Sorry voor de laatheid... >~<
De schaduw was afkomstig van een kleine kat, fel rood. Whistlekit rolde om, zodat hij de apprentice recht in de ogen kon kijken. "Hee klein manneke," De poes glimlachte, dus liet Whistle ook een glimlach vallen. "Hallo!" Piepte hij enthousiast. Hij was al oud, dus hij kon al goed praten. En dat kon niet elke kit zeggen, ha! "Ik ben Whistlekit, en jij?" Hij sprong naar de apprentice toe, en kwam zo dichtbij dat hij recht in de ogen van de poes staarde. "Nou?" Van manieren kon hij nog wel wat leren.