laatste keer dat iemand hem had aangeraakt was misschien maanden geleden, en dan was het alleen met vechten. Sid kon zich al bijna niet voorstellen dat Buzzard de muis met hem zou delen. De rogue was zo gewend dat hij alleen leefde en ook altijd zo blijven, dat dit als een ware verassing kwam. "Ehm..Tja, wel krap hier he?" De kater grinnikte een beetje ongemakkelijk en kroop het hol uit, het was niet zo dat hij het vervelend vond. Hij was het gewoon niet gewend, en moest het even op zich in laten werken. Eenmaal uit het dassen hol keek Sid om zich heen, de rogue had geen idee waar ze waren beland, en het begon nog heel hard te regen ook. Harde dikke druppels gleden via bladerdak naar benee, boven op zijn snoet. " Buzzard, ik zou nog aar even in dat hol blijven zitten. Het regent nogal hard." Zei de kater op een kalme toon terwijl hij weer terug het hol in kroop, als ze hier maar niet hoefde te overnachten. Dacht Sid nerveus.

Sid keek haar verbaasd aan toen ze hem een kopje had gegeven. Ze wist meteen dat hij waarschijnlijk niet zo veel aardige katten had ontmoet. Ze keek hem glimlachend aan en hield haar kopje schuin terwijl hij sprak."Ehm..Tja, wel krap hier he?" De kater grinnikte een beetje ongemakkelijk en kroop het hol uit. Buzzard keek hem kalmpjes na en mompelde meer tegen zichzelf dan tegen Sid. ''Wel een beetje erg krap voor een das.'' Zover zij wist waren dassen groot. En hun pasten er net met twee of drie katten in. Ze keek rond en snoof een klein beetje. De geur van de das was al erg vervaagd. Waarschijnlijk had de das een ander hol gekregen. Toch ging ze nog steeds van het ergste uit. Het hol kon ook bewoond zijn."Buzzard, ik zou nog maar even in dat hol blijven zitten. Het regent nogal hard." Zei de kater op een kalme toon terwijl hij weer terug het hol in kroop. Nerveus leek de kater wel. Ze voelde het. Ze kroop toen kalmerend tegen hem aan en zei zacht. ''Sid, de geur is al aan het vervagen. Het is een kleine kans dat hier nog een das woont.'' Ze keek hem hoopvol aan en legde toen haar kop neer op haar voorpoten en zuchtte zacht. Het prooi zou nu ook wel weer verstopt zitten tegen de regen. Het jaagplan was in het water gevallen. Ze was er niet chagrijnig door ze wou gewoon graag eten vangen. Ze hield van de jacht.

"Wel een beetje erg krap voor een das" Hoorde hij Buzzard zeggen terwijl de kater weer plaats nam naast haar. Hij knikte en plofte neer op zijn zij. De rogue was best wel moe na deze hectische dag. "Sid de geur is al aan het vervagen, het is een kleine kans dat hier nog een das woont" ze rossige poes legde haar kop neer op haar poten en keek hem hoopvol aan. "Ja, weet ik.. Het is niet de das waar ik me zorgen om maak." Een zucht ontsnapte uit zijn lippen. "Het ligt een beetje eh.. Moeilijk" Stamelde de rogue, hij zou haar haar geschiedenis kunnen vertellen.. Alles op tafel kunnen leggen, maar hij kende de poes pas een dag. "Laten we zeggen dat ik gewoon niet goed met andere katten om kan gaan... En dat dit dus totaal nieuw voor me is, niet dat ik je vervelend vind ofzo.. Ik ben gewoon soort van N-nerveus denk ik? Bang dat ik het verpest, en weer alleen eindig?" Hij grijnsde een beetje onhandig en sloot zijn ogen, het getik van de regen weerkaatste in zijn bruine oortjes, terwijl de zomerse geur zijn neus binnen drong.

"Ja, weet ik.. Het is niet de das waar ik me zorgen om maak." Een zucht ontsnapte uit zijn lippen. "Het ligt een beetje eh.. Moeilijk" Stamelde de rogue."Laten we zeggen dat ik gewoon niet goed met andere katten om kan gaan... En dat dit dus totaal nieuw voor me is, niet dat ik je vervelend vind ofzo.. Ik ben gewoon soort van N-nerveus denk ik? Bang dat ik het verpest, en weer alleen eindig?" Hij grijnsde een beetje onhandig en sloot zijn ogen. Buzzard keek de kater aan toen hij haar vertelde dat hij zich geen zorgen maakte over de das. Ze wou net vragen waarover dan wel toen hij verder sprak. Ze luisterde aandachtig en knikte toen langzaam. ''Kijk Sid, je zult altijd vrienden en vijanden houden maar je zult nooit helemaal alleen zijn. Je hebt de bladeren van de bomen, het prooi de wisselende seizoenen. Iedere kat krijgt ooit wel een metgezel waarmee ze het goed kunnen vinden.'' Mauwde ze geruststellend. Ze sloeg haar staart om zich heen en beet even speels in Sid zijn oortje. ''Nou zo snel verpest je het niet bij mij, zolang je me maar niet probeerd te verwonden.'' Grinnikte ze.

