Met trage passen slenterde een eenzame kat die de geur van de windclan droeg over de hooglanden in het rivierclangebied. Ze was nog steeds kwaad over dat ze zo ruw was weg gestuurt door een van de Bloodclankatten. Haar woede was nog lang niet bekoelt door haar gevecht met een grote hond en zijn tweebener. Honger knaagde aan haar maag en ze dook meteen in de sluiphouding toen ze een prooigeur rook! Langzame passen zetten ze de ene poot voor de andere poot en ze sloop op een grote waterrat die iets te ver van zijn holletje was. Silverlight was nog geen muis lengte van hem af voor ze op sprong en ze rat met haar klauwen tegen de grond drukte en hem op slag doden met doornscherpe nagels die zich diep in de longen van de waterrat boorden en het diertje meteen doden door het bloed dat ze longen in liep. Silverlight snoof de lucht op van de vers gedoden prooi, maar er was nog een geur die ze herkenden van de rivierclan. Een van hun groep verkenners waren de grensen langs aan het gaan om te kijken of er indringers waren die hun prooi kwamen stelen zoals Silverlight. De geur was nog ver weg en Silverlight raapte haar pas gedoden prooi op en liep naar de grenslijn om de waterrat buiten het gebied van de rivierclan op te eten. De geurmarkeringen liep ze net door heen toen een pijnlijke steek haar een paar passen ahteruit deed maken. Haar ribben deden nog steeds pijn van die trap van de tweebener en ze zetten door en was de grens net vijf stappen over toen een volgende pijnscheut volgden en ze liet haar prooi vallen en schreeuwden het uit van de pijn. Die sprong om op haar prooi te landen was te snel en te wild gegaan, maar ze voelde zich zo misselijk dat ze neer plofte in het lange gras en bleef liggen met haar ogen stijf dicht tot de pijn was afgenomen. Daarna hoorde ze het geritsel van vacht langs het gras af strijken, maar ze wist dat ze over de grens was dus konden die clankatten eigenlijk niks doen?