Don't get distracted... Please don't be angry on me (Sid)

Buzzard liep met ongeduldige en korte maar krachtige passen langs verschillende territoria. Haar ogen stonden bezorgd, verward en bovenal verdrietig. Ze werd er bijna boos van. Een diepe zucht verliet haar voordat ze langzaam even ging zitten om uit te rusten. Het was niet lang geleden dat ze samen met Cyber de fout in was gegaan. Nu was ze bang voor de reactie van haar al bezorgde neef Vulture. Haar groene ogen staarden naar de doffe grassprietjes voor haar en ze plette er een paar. Het kon haar niets schelen dat ze dichtbij een van de clan grenzen was. Het was veiliger op dit moment dan in het Rogue gebied. Ze was herkenbaar aan haar eeuwige lach als de zon. Maar dit keer stond haar gezicht te serieus en lagen haar oortjes plat in haar nek. Niet dat ze boos op iemand was. Ze wist alleen niet hoe ze uit de problemen kon komen.

Een bekende geur bereikte haar neus toen ze zacht snoof. SID! meteen sprong de jonge kattin op en liep met krachtige en korte passen naar de geur toe. Zodra ze Sid zag keek ze hem aan. Er was niks meer over van de zorgeloze Buzzard van eerst. Er was duidelijk iets aan de hand. Haar ogen stonden sip en dof terwijl ze op hem af stoof en hem snel begroette. Ze hoopte maar dat ze hem niet had laten schrikken. "SID!" Riep ze verbaasd al klonk er doffe blijdschap doorheen. Zou ze het hem vertellen? Hoe zou hij reageren? Wat moest ze aan met Vulture en belangrijker nog kon ze wel voor kittens zorgen. Het was misschien beter weer maar ze was nog jong en onervaren. Ze kon haar kittens niet laten sterven! Ze keek half paniekerig naar Sid voordat ze ging zitten en haar kop liet hangen. De blijdschap die ze normaal had was nergens te bekennen. Ja soms kwam het dof nog naar boven maar het was niet meer de zonnestraal. De lieve vriendelijk poes die alles deed om anderen te helpen en die met Sid een goede vriendschap had gekregen.

OOC: Sid!

Sid liep sloom door het hoge struikgewas, het was een heldere dag en Sid was in een uiterst goed humeur. Heel even dacht hij Buzzard door het struikgewas te zien lopen, maar dat was waarschijnlijk verbeelding geweest. Grinnikend schudde Sid zijn kopje, sinds de ontmoeting met de rossige poes waren zijn gedachtes gevuld met rozen en blijdschap. "SID" geschrokken keek werd Sid wakker uit zijn gedachte en keek recht in de ogen van een prachtige rode poes. "Buz! Ik ben zo blij je te zien wat doe-" De kater wierp een blij op haar en merkte op dat ze er helemaal niet goed uit zag. Haar ogen waren de twinkeling verloren en haar vacht glansde niet zo als eerst, ook har oortjes lagen plat ik haar nek. Het klopte niet. "Buzzard...J-Je ziet er niet bepaald gezond uit... Gaat het wel goed?" Beetje bij beetje groeide de bezorgdheid binnen Sid, wat was er gebeurt dat de poes zo van streek kon maken?

