Everything you can get...

Het was een doodnormale dag. Fireheart stond op en rekte zich uit. Hij had wel zin om te gaan jagen. Hij zag dat Tigerclaw een patrouille voorbereidde. Fireheart snoof. Moest je hem nu zien uitsloven! Fireheart snoof toen de commandant van ThunderClan zijn kant in keek. Fireheart's vuurrode pels leek te weerkaatsen in zijn ogen. Tigerclaw's ogen schoten vuur en met een zwiep van zijn staart ging hij weg. Mousefur en Whitestorm volgden hem. Een hoop gesnor weerklonk naast Fireheart en Fireheart keek opzij. Meteen snorde hij. Sandstorm stond naast hem. Een tikkeltje zenuwachtig keek Fireheart haar aan, maar Sandstorm keek hem aan op een manier die hij niet goed kende van haar. Vroeger zou Sandstorm hem afgesnauwd hebben en nu was ze lief voor hem. Sandstorm legde haar kopje tegen Fireheart's kopje aan en verwonderd keek Fireheart haar aan. Zijn diepgroene ogen vonden haar ogen. Ze snorde zacht en Fireheart kon het sterke gesnor uit zijn keel ook niet onderdrukken. 'Zin om te gaan jagen?' vroeg Sandstorm hem, waarop Fireheart geen 'nee' kon zeggen. 'Ja, altijd,' zei hij, terwijl hij haar aankeek. 'Leuk,' zei Sandstorm en voor deze ene klonk het niet sarcastisch, waarvan Fireheart opkeek. 'Ik kan ook lief doen hoor,' snauwde Sandstorm, terwijl ze Fireheart even aankeek en toen zuchtte. 'Ik weet dat ik niet zo aardig tegen je ben geweest, maar je hebt me gered bij de inval van de RiverClanwarrior's en daar ben ik je voor eeuwig dankbaar voor. Het spijt me dat ik zo vervelend tegen je heb gedaan, Fireheart,' zei Sandstorm en Fireheart kon, wat hem gek genoeg een soort gevoel opleverde die hij niet eens kende. Hij knikte alleen maar. 'Excuses aanvaard,' zei hij toen maar. Tja... Hij was nu eenmaal een kater en kon niet goed met dit soort situaties omgaan. Sandstorm knikte en besloot het hierbij maar te laten. Ze zou Fireheart toch niet kunnen helpen van zijn verwarde stand in de ochtend. 'Zullen we dan maar?' vroeg Sandstorm, wat eigenlijk meer als een order dan als een vraag klonk en Fireheart knikte beduusd. Waarom gedroeg hij zich nu zo stom in Sandstorm's buurt? Hij kon zich niet eerder herinneren dat hij zich zo gedroeg in de buurt van een poes en al zeker niet zijn eigen Clangenoot. Fireheart haalde diep adem en volgde Sandstorm toen. Die ging richting de Sunrock's. Dat was toch geen goed idee om te gaan jagen? Daar lagen katten alleen maar. Sandstorm sprong een paar rotsen op en Fireheart volgde haar. Sandstorm ging liggen en keek voor zich uit. Fireheart ging ook liggen. Zijn hart klopte snel en Fireheart wist dat het niet van de inspanning kwam die hij daarnet geleverd had. Fireheart snorde zacht en keek opzij. Net op dat moment keek Sandstorm opzij. Zij snorde ook. Hun staarten krulden zich om elkaar heen. Fireheart snorde en voelde een intens, fel geluk opstijgen. Opeens klonk een hoop gekrijs achter hun en daarna een hoop gekraak. Verschrikt keken Fireheart en Sandstorm om. Wat was er aan de hand?!

Geschrokken en met een wild kloppend hart, maar deze keer van schrik, keek Fireheart om, recht in de ogen van een bange Mousefur. 'Mousefur, wat is er gebeurd?' vroeg Sandstorm, die blijkbaar ook geschrokken was, maar dit een beetje probeerde te maskeren. 'Een boom is omgevallen! Ik kwam hier net langs en opeens scheurde een boom van zijn stam af. Er ligt iemand onder, ik kan alleen niet zien wie!' sprak Mousefur geschrokken, terwijl ze Fireheart en Sandstorm, die meteen van de rots afsprongen, geleidde naar de omgevallen boom. Fireheart probeerde zijn blik door de groene bladeren te gaan, maar ook hij kon niks zien. Fireheart haalde met zijn klauw een paar bladeren van de boom, wat nu niet bepaald een geweldig effect had. In paniek klauwde Fireheart meerdere bladeren van de boom af. Dit hielp een beetje. Zijn hart leek stil te staan toen hij zag wat er onder de boom lag. Opgelucht haalde hij toen adem. 'Dat is geen kat, dat is een flink stuk schors,' legde hij uit aan Mousefur, die nu ook opgelucht ademhaalde. Een hoop gekraak weerklonk naast hun en geschrokken sprongen Fireheart en Mousefur opzij. 'Hoe kan het dat er zo veel bomen omvallen?' mompelde Mousefur, terwijl ze Fireheart aankeek. 'Geen idee,' gaf Fireheart toe, terwijl ook hij verwonderd keek naar de omgevallen boom naast zich. Wacht is... Waar was Sandstorm!? 'Waar is Sandstorm?' vroeg Fireheart, met opkomende paniek in zijn borstkas. Mousefur keek, nu ook half in paniek rakend, rond. 'Sandstorm!' riep ze geschrokken uit, terwijl ze naar de boom wandelde, die net omgevallen was. Fireheart keek versteend van schrik naar het hoopje oranjekleurige pels, dat daaronder lag. 'Haal Yellowfang, Mousefur!' schreeuwde hij toen, terwijl hij richting Sandstorm liep, moeite doend om zichzelf ondanks de schokkende beelden overeind te houden. Hij begon moeizaam tegen de boom te duwen. De boom verschoof een klein eindje. Fireheart zette toen al zijn macht in. De boom schoof net genoeg opzij, om hem dat heuveltje te laten afrollen. Fireheart keek richting Sandstorm. Ze was er ernstig aan toe: haar rug lag half open en die open plek was helemaal bebloed. Fireheart jammerde. 'Opzij!' snauwde een stem hem toe. Fireheart deed een stap opzij, wat trouwens niet veel scheelde en zag Yellowfang richting Sandstorm gaan. 'O jee...' mompelde die. Ze pakte Sandstorm bij haar nekvel en liep toen richting het kamp. Ze keek richting Fireheart en Mousefur en wenkte met een zwiep van haar staart dat die haar moesten volgen.

