The scars on my face {WARRIOR CATS STORY}

Ver weg van de vier Clans zoals die in de boeken werden beschreven was er een groep van Clans, midden op een eilandje vlak bij de kust van Ierland...

PROLOOG
Fluffy trippelde zachtjes over het ruwe oppervlak van het thunderpath. Haar moeder had haar dan wel verboden hier te komen, maar ze wilde enkel oversteken naar de weide aan de overkant, waar de schapen van de twolegs graasden. Ze had schapen altijd al fascinerend gevonden, en wilde ze nu graag eens van dichtbij bekijken. Ze nam een klein sprongetje over de witte lijn op de weg, en trippelde verder. Plots hoorde ze een zwak geluid in de verte. Ze spitste haar oortjes en keek op. Wat was dat? Ze zag enkele gestaltes bij haar huis staan, die ze herkende als haar moeder, Lucy, en haar twee zusjes, Goldy en Kitty. Ze riepen iets naar haar, maar wat was het? Ze probeerde beter te luisteren. 'Fluffy, kijk uit!' krijste haar zusje plotseling. Ze keek verschrikt op en draaide zich volledig om. Een groot, blinkend twoleg voorwerp kwam op haar af. Een monster! Bijna bevroor ze van schrik, maar wist zich snel genoeg weer te herstellen. Ze spurtte zo snel ze kon naar de berm langs het thunderpath. Ze nam een sprong en glipte op een haar na weg voor het monster. 'Auw!' kermde ze. Ze was veilig voor het monster, maar wel in het prikkeldraad geland wat de weide begrenste. Ze worstelde om los te komen, toen ze plots een stekende pijn in haar huid voelde. Ze hapte naar adem toen het prikkeldraad diepe sneden maakte in haar vacht. Ze piepte kort en begon harder te trappelen, wat enkel meer en meer verwondingen veroorzaakte. 'Fluffy, nee! Niet zelf los proberen te komen! Ik kom eraan!' hoorde ze haar moeder schreeuwen. Helaas, dit was te laat. Op het moment dat haar moeder haar had bereikt sprong het draad los, en Fluffy veerde de lucht in. Ze zweefde een momentje boven het draad, en viel daarna weer naar beneden, schrapend langs het prikkeldraad. Toen zag ze hoe de grond, het natte gras, dichterbij kwam. Steeds dichterbij. Ze voelde de dauw op het gras, en hoorde gedempt geschreeuw. En toen niks meer.

SWAMPCLAN
Leader- Bonestar, glanzend witte poes met rode ogen.
Deputy- Bigfoot, massieve zwarte kater met witte poten en ambergele ogen.
Medicine cat- Thornfur, knorrige lapjespoes.
Apprentice- Blossomleaf
Warriors-
Grasstail, lichtbruine kater met ambergele ogen.
Apprentice- Tailpaw
Crowclaw, klein wit katertje met zwarte poten.
Apprentice- Twopaw
Longtail, zwarte poes met een lange staart.
Berryfrost, witte poes met zwarte ogen.
Crowfood, oude zwart-wit gevlekte kater.
Fernscar, Zwart-wit gevlekte kater met ambergele ogen.
Yellowdust, gelige kater met bruine vlekjes op zijn kaak.
Tunafang, zilvergrijze poes met lange hoektanden.
Apprentices-
Scarpaw, bruingestreepte poes met vele littekens, vroeger een kittypet; Fluffy.
Bluepaw, grijze poes met blauwe ogen en zilvergrijze poten.
Leafpaw, rode kater met een bruine staart.
Batpaw, bruine poes met ongewoon grote oren.
Juniperpaw, zwarte kater met witte poten.
Stormpaw, rode poes met bruine ogen.
Queens-
Iceclaw, zwarte poes met groene ogen.
Dragonsoul, blauwgrijze gespierde poes.
Appletail, bruine poes met oranje ogen.
Elders-
Mooneye, zwarte poes met witte oogleden.
Leaffeather, lichtbruine kater die bijna doof is.
Kits-
Applekit
Featherkit
Roarkit
Dustkit

BRANCHCLAN
Leader- Peltstar, bruine kater met witte poten.
Deputy- Cheetahfur, kleine witte kater met zwarte vlekken.

MOORCLAN
Leader- Froststar, witte kater met zwarte kop en poten.
Deputy- Purpleflower, massieve grijze poes met paarsblauwe ogen.