"Buz! Ik ben zo blij je te zien wat doe-" De kater wierp een blik op haar en merkte op dat ze er helemaal niet goed uit zag. Haar ogen waren de twinkeling verloren en haar vacht glansde niet zo als eerst, ook haar oortjes lagen plat ik haar nek. Het klopte niet. "Buzzard...J-Je ziet er niet bepaald gezond uit... Gaat het wel goed?" De jonge poes keek naar de kater. Ze gaf hem even een kopje maar haar oren stonden nog steeds in haar nek. Haar ogen zagen er heel even verdrietig en bezorgd uit. "Goed om jou te zien Sid.."Zei ze en ze keek iets vrolijker, het kwam dan ook recht uit haar hart. Ze kroop heel even tegen hem aan en schudde haar kopje toen hij vroeg of het goed ging. Ze was blij dat hij ook blij was haar te zien maar hoe kon ze het hem vertellen. Hij had helemaal gelijk dat ze er niet goed uit zag. Het ging ook niet goed. Ze zuchtte zacht. Straks was ze nog maar een spook van wat ze werkelijk was geweest. Het zou toch niet zo zijn? Ze had het Cyber nog niet verteld. Ze had het dan ook nog maar net uitgevonden en wou gewoon liever alleen zijn. Toch besloot ze het Sid te vertellen. Langzaam ging de poes zitten en zei zacht. "Ik heb een hele domme fout gemaakt...Een hele domme..... domme fout.."Zo begon ze, duidelijk teleurgesteld in zichzelf. "Ik...Ik krijg kittens Sid....."Ze haalde diep adem. "Cyber..."Fluisterde ze er achter aan. Haar ogen stonden angstig en verdrietig. Ze ging langzaam liggen en haar oortjes drongen zich nog verder naar achteren op haar kop. Ze had het hem verteld. Zou hij bezorgd of boos zijn. Beide vond ze vervelend. Ze wou niemand bezorgd maken maar als ze het Sid had verteld stond ze er tenminste niet alleen voor. Ze wist dat Cyber haar misschien iets meer dan leuk vond maar dit was duidelijk een uit de hand gelopen situatie. Haar ogen gleden al vermoeid iets dicht. Kon ze dit aan? Kon ze voor kittens zorgen? Ze was een goede jager dat wel maar jagen, verdedigen en voor kleine kittens zorgen was wel een beetje veel van het goede.

"Goed om jou te zien Sid.." Ze keek iets vrolijker en dat verwarmde Sid's hart. De rossige poes gaf hem en kopje en al snel kwam de trieste blik terug in haar ogen, ze ging zitten en zag er uit alsof ze een beetje gespannen was. "Buzz-" Voordat Sid zijn zin af kon maken sprak de poes al. "Ik hen een hele domme fout gemaakt...Een hele domme.....domme fout..." Ze klonk teleurgesteld, in haar zelf? Sids zijn angst groeide, wat was er aan de hand wat was er gebeurt? Een naar gevoel kroop onder zijn huid en zijn oortjes lagen wat platter op zijn kop. "Ik...Ik krijg kittens Sid....." Sids ogen groeide van verbazing en zijn adem stokte in zijn keel. Ze kreeg wat? Kittens?! Het kwam als een klap aan in zijn gezicht, hoe? Wanneer? Duizenden vragen spookte door zijn hoofd, en één antwoord loste alles op. En het antwoord rolde zo uit Buzzard's mond. "Cyber." Hup, nog een klap in zijn gezicht. Met stomheid geslagen bleef Sid zitten, zijn ogen zwart van de grote pupillen, hij had het haar nog zo gezegd, kijk uit voor die kat. De poes had het nota bene beloofd! "I-ik weet niet wat ik moet antwoorden, naast dat het natuurlijk ontzettend dom is!" Opeens voelde de kater zich boos voelen, hij had haar gewaarschuwd, maar natuurlijk luisterde niemand daarna! "Jemig! Buzzard! Ik heb het je nog zo gezegd! Kijk uit voor die kater! Maar nee, gewoon doen waar je zin in hebt natuurlijk." Snauwde de rogue haar toe, zelf voelde hij zich ook belazerd, waar natuurlijk ook zijn eigen gevoelens een grote rol in speelde. "Ja? En nu? Waarom kom je naar mij? Je hebt Cyber toch?" Opeens drong het door, natuurlijk Cyber..Hij zou hier vast niet blij mee zijn. "Buz..Ik baal er van dat je niet naar me geluisterd hebt, en ik begrijp dat je m-misschien ook wel g-gevoelens hebt voor deze kat, maar hoe denk je dat hij gaat reageren? vast niet blij!" Sid moest zichzelf kalmeren dat wist hij ook wel, Buzzard was naar hem toe gekomen voor een reden, maar hij voelde zich meer het derde wiel. Gewoon de vriend die alles wel weer oploste...

