Sweet Revenge

Meteen krulde de poes haar staart om haar kittens heen. Er lag een kwaadaardige grijns om zijn lippen toen hij har koele woorden aanhoorde. Dus ze wou zichzelf opofferen? Nou, dat zou niet gebeuren. Hij gebaarde met zijn staart naar Stray en Vir, die het meteen begrepen en dreigend gingen klaarstaan om de poes te bewaken. "Oh, trouwens", zei hij nonchalant. "ik moest je de groeten doen van Senji" Daarna liep hij naar de twee kittens, half verborgen achter hun moeder. Vigor nam de donkergrijze tabby op bijzijn nekvel. Als de poes iets zou proberen, stonden de twee leden van zijn groep klaar om hem te beschermen. Hij sleurde de kit mee naar een eindje verder. Dogdance had een goed zicht vanaf waar ze zat, dus dat zou in orde komen.

~Welke verwonding moest 'ie rune nu weer geven? xD En sorry dat het zo'n late reactie was (a)

Hij duwde de kitten tegen de grond. Het was nog niet zo simpel om er zo voor te zorgen dat hij niet meer kon bewegen en tegelijkertijd hem iets aan te doen, want hij was te klein om gewoon met alle vier zijn poten op te gaan staan. uiteindelijk besloot Vigor maar gewoon één poot op zijn buik te zetten. Zo kon de kitten wel zijn poten nog bewegen, maar vele meer dan wat kleine krasjes op zijn poot zou hij toch niet kunnen doen. De grijns op zijn gezicht werd nog groter en zijn amberkleurige ogen glinsterden als hij diep in die van de kitten keek. Hij wou de angst zien van de mormels die deze poes op de wereld gezet had. Hij wou dat de poes die zijn zoon zo'n lot had verzorgt zien leiden, en leiden zou ze. Of ze nu wou of niet, en waarschijnlijk niet. Langzaam hief hij zijn andere poot op en liet al zijn gewicht steunen op de poot die op de buik van de tabby kitten stond. Tergend traag zette hij een nagel vlak boven het oog van de kitten. Hij voelde hoe zijn nagel makkelijk door de huid ging, en hoe hij het vlees doorboorde. Warm bloed stroomde uit de wonde, maar hij was nog lang niet klaar. Langzaam bewoog hij zijn poot naar beneden, naar zijn oog. Hij zou niet toestaan dat dit duivelsgebroed ooit nog het licht zou zien!

Met een duivels plezier keek hij even naar zijn werk, naar het duivelsgebroed dat schreeuwend en bebloed onder zijn poot lag. Een grijze schim uit zijn ooghoek waarschuwde hem, en snel draadie hij zijn hoofd ernaartoe. Hij zag de sterke gestalte op hem afvliegen, en met een harde klap werd hij van de kitten afgegooid. Er waren nog andere katten die de grot binnenliepen. Stray en Vir renden meten naar ze toe om te proberen om ze uit te schakelen, maar het waren geen sterke katten. Ze waren de trouwste, maar bij lange na niet de sterkste vechters van zijn vrienden. Ze maakten geen schijn van kans. Voor een kort moment vlogen ze beiden gewichtloos door de lucht, tot zijn al wat oudere lijf met een misselijkmakende klap op de grond terechtkwam. Er knakte iets, en zijn rechterachterpoot deed verschrikkelijk veel pijn. De groene ogen van de kat die bovenop hem zat keken woeden, en hij raadde dat dit de partner zou zijn van Dogdance. Zijn scherpe klauwen boorden in zijn nek, maar raakten gelukkig geen vitale delen. Met alle kracht die hij in zich had duwde hij zijn voorpoten naar voren, onder de kin van de kater, om hem van zich af te duwen. Hij grauwde naar de kat, die rook naar Thunderclan, en liet al zijn woede zien in zijn ogen en zijn daden. Hij wist dat dit het laatste gevecht was dat hij ooit zou vechten, dus dan kon hij het maar beter goed vechten. Misschien kon hij zelfs iemand anders meenemen in de dood.

De grijze kater sprong snel van hem af, en snel probeerde Vigor recht te krabbelen. De gevechten van de anderen ging aan hem voorbij, maar hij hoorde het woeste gekrijs van zijn beide partners. De Thunderclan kat sprong weer op hem voor hij zijn evenwicht teruggevonden had, en onder het gewicht zakte hij door. De tabby rogue probeerde met zijn poten de buik te bewerken van de grijze kater, maar hij wist niet zeker of het werkte. Hij voelde hij zijn scherpe zijn keel binnendringen, en bijna meteen stopte al zijn gestribbel. Hij bleef doodstil liggen, voelde het leven uit hem wegvloeien. Zijn ogen stonden furieus als ze wijd open recht in de ogen keken van de grijze kater, voor het licht erin uitdoofde. Hij zag al zijn herinneringen aan zich voorbijflitsen, en de pijn van zijn wonden verdween voor hij wegzonk in de eeuwige duisternis. Het laatste wat hij hoorde was het gejammer van Stray die haar gevecht staakte en huilend neerzonk naast zijn lichaam.

~Hij is dood, jeej x'D