Snel volgde Fireheart Yellowfang, die iedereen die op haar pad kwam op haar eigen manier aan de kant zette. Soms snauwde ze tussen haar kaken door en soms was een verharde blik al genoeg om de kat opzij te laten gaan. Fireheart zei maar niks, evenals Mousefur, die Yellowfang zwijgend volgde en af en toe een blik wierp op Fireheart. Fireheart keek dan bezorgd terug van Sandstorm, die levenloos tussen de kaken van Yellowfang hing. Een intens verdriet kwam in hem op als hij eraan dacht dat dit wel is zijn laatste jacht met haar had kunnen zijn. Fireheart's oren gingen slapjes en Mousefur gaf hem een bemoedigende lik tussen zijn oren, maar ook haar oren hingen plat. Fireheart keek op naar zijn Clanleidster, die op het lawaai af kwam. Bluestar. Bluestar keek bezorgd naar Yellowfang. Ze beende achter Yellowfang aan, die snel naar haar hol ging en Sandstorm daar neerlegde. 'Fireheart!' snauwde de poes en Fireheart kwam snel naar Yellowfang toe. 'Hoe is het in godsnaam gebeurd dat Sandstorm zo gewond is?' vroeg Yellowfang, terwijl ze met haar verharde blik richting Fireheart keek. 'Twee bomen zijn omgevallen en Sandstorm is geraakt door eentje,' vertelde Fireheart, terwijl hij triest naar Sandstorm keek. 'Sta daar niet zo en geef me spinrag!' snauwde de oude poes richting Fireheart en Fireheart knikte gehoorzaam. Dat Yellowfang snauwde, was niet de eerste keer. Meestal deed de poes dat als ze snel moest handelen in iets en eigenlijk was het ook gewoon haar karakter. Fireheart bracht haar gauw wat spinrag. Met een stuk spinrag om haar poot hinkte Yellowfang naar Sandstorm. Bij Sandstorm aangekomen wond ze de spinrag zo goed mogelijk tegen de wond aan, zodat alle delen uiteindelijk mooi verbonden waren. Yellowfang keek ernaar. 'Geef me wat goudsbloem!' weerklonk haar haastige stem door het hol heen. Fireheart knikte haastig. Zijn oren hingen plat en hij had geen helder zicht. 'Daar,' wees Bluestar voor hem, die ondanks alles rustig bleef, maar wel met een ernstige blik keek naar Sandstorm. 'Dank u,' zei Fireheart, bijna onhoorbaar en Bluestar knikte snel, terwijl Fireheart al terug naar Yellowfang hinkte en haar het goudsbloem aangaf. Die gaf het weer terug. 'Hier. Kauw op het goudsbloem en laat het sap in de wonde sijpelen,' droeg Yellowfang hem op en Fireheart knikte haastig. Hij had ervan begrepen dat dit was om verdere ontstekingen te voorkomen, als hij het goed had tenminste. Hij verlangde weer even naar Spottedleaf, die hem alles rustig opdroeg en ook rustig kon blijven. Het zorgde voor tintelingen, ietsjes sterker als bij Sandstorm. Even was hij weer triest, maar hief zijn gedachten naar Sandstorm. 'Hmm... Goed uitrusten, Sandstorm, dat is wat je moet doen. Het komt wel goed met je,' zei Yellowfang, nu niet meer snauwend. Ze knikte richting Bluestar, die respectvol haar kopje boog voor Yellowfang en het hol opgelucht verliet. Yellowfang keek richting Fireheart. 'Goed gehandeld,' zei ze, terwijl ze Fireheart een kopje gaf. Of dat een soort goedmaking was voor haar snauwende woorden van daarnet, was voor Fireheart een vraag, maar hij besloot het erbij te laten en gaf haar een kopje terug. Toen liep hij richting Sandstorm. Hij ging bij haar blijven vannacht. Yellowfang knikte naar Fireheart. Het mocht. 'Als je haar maar niet wakker houdt als ze slaap nodig heeft,' waarschuwde de oude poes hem en Fireheart knikte. Hij legde zijn kopje tegen Sandstorm aan. 'Fireheart...' klonk het zacht.