OOC; Even wat drama er in gooien hoor

"Buzz-" Voordat Sid zijn zin af kon maken sprak de poes al.Met stomheid geslagen bleef Sid zitten, zijn ogen zwart van de grote pupillen, hij had het haar nog zo gezegd, kijk uit voor die kat. De poes had het nota bene beloofd! "I-ik weet niet wat ik moet antwoorden, naast dat het natuurlijk ontzettend dom is!" Opeens voelde de kater zich boos voelen, hij had haar gewaarschuwd, maar natuurlijk luisterde niemand daarna! "Jemig! Buzzard! Ik heb het je nog zo gezegd! Kijk uit voor die kater! Maar nee, gewoon doen waar je zin in hebt natuurlijk." Snauwde de rogue haar toe, zelf voelde hij zich ook belazerd, waar natuurlijk ook zijn eigen gevoelens een grote rol in speelde. "Ja? En nu? Waarom kom je naar mij? Je hebt Cyber toch?" Opeens drong het door, natuurlijk Cyber..Hij zou hier vast niet blij mee zijn. "Buz..Ik baal er van dat je niet naar me geluisterd hebt, en ik begrijp dat je m-misschien ook wel g-gevoelens hebt voor deze kat, maar hoe denk je dat hij gaat reageren? vast niet blij!" Het eerste antwoord dat Buzzard kreeg was een beetje stotterend en vriendelijk maar al gauw zag Buzzard dat Sid redelijk boos werd. Ze wist dat ze het verdiende. Ze had hem nota bene beloofd dat ze op zou passen. Een klein foutje een klein foutje had haar dit bezorgd. Ze wist niet wat ze moest doen. Wetende dat Cyber waarschijnlijk van Iggy hield. Ze had het hem nog niet verteld. Hoe zou ze het kunnen vertellen. Heel even begon Sid nijdig tegen haar te schreeuwen, geschrokken kromp de kattin in elkaar maar ze wist dat hij gelijk had. Ze had veel beter voor haar zelf moeten zorgen. Haar ogen kneep ze teleurgesteld in zichzelf dicht. Ze had uit de buurd moeten blijven net zoals Sid dat had verteld. Toch had ze nooit een vijandigheid jegens Cyber willen aanrichten. Ze had geen vijand van hem willen zijn, ze had geen ruzie met hem gewilt. Ze was blind geweest terwijl Vulture en Sid haar meerdere malen hadden gewaarschuwd. Met haar poten kneedde ze nerveus in de grond. "Je hebt gelijk Sid.."Mauwde de poes verslagen. Ze wist dat wat ze moest doen was Cyber vertellen dat hij weer vader zou worden. Ze hoopte op het beste maar verwachtte het slechtste. "Ik heb gewoon niet goed genoeg op gelet.." Ze wist dat Cyber wel verliefd was op haar maar ze voelde meer vriendschap richting hem. Ze was jong en onervaren. Ze zou dit nooit meer laten gebeuren. "Sid beloof me een ding, geef mijn kittens niet de schuld van de fout die ik heb gemaakt. Ik kan de tijd niet meer terug draaien en zal mijn best moeten doen hun op een goede manier op te voeden. Hun verdienen een goed leven. Ook al zijn ze een deel Cyber.." De kattin keek naar de grond en kruldde zich misselijk van pijn op. Ze wist niet wat ze moest. Ze wou helemaal niet dat Sid boos op haar was. Een zachte snik rees op uit haar borst. Met kittens van Cyber kon ze nog wel leven maar hoe kon ze dat al Sid boos op haar was?! Hij betekende meer voor haar dan ze ooit had gedacht. "Sid ik weet niet wat ik voor hem voel.." Zei ze toen zacht. Ze had het idee dat Cyber haar gewoon gebruikt had. Dat hij het leuk vond om met mooie kattinnen te flirten en dat het nu dus uit de hand was gelopen. Ze sloeg haar dikke staart die opgezet was door haar boosheid, angst en verdriet om haar heen.