KATTEN DIE NIET IN CLANS LEVEN
Kittypets-
Goldy, rode poes met een groene halsband, zusje van Scarpaw.
Kitty, lichtrode poes met roze halsband, zusje van Scarpaw.
Lucy, lapjeskat met grijze halsband, moeder van Scarpaw.
Loners-
Sandheart, lichtrode poes, vroegere commandant van de BranchClan.
Claw, kleine bruine poes met lange klauwen.
Way, zwart-witte kater met rode poten.

Fluffy zat op de gammele schutting en staarde naar het uitgestrekte heidelandschap. Het was een grote vlakte met heide, moerasachtige delen en beekjes. Ze had gehoord over de drie Clans die daar huisden; de MoorClan op het heidegebied bijvoorbeeld. Deze katten stonden bekend om hun schutkleuren en hun vermogen zich goed te verstoppen. Dan was er de SwampClan. De SwampClan leefde in een moerasgebied, en ze waren sterk en slim. Ze konden bovendien een aardig stukje zwemmen. En als derde had je de BranchClan, de Clan die in het kleine stuk bos leefde. Ze waren goede klimmers en jagers. Fluffy sprong met een zucht van de schutting af en liep naar de carrionplace, die in de buurt van haar huis lag. Toen ze van het zachte bermgras op het scherpe grind van de carrionplace kwam, vond ze tussen de oude rotzooi een gebroken spiegel. Ze bekeek zichzelf erin. Ze was gespierd, grijsbruin met donkerbruine strepen en had ijsblauwe ogen, en was op zich best mooi geweest als de diepe littekens haar lichaam niet hadden bedekt. Ze zuchtte voor de zoveelste keer die dag en wendde haar kop af. Toen ze als kit van nauwelijks 1 moon oud in het prikkeldraad was gevallen, had de dierenarts haar goed genezen; ze had geen last meer van snijwonden, het enige was dat ze er wat minder mooi uitzag. Nouja, wát minder... Misschien nog wel een veel meer dan dat. Gefrustreerd en moe plofte ze op de grond neer en bedekte haar kop met haar ene poot. De andere haakte ze in een nabije graspol uit woede. Zo viel ze na een tijdje in slaap.

Toen ze laat in de avond wakker werd hoorde ze de haar twolegs roepen; 'Fluffy, waar ben je?' -Honger!- flitste door haar kop, en ze rende vlug naar de warmte van de keukendeur. Hongerig schrokte ze het eten op deat de twolegs voor haar hadden neergezet. 'Hey Fluffy, waar was je?' hoorde ze haar zusje, Goldy, roepen. 'We wilden verstoppertje gaan spelen, maar jij was plotseling weg! Fluffy toverde een half lachje op haar gezicht. 'Ik was aan het rondkijken op de carrionplace en heb daar een oude spiegel gevonden.' mauwde ze kalmpjes. 'Wauw! riep Goldy in koor met haar jongere zusje, Kitty, die net was komen aanlopen. 'Is het goed als we morgen met je meegaan?' vroeg Goldy hoopvol. Plotseling kwam hun moeder aanlopen. 'Als Goldy en Fluffy gaan vind ik het niet erg, maar Kitty is er nog een beetje te jong voor. Die moet nog maar een weekje wachten.' zei ze, en haar moeder Lucy gaf hen allemaal een tedere lik over hun oren. 'Oké mama! zei Goldy vrolijk. Alledrie wensten ze hun moeder een goede nacht en ze zochten hun mandjes op. In haar mandje, wat overigens een zachte kleur geel was, lag Fluffy nog een tijdje na te denken over de verhalen van alles buiten haar huis dat ze had gehoord, zoals de Clans. Het leven daar leek haar gevaarlijk, maar wel... Interessant. En wat haar nog het beste leek was dat ze daar waarschijnlijk geaccepteerd zou worden, ook met haar littekens. Misschien zouden ze zelfs tekenen van eer lijken? Dat je met zijn alle één grote familie was die elkaar kon beschermen leek haar heel mooi. Hoe meer ze erover nadacht, hoe meer ze de neiging kreeg een rogue of Clankat te worden. Hier in de twolegplace vonden veel kittypets haar eng, of gevaarlijk eruitzien. Ze werd niet geaccepteerd en mocht vaak niet meedoen met spelletjes. Maar... Zou ze haar twolegs niet teveel pijn doen als ze zou weglopen? Nuja, zo erg zou het voor hen niet zijn. Ze hadden altijd nog de anderen. Fluffy probeerde in slaap te komen, maar ze was nog lang niet moe. Uiteindelijk klom ze bij een volgroeide twoleg op de bank om naar een cricketwedstrijd te kijken. Maar wat cricket was wist ze natuurlijk niet.

