Almost there {Icykit}

Het was stil in de nursery. Te stil. De kittens lagen al te slapen. Tot groot ongenoegen van haar. Ze snoof de buitenlucht in zich op terwijl ze voor de ingang van de nursery naar de sterren keek buiten. Het was donker buiten maar dat boeide haar mateloos. Eindelijk had ze de rust die ze nodig had. Behalve het slapen, want wat kon ze anders doen, gaf dit haar nog de meeste rust. Vermoeid wiegde de kitten wat heen en weer terwijl haar staart zich om haar lichaam wondt om warm te blijven. Ondanks dat ze de volgende ceremonie apprentice zou worden en er geen tijd meer zou zijn om lang te blijven slapen, was dit één van de weinige dingen die ze niet zou missen. Apprentice zijn zou vast leuk zijn. En ze gaf er graag haar rust voor op.

{Alleen Icykit}

De witte poes slaakte een zachte zucht toen ze zich nogmaals omrolde in haar nest, hopende dat dit niet weer een rusteloze nacht zou worden. De stress die zich ondertussen al met hopen had opgestapeld in haar lichaam nam de overmacht. Keer na keer zag ze het beeld voor zich waarin ze apprentice werd, en dat ze trots naar haar mentor keek. Gisteren had ze ook geen slaap kunnen vatten, en deze nacht leek op dezelfde manier te verlopen.
Icykit spitste haar oortjes wat toen ze plots beweging hoorde in de nursery. Nieuwsgierig tilde ze haar kopje op en liet ze haar kin rusten op de wand van haar nest. Een kitten die ze herkende als Ghostkit verliet bijna de kraamkamer, hetgeen wat zij gisteren ook had gedaan, en vond het blijkbaar interessant om naar boven te kijken. De sneeuwwitte poes dacht even diep na, maar besloot na enkele tellen dan toch maar op te staan en de net iets jongere kitten na te doen. Met een zacht plofje liet ze zich naast Ghostkit vallen, om haar lichte blauwe blik op haar te richten. "Hey!" Miauwde ze op een zachte toon, maar naast dat toch nog redelijk opgewonden.

Het duurde niet lang voordat zich een andere kitten bij haar voegde. Ghost vond het best wel leuk om gezelschap bij zich te hebben, maar ze zou ook zeker niet juichen mocht dat niet zo zijn. Ze hield nu eenmaal van de rust. 'Hey!' Was wat de kitten haar begroette. Ghost wende haar blik op de oudere kitten naast haar. "Heey euh..." Even dacht ze na. "Icepaw was het? Of neen wacht, wat was het ook alweer?" Het was een ramp voor haar! Sociaal zijn.

De kitten keek haar algauw aan en met twinkelende blauwe oogjes keek ze terug. "Heey euh..." De poes, die ze herkende als Ghostkit wist blijkbaar niet hoe zij heette. Een kleine grijns sierde haar gezicht, maar ze liet natuurlijk niet merken dat ze het best grappig vond hoe de kitten naar haar naam graaide. "Icepaw was het? Of neen wacht, wat was het ook alweer?" Icykit grinnikte even. Ze dacht dus dat ze al een apprentice was? Gezellig! "Neen, ik heet Icykit! Ik wordt bijna een apprentice, maar ben er nog geen." Miauwde ze trots terwijl ze haar heldere blauwe blik op Ghostkit priemde.

Beschamend was het voor haar hoe ze zo fout kon zitten voor een naam. De poes naast haar grinnikte en Ghostkit grinnikte wat mee. Ok het was best dom als je je nestvenootjes hun naam niet kende. 'Neen, ik heet Icykit! Ik wordt bijna een apprentice, maar ben er nog geen.' Ghostkit bewoog blij haar staartje heen en weer. "D..dat word ik ook! Deze ceremonie. Ik euh... Ben blij als ik het hier mag verlaten." Dat was wel oprecht. Ze keek er naar uit om haar clan te dienen in plaats van haar tijd hier in de nursery te verdoen. Ze was te oud geworden om hier tussen de jonge kits haar tijd door te brengen.

Haar blauwe blik had ze nog steeds op Ghostkit gericht, en ook haar witte oortjes spitsten zich in de richting van de kitten toen deze begon te praten. "D..dat word ik ook! Deze ceremonie. Ik euh... Ben blij als ik het hier mag verlaten." Icykit knikte en zuchtte zachtjes. "Ik zal zeker ook blij zijn, maar ergens ga ik het hier ook weer missen." Miauwde ze zachtjes, even haar witte pels dik makende toen een kille bries over haar rug heen streek. "Ik vraag me eigenlijk af wie m'n mentor gaat zijn." Miauwde ze vervolgens terwijl ze de iets jongere poes naast haar weer aankeek.

De toekomstige apprentice moest haar best doen om haar blijdschap wat in te tomen. Maar dat lukte aardig. Ze was altijd al een rustig type geweest. Het type kitten die zelden stoeide of speelde met anderen. "Ik zal het hier ook gaan missen. Maar dan worden we misschien nestgenootjes! Ik ben trouwens ook benieuwd naar mijn mentor. Misschien kunnen we wel met elkaar trainen?" Ze was best blij dat ze deze laatste paar dagen net 6 manen oud geworden was. Zo hoefde ze niet nog een maan door te brengen in deze nogal krappe nursery met al die kits. Hoewel ze best nog veel lol had met de kleine kits, en hen ook veel zou missen, was ze toch best blij dat ze de nursery eindelijk zou kunnen verlaten.

Flutje~

Terwijl ze de kitten naast haar aankeek begon zachtjes te trillen op haar pootjes van de vermoeidheid en koude. "Ik zal het hier ook gaan missen. Maar dan worden we misschien nestgenootjes! Ik ben trouwens ook benieuwd naar mijn mentor. Misschien kunnen we wel met elkaar trainen?" Icykit glimlachte eventjes en knikte overdreven. "Ja! Dat lijkt me leuk!" Miauwde ze met een klein glimlachje op haar gelaat. Hierna keek ze even achterom en ontsnapte een redelijk luidde geeuw haar bekje. "Maar ik denk dat ik nog eens ga proberen te slapen." Miauwde ze terwijl ze eventjes met haar blauwe oogjes knipperde. "Tot morgen!" Zei ze nog, voordat ze de nursery terug instapte. Vervolgens trippelde ze toch geluidloos langs de slapende katten heen om haar uiteindelijk in haar mosnest te laten vallen. Algauw was ze verzonken in een diepe, droomloze slaap.

{Topic uit}