OOC: I see! Ik heb ook een klein beetje drama ingevoerd ^^

Sid zag dat Buzzard nerveus de grond begon te kneden. Mousedung! "Je hebt gelijk Sid..." Mauwde de mooie poes verslagen. "Ik heb gewoon niet goed genoeg op gelet." Even bleef ze stil daarna vervolgde ze haar woorden weer, elk woord dat ze uitsprak viel als een baksteen in zijn maag. "Sis beloof me een ding, geef mijn kittens niet de schuld van de fout die ik heb gemaakt. Ik kan de tijd nier meer terug draaien en zal mijn best moeten doen hun op een goede manier op te voeden. Hun verdienen een goed leven. Ook al zijn ze een deel van Cyber.." Die naam echode nog steeds in zijn hoofd. Het maakte de kater woedend nee ziedend, maar achter die woede schuilde verdriet en medelijden. Buz keek naar de grond en krulde zich op, hij hoorde een snik en was geschokt haar zo te zien. "Sid ik weet niet wat ik voor hem voel.." Zei de poes zacht. Hij was boos op haar, ja dat ze niet geluisterd had, dat ze zo dom was geweest, maar hij had het niet tegen haar hoeven te snauwen. Met een klein schuldgevoel liep Sid naar haar toe, voorzichtig legde hij zijn kin op haar kopje. Hij zei niks, bang het erger te maken. Stilletjes zaten ze daar met zijn twee, allebei aan het nadenken. Buzzard wist niet wat ze voor Cyber voelde? Het gaf hem geen goed gevoel, hij wilde dat ze aan hem dacht, niet aan die stinkende rot kater! "Buzzard, ik ben bij je". Miauwde hij toen zacht, hij wilde dat ze wist dat hij er voor haar zou zijn, ook al ging het om de kittens van een andere kat. Dan zou Sid zijn eigen gevoelens maar even op zij moeten schuiven.

OOC; Leuk leuk xD

Met een klein schuldgevoel liep Sid naar haar toe, voorzichtig legde hij zijn kin op haar kopje. Hij zei niks, bang het erger te maken. Stilletjes zaten ze daar met zijn twee, allebei aan het nadenken. "Buzzard, ik ben bij je". Miauwde hij toen zacht. Buzzard kalmeerde al snel. Gewoon door het veilige gevoel bij de kater en kroop tegen hem aan haar haren gingen langzaam liggen en haar oortjes bewogen iets. Ze was blij dat hij iets minder boos op haar was. Ze gaf hem dankbaar een lik over zijn oor en zuchtte vermoeid. Het was haar een dagje geweest. Toch was ze blij dat ze Sid had verteld over de kittens. Nu wist tenminste een andere kat het. Haar ademhaling werd kalmer en toen ze haar ogen opende stonden ze al iets rustiger. Ze kroop nog iets dichter naar de warme vacht van Sid toe tevreden dat ze veilig was en hij iets gekalmeerd leek te zijn na het nieuws. "D-dankje Sid.." Mauwde ze zacht terwijl ze haar ogen weer sloot. Ze was doodop. Ze wou het liefst heel even slapen. Haar lijfje trildde nog even na voordat ze langzaam in een diepe slaap verzonk. Eerlijk gezegd voelde ze zich iets beter nu een steen van haar maag was gehaald. Ze zou het alleen Vulture en Cyber ooit nog moeten vertellen.

