{Thrushdive} Swing my heart across the line

Haar pels stond lichtjes overeind toen ze het geurspoor van haar partner volgde en haar ogen hield ze ietsjes vernauwd. Ze drukte zich door de struiken heen en versperde zijn weg, haar oren licht teleurgesteld naar achter gelegd en een licht kritische maar vragende blik in haar ogen. "Wat was dat in de nursery toen Ashdrizzle er was?" Vroeg de poes, haar kop licht scheef houdend. Dit wilde ze zo snel mogelijk opgelost hebben.

Hij kon zich zelf wel miljoen keer voor de kop slaan. Hoe kon hij Snowynight wantrouwen. Nee, hij wantrouwde Ashdrizzle. Wat als de kittens ook van hém waren? Dat mocht gewoon niet. Snowynight zou hem nooit bedriegen, en toch had hij even dat gevoel gehad. Hij staarde naar de rat die hij net gevangen had, wou, hij had dat beest best wel toegetakeld. "Wat was dat in de nursery toen Ashdrizzle er was?" Oh nee. Hij draaide zijn kop naar Snowynight toe en glimlachte zwakjes. "I-ik vind het nog steeds moeilijk om normaal met hem om te gaan," miauwde hij aarzelend. Geen leugen, hij verdraaide de exacte reden gewoon een beetje. "Is het wel verstandig om zo ver van de nursery te zijn? Je weet toch wat er met Slatekit en Roughkit is gebeurd? Straks haalt één van onze kittens dan ook in hun kop," miauwde hij. Niet geheel om van haar af te komen, ook omdat hij wist dat hun kittens ook niet al te braaf waren.

Licht gespannen bleef Snowynight staan, haar staartpunt werd in korte rukjes heen en weer bewogen en haar bleke pels stond lichtjes overeind. "I-ik vind het nog steeds moeilijk om normaal met hem om te gaan," miauwde hij aarzelend. "Moeten die kittenachtige fetes in de buurt van onze kittens uitgevochten worden Thrushdive?" murmelde de poes, duidelijk teleurgesteld en niet tevreden met het antwoord. "Ik wil niet dat ze zoals de kittens van Ashdrizzle en Fawnstep eindigen." Haar oren draaiden zich lichtjes naar achter, maar haar kop schoot weer omhoog bij de volgende woorden en beet eventjes licht geïrriteerd op haar lip. Ze mocht best een keertje een luchtje scheppen, zeker als ze met haar partner wilde praten. "Is het wel verstandig om zo ver van de nursery te zijn? Je weet toch wat er met Slatekit en Roughkit is gebeurd? Straks haalt één van onze kittens dan ook in hun kop," had de kater gezegd. "Ik heb een queen gevraagd of ze op hen wilde letten." Reageerde de poes, licht kort.

"Moeten die kittenachtige fetes in de buurt van onze kittens uitgevochten worden Thrushdive?" Wauw, Snowynight kon fel zijn. Hij merkte trouwens op dat ze sowieso wel wat feller kon zijn nu ze een Queen was. Op zijn lip bijtend zodat hij een grijns kon onderdrukken staarde hij beschaamd naar zijn poten. Ja, hij schaamde zich wel, het was ook dom. Maar de reactie van Snowynight nu, die stond hem dus wél aan. Al zou zij het zeker niet op prijs stellen als ze dat te weten kwam. "Het was kittenachtig inderdaad..." murmelde hij uiteindelijk. Hij keek weer op en legde zijn lange staart over haar rug heen. "Ik wil niet dat ze zoals de kittens van Ashdrizzle en Fawnstep eindigen."
"Ik beloof dat soort gedrag niet meer te vertonen... soms is het gewoon moeilijk. Maar ik zie nu in dat ik er wel van geleerd heb. Ik wil inderdaad niet dat onze kittens het zelfde op hun dak krijgen als de kittens van Fawnstep." Oké, tijd voor een sub-change. Maar ook daar kreeg hij geen gewenste reactie op. "Zo bedoelde ik het niet," verontschuldigde hij zich zelf. "Maar beter een overbezorgde partner dan het tegenovergestelde, toch?" Hij probeerde zijn komische ik uit te hangen, hopend dat dit zou helpen Snowynight vrolijk en lief te krijgen. De pittige Snowynight was ook stoer... maar niet als het er op begon te lijken dat ze boos op hem was.