Fluffy liep naar de houten schutting. Ze had alles grondig voorbereid. Haar belletje was sowieso van haar halsband afgevallen bij het ongeluk met het prikkeldraad, ze had gegeten, gedronken en geslapen en was nu fit genoeg om te zoeken naar levende wezens in het bos. Plotseling, terwijl ze van de schutting afsprong hoorde ze stemmen. 'Fluffy, wacht!' Ze keek om. Goldy en Kitty! Ze waren haar gevolgd? 'Fluffy, ik... we weten niet of het van pas kan komen, maar...' Het kleine bruine katje legde een muis voor haar neer. 'Dankje, kitty' zei Fluffy tegen haar jongste zusje. 'Vergeet niet tegen mam te zeggen waar ik heenga, ik wil niet dat ze... dat ze zich zorgen maakt.' haar stem haperde kort. Goldy keek haar verdrietig aan. 'Goed Fluffy, tot ziens, hopen we...' zei ze. Fluffy hoorde een stem van haar tweebeen uit het huis komen. 'Fluffy!' Fluffy's haren gingen recht overeind staan voor een moment. 'Fluffy?' klonk het opnieuw. Maar ze kwam niet. In plaats daarvan liep ze verder, steeds verder weg, totdat haar zusjes uit het zicht verdwenen waren.

Terwijl Fluffy steeds dichterbij het moeras kwam, hoorde ze ook steeds meer geluiden. Ze hoopte dat het de wind was, want ze klonken verontrustend. Ze ving plots een aparte geur op. Katten? Was ze dichtbij een kamp of iets dergelijks? Ze volgde haar neus en kwam bij een open plek tussen de dunne boompjes. Haar adem stokte in haar keel en haar ogen vlogen wijd open van schrik. Slippend kwam ze tot stilstand. Tientallen vechtende katten probeerden elkaar te verwonden en weg te jagen. Sommige katten roken zoals het territorium hier, anderen waren duidelijk anders. Ze keek verschrikt rond, en plotseling zag ze een kleine kitten van nauwelijks een moon oud tegen de grond gedrukt worden door een leerling. Ze wist niet bij welke Clan de kit hoorde, maar ze kon dit niet aanzien. Ze gromde en sprong eropaf. 'Wat moet je hier, kitten?' siste de jonge kater. Woede laaide op in Fluffy. Ze was dan nog maar 6 moons, maar als ze een clankat was kon ze heus al apprentice zijn! 'Oh ja? Misschien dat ik een kitten ben, maar dat betekent niet dat ik hulpeloos ben!' siste ze uitdagend. De apprentice merkte kennelijk haar halsband op, want zijn ogen vlogen wijd open van verbazing. 'Mrauww!' met een schreeuw duwde Fluffy de leerling van de kitten af, die rillend achter haar poot ging zitten. 'Geen zorgen.' mauwde ze naar de kit. De leerling haalde zijn klauw over haar oor, en Fluffy kromp ineen voor een moment. Snel herstelde ze zich weer, en sloeg haar klauwen in het gezicht van de apprentice. Hij schreeuwde luid, en viel terug naar achteren. Hij stond weer op, maar werd tegen de grond gedrukt door een volwassen warrior. Fluffy keek rond, sissend tegen iedereen die in de buurt van de kit kwam. 'Applekit, waar ben je? Applekit, kom alseblieft hier!' hoorde ze een stem roepen. Fluffy keek om, en zag een glanzend zwarte moederkat komen aanlopen, met nog vier kits van haar leeftijd. Een zwarte met rode ogen, een lichtrode, een bruine met grote oren, een blauwgrijze en een vlammend rode. Ze riepen de kit's naam, die waarschijnlijk dus Applekit heette, totdat ze haar opmerkten. 'Oh! Wat fijn dat je Applekit hebt gevonden! riep de moederkat blij uit. Fluffy deed een stap opzij om de kitten te laten zien. 'Wauw, hoe deed je dat?' hoorde ze enkele andere kits bewonderend roepen. Ze kwamen dichterbij staan. 'Dat je dat durfde, een grote leerling van de BranchClan aanvallen!' en 'Stoer hoor!' Terwijl Applekit werd opgetild door haar moeder gingen de vragen door. 'Van welke Clan kom je eigenlijk? Ik herken je geur niet, ben je een rogue?' mauwde de lichtbruine poes. 'Kijk naar haar halsband, ze is een kittypet!' hoorde ze een schrille stem van achter haar. Ze draaide zich om, en zag de lichtrode poes met een geschokte blik staan. 'Kittypets horen niet met Clankatten om te gaan!' gilde ze.