Sid voelde dat Buzzard wat rustiger werd, haar ademhaling daalde en haar oogleden zakte langzaam naar beneden. "D-dankje Sid" Miauwde de poes zachtjes, nadat ze nog dichter tegen hem aan was gekropen. De kater voelde haar lijfje trillen, maar daarna lag ze rustig stil, in slaap. "Buz.." Fluisterde de kat terwijl hij haar een kopje gaf. Hij wilde haar niet wakker maken en lette daarom erg op zijn bewegingen. "Je moest eens weten wat ik allemaal voor je zou over hebben." Miauwde de kater op een fluister toon, hij had het willen zeggen tegen Buzzard. Wat eigenlijk? Sid wist dat hij sterke gevoelens had tegenover de poes, maar was het gewoon een snelle verliefdheid, of hield hij van haar? Hij wierp met zijn groene ogen een blik op de slapende rode bol. Nee, hij zat tussen verliefd zijn en houden van in. Met een zucht plofte de kater naast haar neer, even begroef hij zijn neusje in haar rode vacht, maar al snel krulde hij zich ook op en sloot zijn ogen. "Slaap lekker Buzzard"

"Buz.." Fluisterde de kat terwijl hij haar een kopje gaf. Hij wilde haar niet wakker maken en lette daarom erg op zijn bewegingen. "Je moest eens weten wat ik allemaal voor je zou over hebben." Miauwde de kater op een fluister toon. Buzzard hoorde zijn stem wel maar verstond niet elke woord van hem. Ze was doodop en hoopte maar dat alles goed zou komen. Hopelijk kreeg ze niet heel veel kittens want dat zou haar leven flink bemoeilijken. Melk hebben voor de jonkies en beschermen. Daarbij als ze ouder waren ze goed in de gaten houden. Het was allemaal te veel voor een jonge poes maar toch besloot ze er het beste van te maken. Een zachte zucht was te horen en ze voelde een neusje in haar rode vacht. Hij krulde zich op kort erna waardoor Buzzard iets tegen zijn vacht aan kroop en de bruine vacht van Sid met de rode van haar mengde. "Slaap lekker Buzzard" Klonk er toen zacht. Buzzard reageerde erop met een kalme beweging. Ze was te ver weg in dromeland om er echt duidelijk op te reageren maar nog genoeg bij om te horen dat hij tegen haar sprak.

Het duurde niet lang voordat de zon weer op ging en Buzzard wakker werd door de warmte. Ze opende haar ogen en keek naar de kater naast haar en gaf hem een lik over zijn oor. In de hoop hem niet wakker te maken omdat hij al zo vredig lag. Ze zuchtte zacht. Ze wist het toen eigenlijk al. Ze hield van Sid. Geschrokken mauwde ze uit in een verdrietige lange mauw. Ze had het moeten weten. Dan was ze misschien nog oplettender geweest!

Sid voelde kort een tong over zijn oortje raspen, een glimlach verscheen op zijn snoet terwijl hij sliep. Ook voelde hij dat Buzzard naar hem keek, en natuurlijk hoorde hij ook de lange miauw die ze slaakte. Langzaam opende de kater zijn ogen en keek haar medelijdend aan. "Buz...Je moet het nog aan Vulture en Cyber vertellen toch?" Hij slikte moeizaam en keek weer vooruit. "Wat dacht je ervan als ik het tegen Cyber vertel? Misschien word hij wel heel boos en doet hij je wat aan..?" Zei de kater vastberaden. Hij wilde niet dat ze bezeerd werd door zo een lompe kater. "Of wat dacht je ervan als ik met je meeging...dat ik van een afstandje blijf kijken en dat ik kan helpen als het uit de hand vliegt?"Probeerde de hij terwijl een lange gaap zijn gezicht uit strekte.