"Iedere kat krijgt ooit wel eens een metgezel met wie ze het goed kunnen vinden" Haar laatste woorde spookte rond in Sids koppie. "Ik hoop het" was alles wat de rogue zei. Buzzard beet speels in zijn bruinige oortje. "Nou zo snel verpest je het niet bij mij, zolang je me maar niet probeert te verwonden" Hij grinnikte en beet zachtjes terug. "Ik zou uit kijken hoor, ik verwond je met één poot" zei de kater op een plagende toon terwijl hij zijn groene ogen in die van haar liet kijken. Zijn staart ging speels heen een weer, en de kater petste haar neusje met zijn pootje. "En ben je al gewond?" Zei sid lachend. Hij legde zijn kop weer op de kale grond en wierp een blik naar buiten, het regende nog altijd. Met een zucht sloot hij zijn ogen, misschien zou zijn leven eindelijk eens beter worden.

"Ik hoop het" was alles wat de rogue zei. "Ik zou uit kijken hoor, ik verwond je met één poot" zei de kater op een plagende toon terwijl hij zijn groene ogen in die van haar liet kijken. Zijn staart ging speels heen een weer, en de kater petste haar neusje met zijn pootje. "En ben je al gewond?" Zei sid lachend. Buzzard keek hem lachend en speels aan. Ze wist dat het wel goed zou komen en was blij dat Sid wat rustiger en losser werd.''Nee!'' Grinnikte ze en gaf hem een speelse duw in zijn flank. Haar oortjes stonden vrolijk en gespitst en ze keek hem vragend aan toen hij zuchtte. Ze duwde haar neusje in zijn vacht en keek met heldere ogen rond. ''Gaat alles goed?'' Ze vroeg het lichtelijk bezorgd want de ene moment was hij helemaal vrolijk en speels en dan lag hij ineens stil. Haar ogen keken naar buiten. Het regende nog steeds.

Buzzard porde hem speels in zijn flank, hij grinnikte en rolde op zijn rug, zijn ogen stonden speels en er verscheen een grijns op zijn gezicht. De poes duwde haar snuitje in zijn vacht. "Gaat alles goed?" Sid keek naar de rode patronen in haar vacht. "Er is niks, het was een zucht van opluchting" hij porde haar zij en keek nar de sterren, die de kater nog maar net kon zien door het kleine gat van het hol. "Lijkt er op dat we hier de nacht door gaan brengen, niet? Ik had liever een iets fijnere plek gehad, maar tenminste heb ik leuk gezelschap" Hij lachte lief naar haar en sloot zijn ogen nogmaals. "Slaap lekker" zei de rogue koeltjes, zich beseffende dat hij net wel heel open was, hij moest wennen aan het idee van een vriend hebben. Automatisch wilde hij nu weer een beschermende muur om zich heen trekken, hij dwong zichzelf dat niet te doen, maar 5 minuten later rolde hij zich op, zijn rug naar Buzzard. Hij kon er niks aan doen, hij voelde zich gewoon heel kwetsbaar.

Sid keek naar haar vacht. Buzzard wachtte nog steeds op zijn antwoord."Er is niks, het was een zucht van opluchting" hij porde haar in haar zij waardoor ze grinnikte en ze tevreden rond keek. "Lijkt er op dat we hier de nacht door gaan brengen, niet? Ik had liever een iets fijnere plek gehad, maar tenminste heb ik leuk gezelschap" Hij lachte lief naar haar en sloot zijn ogen nogmaals. "Slaap lekker" zei de rogue koeltjes. Buzzard knikte toen. ''Het is tenminste droog en katten zullen ons hier niet zo snel vinden.'' Zei ze met een kleine glimlach. Hij had gelijk ze had leuk gezeldschap. Zodra hij slaap lekker zei gaapte ze. ''Slaap lekker Sid.'' Mauwde ze zachtjes en kalm. Al gauw krulde Sid zich op. Ze merkte dat hij nog steeds niet op zijn volledige gemak was toen hij zijn rug naar haar toe draaide. Ze gaf hem een lik over zijn kop en kroop tegen zijn warme droge vacht aan terwijl ze nog een poosje op de uitkijk was voordat ze ook in slaap viel.

Ze droomde over een mooi groen veldje. Met een paar mooie sappige muisjes die rondliepen in het zonnetje waarop ze kon jagen. De zon maakte dat haar vacht weer straalde en Sid liep langs. Ze volgde hem en gaf hem speels een vrolijke tik op zijn goed gevulde buik.

