The Silver shine at the leafs of a Willow {+Silverpaw'}

Rustig liep de grote grijze kat door het bos. Het bos was mooi, terwijl alle dauwdruppels nog glinsterden op de bladeren en in het gras onder zijn grote poten. Hij was op weg naar de rivier. Hij kon het water van de rivier nu horen stromen en wist dat hij dichtbij de zonnerotsen kwam. De donkergrijze krijgskat trippelde de struiken uit en nam een grote sprong, tot hij op een grote rots terechtkwam. Hij keek eens rond. Vanaf de kei keek hij uit over het RiverClanterritorium. Hij wist nog steeds niet of de zonnerotsen nou van de ThunderClan waren of van hen. In ieder geval kreeg hij al snel genoeg van zijn uitzicht en klom weer naar beneden. In de rivier zag hij zilverwitte vissen zwemmen. Hun schubben blonken in alle kleuren van de regenboog. Het zag er aantrekkelijk uit, vond Thymewillow. Hij knielde naast de rivier en wachtte. Toen er weer een vis langskwam schoot zijn poot in het water. 'Gotcha!' mompelde hij. Hij hees het spartelende prooidier uit het water en doodde hem. Toen keek hij op, recht in de blik van een RiverClankat.
{Tags: Silverpaw' * Words: 186 * Notes: Let's get her mad XD}

Zucht. Waarom was het altijd maar zo boooring in het kamp. Elke kat had haar ondertussen wel al tientallen keren gepasseerd. Ze vroeg zich af wat al die mormels zo vaak in het kamp moesten doen. Het territorium was toch veel leuker? Waarom kwamen ze dan alsmaar terug naar dat domme vervelende kamp? En het stonk ook nog eens. Voor de zoveelste keer draaide de apprentice haar op haar rug en keek de warriors nu van ondersteboven aan. Maar de spanning was er gauw weer van. Dan maar door het territorium trekken. Als niemand de moeite ging doen om naar haar toe te stappen ging ze dit zelf wel eens doen. Vlak voorbij de ingang van het kamp sloeg ze een clangenoot gaande. Zij lachte vriendelijk naar haar. Maar Silverpaw daarentegen begon kwaad te blazen en joeg de kat weg met opgezette haren en door te klauwen naar haar gezicht. De warrior rende gauw weg. Een lachje toverde zich op haar gelaat. Nou kijk, dit was pas fun.

Onderweg door het territorium kwam ze af en toe nog wat katten tegen. Katten die uiteindelijk ook allemaal bang wegrenden voor haar. Dit was nou eens het leukste wat er was. Katten wegjagen. Behalve dan katten commanderen. Want daar was ze ook goed in. Aan de rivier ging de poes op de uitkijk zitten. Hier waren er minder katten aanwezig. Maar haar ogen hadden al een volgend slachtoffer. Een zwart harige kater die blijkbaar niet hoorde waar hij mee bezig was. Zich fors opstellende klom de poes naar beneden waar de kater zojuist nog vis uit hún rivier zat te vissen. "Wat moet dat. Eekhoorn freak! Heb je niet genoeg met je eigen prooien? Steel je daarom wat uit onze rivier?" Siste ze kwaad. Ook al stond ze aan de rand van de rivier en was er maar een simpele stap nodig om de eerste steen te bereiken, toch zette ze haar poot stevig op de steen met een klein sprongetje erbij. Terwijl ze alsmaar dichter bij de kat kwam bleef ze hem doordringend, haast intimiderend, aankijken. Haar haren waren alweer gerezen en op haar snuit kwam nu een valse grijns te staan. Dit ging leuk worden.

'Wat moet dat?' siste de RiverClanpoes kwaad. Thyme zag dat de grijze poes niet groot was, ze moest een apprentice zijn. 'Eekhoorn freak! Heb je niet genoeg met je eigen prooien? Steel je daarom wat uit onze rivier?' De grijze kater deed een stap achteruit. Poeh, ze mocht klein lijken, maar ze had de scherpe tong van een ShadowClankat. 'Ik.. heb nog nooit gevisd. Ik wilde het gewoon eens proberen,' miauwde hij. Het was een smoes, maar hij probeerde het zo geloofwaardig mogelijk te brengen. 'Zo erg is dat toch niet. Hier,' Met een zwiep mikte hij het zilver geschubde beest naar de apprentice. 'Ik was sowieso niet van plan om hem mee te nemen naar het camp,' Ook dat was niet waar, maar hij bedacht het zomaar even.

De kat was bang. Dat was al goed. Silver greens nog meer totdat haar grijns verdween door zijn woorden. Ze kneep haar ogen tot spleetjes en lachte haar hoektanden bloot. Ondanks dat ze een apprentice was en niet zo groot moest de kat niet gaan denken dat hij haar gemakkelijk zou aankunnen. Ze had meer spierkracht in zich dan de gemiddelde apprentice. En als dat nog niet genoeg was was ze ook nog eens lenig en stevig gebouwd. De perfecte combinatie dus om enkele warriors zo neer te halen. En wat dat betrof ging ze deze warrior ook eens laten zien waartoe ze in staat was. Maar voordat ze daartoe de kans toe kreeg bazelde hij weer verder en wierp toen opeens de vis haar richting uit. Ze diende er weinig aandacht aan. Maar toch plaatste ze haar poot er stevig op. Alsof hij elk moment kon gaan weglopen. ''Ik was sowieso niet van plan om hem mee te nemen naar het camp,' Silver keek de kater met opgetrokken wenkbrauw op waarbij ze vlak voor hem ging staan. "Ooh echt? en wat was je er dan mee van plan? Terug gooien in de rivier? Laat me je dit nooit meer zien doen. Die vissen behoren ons toe." Een dreigende grom verliet haar bek. Als die kat nog één keer een poot naar hun eigendom durfde uit te steken zou ze hem zonder genade van dit stuk land verbannen.

Moest de comp even een paar uur afsluiten ;3