The perfect place for me. [&CYBER]

Twee groene ogen staarden naar de kale bomen. De ogen behoorden tot Claw. Hij was zich juist aan het wassen en had besloten om dit te doen midden in het territorium van waar ooit een andere Clan zou zijn geweest. Al wat hij rook was de geur van as, van verbranding. Het gaf een depressieve sfeer aan, maar dat was juist wat Claw er zo geweldig aan vond. Zijn groene ogen lichtten op bij het idee dat katten hier hadden geleden, dat ze waren verdreven uit hun territorium om vervolgens te sterven daar ergens in het niets. Tenzij ze natuurlijk een andere Clan hadden gevonden en waren toegelaten. Nah, hij vond het idee van katten die stierven of geen thuis meer hadden veel leuker. Opgewekt liep de kater door het territorium. Een paar half verbrande bomen trokken zijn aandacht en op zijn gemak sprong hij op een stam, waarna hij ging zitten en om zich heen keek. Hij sloot zijn ogen en dacht aan het gejammer van hulpeloze kittens, bange moederkatten en wanhopige Warriors die zich een weg probeerden te banen door al dat vuur. Het liet een glimlach om zijn lippen glijden. Hij trok een poot naar zich toe en keek kalm naar al de littekens die zich daar bevonden. Hij was getekend door littekens omdat hij veel gevechten was aangegaan. Hij was nergens bang voor. Hij zou elk gevecht aangaan waar hij ook maar voor werd uitgedaagd. Hij zag elke kat als een mindere, eentje die hij uit de weg moest ruimen. En zo kon hij nog wel even door gaan als hij niet gestoord werd door een geluidje. 'Ik weet dat je er bent,' miauwde hij kalm. 'Maak jezelf bekend. Nu.'