Zodra de zon haar vacht streelde werd Buzzard wakker en stond ze langzaam op. Ze keek naar de dunnere Sid dan in haar droom en duwde haar neusje in zijn zij. ''Wakker worden Sid, de zon is er weer. Nu kunnen we misschien nog wat vangen en uit dit hol weg.'' Mompelde ze zachtjes en lief.

"Slaap lekker Sid" De rogue glimlachte toen hij haar tong over zijn koppie voelde gaan, al snel daarna viel hij in slaap. Zijn droom was nogal vaag, maar hij zag donkere wolken, veel regen en storm. Hij zelf liep door dood gras waar allemaal muizen hem uitlachte. Toen stond Buzzard opeens voor zijn neus, met een muis in haar mond. Haar rode vacht glinsterde prachtig in de zon, haar tekeningen nog mooier dan normaal. Een glimlach sierde zijn snoet. "Wakker worden Sid, de zon is er weer. Nu kunnen we misschien nog wat vangen en uit dit hol weg." De Buzzard in zijn droom vervaagde en maakte plaats voor de echte Buzzard. Met een knorrige miauw opende Sid zijn oogjes. "Buz...Waarom zo vroeg?" Zei de kat mompelend terwijl hij zichzelf weer oprolde om verder te slapen, wat echter niet lukte omdat hij voelde dat Buzzard naar hem keek, haar groene ogen priemde in zijn rug. Met een luidde zucht hees Sid zich zelf omhoog. "Fine then", hij grinnikte en duwde Buzzard speels opzij. "Wie als eerst uit het hol is! Oh, ik win?" Zei de kater grijnzend terwijl hij naar Buzzard in het hol keek.

De rogue glimlachte toen hij haar tong over zijn koppie voelde gaan, al snel daarna viel hij in slaap.De Buzzard in zijn droom vervaagde en maakte plaats voor de echte Buzzard. Met een knorrige miauw opende Sid zijn oogjes. "Buz...Waarom zo vroeg?" Zei de kat mompelend terwijl hij zichzelf weer oprolde om verder te slapen, wat echter niet lukte omdat hij voelde dat Buzzard naar hem keek, haar groene ogen priemde in zijn rug. Met een luidde zucht hees Sid zich zelf omhoog. "Fine then", hij grinnikte en duwde Buzzard speels opzij. "Wie als eerst uit het hol is! Oh, ik win?" Zei de kater grijnzend terwijl hij naar Buzzard in het hol keek.''Ik vind prooi makkelijker te vangen in de vroege ochtend en daarbij is er nu zon. Het prooi zal wel uit hun nesten gekomen zijn.'' Antwoorde Buzzard rustig op zijn vraag. Ze hield er van om de warme zon door haar korte vacht te voelen. Haar ogen knipperden even toen hij verdween. Ze achtervolgde hem snel omdat hij er een wedstrijdje van had gemaakt die ze had verloren. Speels sprong ze tegen zijn flank op en keek hem ondeugend aan. ''Dat is niet eerlijk jij had een voorsprong.'' Grinnikte de kattin vrolijk. Ze wiebelde haar oortjes en duwde haar kop sierlijk in de lucht terwijl ze de geuren opsnoof.

"Dat is niet eerlijk jij had een voorsprong!" Zei de rossige poes terwijl ze tegen zijn flank aan sprong. "Rogues don't play fair. You should know that, kitten" zei hij op een uitdagende maar speelse toon. De zon verwarmde zijn glanzende vacht, nadat Sid Raggedpaw had ontmoet was hij begonnen met zichzelf te verzorgen. Het jagen ging al iets beter, maar nog niet perfect. En zichzelf ging eigenlijk wel goed, met als resultaat dat zijn vacht nu mooi glansde, in plaats er als een klitten hoopje bij te hangen. Sid keek hoe Buzzard haar kopje sierlijk in de lucht hielt, om alle geuren op te snuiven. De rogue glimlachte en ging zitten terwijl hij haar voorbeeld volgde. Het was een perfecte dag, steeds meer ging goed ik zijn leven. Hij had zijn zusje ontmoet, Raggedpaw een rare maar redelijke shadowclanner, en natuurlijk Buz. Even opende hij zijn oogjes om naar de mooie poes te kijken. Haar groene ogen waren gesloten, helaas. "Hey Buz, zullen we splitsen om te jagen en dan later terug komen op deze plek?" Met een grote glimlach op zijn gelaat keek hij haar aan, hij kon beter alleen jagen dan samen, maar hij wilde haar niet nooit meer zien, dus dacht de rogue dat dit een redelijke afspraak was.

OOC; zullen we een vervolg topic maken? Ik maak hem wel Smile

Onderwerp: Re: Nice to meet you? (+Sid)