OOC; sorry kort D;

Langzaam opende de kater zijn ogen en keek haar medelijdend aan. "Buz...Je moet het nog aan Vulture en Cyber vertellen toch?" Hij slikte moeizaam en keek weer vooruit. "Wat dacht je ervan als ik het tegen Cyber vertel? Misschien word hij wel heel boos en doet hij je wat aan..?" Zei de kater vastberaden. Hij wilde niet dat ze bezeerd werd door zo een lompe kater. "Of wat dacht je ervan als ik met je meeging...dat ik van een afstandje blijf kijken en dat ik kan helpen als het uit de hand vliegt?"Probeerde de hij terwijl een lange gaap zijn gezicht uit strekte. Buzzards ogen glinsterden van de tranen en blijdschap toen ze doorhad hoe veel Sid haar wou steunen. Ze sliktte even en druktte haar kopje tegen zijn vacht aan. Ze was zo blij en had zo veel geluk gehad om een kat zoals hij te ontmoeten. "Ik moet het inderdaad nog aan hun vertellen. Ik hoop alleen dat Vulture niet te overbeschermend word want hij is al beschermend. Al neem ik dat hem niet kwalijk, hij is als een broer voor mij." Zei de kattin zachtjes. Haar groene ogen stonden lichtjes bezorgd. "Cyber..., Ik moet het denk ik zelf doen. Maar ik zou het prettig vinden als jij in de buurd bent gewoon voor het geval dat. Ik zou er niet meer kunnen leven als de onschuldige kittens gewond raken als hij mij kwaad wil doen. Ik kan leven met een kras over mijn oor maar als de kittens iets gebeurd..." Het was duidelijk dat Buzzard haar kittens zou beschermen, het maakte niet uit wie de vader was het was óók haar bloed, haar familie.. Buzzard kroop tegen Sid aan duidelijk moe en bang voor de toekomst. Ze gaf hem een kopje en mompelde meer tegen zichzelf dan tegen Sid. "Als ik dit geweten had..." Ze bedoelde er meer mee dat ze zo veel van Sid hield dat het haar pijn deed dat haar eerste nestje niet van hem was. Hij was degene die haar liefde verdiende. Haar ogen keken hem spijtig aan. Een zachte zucht verliet haar terwijl ze zich uit rekte. "Zullen we gewoon even rondlopen ofzo ik wil gewoon even niet nadenken en gewoon met jou zijn.." Zei ze kalm haar ogen zagen er al iets beter uit nu ze doorhad dat Sid het accepteerde.

OOC: valt wel mij, mijne is ook niet bepaald lang!

Hij voelde hoe Buzzard slikte toen ze haar kopje in zijn vacht drukte. "Ik moet het inderdaad nog aan hun vertellen. Ik hoop alleen dat Vulture niet te overbeschermend word want hij is al beschermend. Al neem ik dat hem niet kwalijk, hij is als een broer voor mij." Miauwde de rode poes zachtjes. Voorzichtig legde Sid zijn kopje op die van haar. "Cyber..., Ik moet het denk ik zelf doen. Maar ik zou het prettig vinden als jij in de buurd bent gewoon voor het geval dat. Ik zou er niet meer kunnen leven als de onschuldige kittens gewond raken als hij mij kwaad wil doen. Ik kan leven met een kras over mijn oor maar als de kittens iets gebeurd..." Sid raspte zijn tong snel over haar kopje als antwoord. Hij wist dat Buzzard nu al van de kittens hield, ook al zouden zij een deel zijn van Cyber, ze waren ook een deel van Buzzard. De poes kroop nog dichter tegen hem aan wat een glimlach creëerde op Sid zijn koppie, vaag hoorde hij haar iets fluisteren. "Als ik dit geweten had..." Troostend liet Sid zijn staart over haar rug gaan, hij had gewild dat ze van hem was, maar ja. Don't change the past. "Zullen we even rondlopen ofzo? Ik wil gewoon even niet denken en gewoon met jou zijn.." Sid voelde zich verlamd, hij dacht nu niet aan zijn eigen gedachtes of gevoelens, nee, hij dacht aan Buzzard. De prachtige rode poes die hem vroeg om samen te lopen. De kater glimlachte en drukte even snel zijn kopje tegen die van haar. "Kom wie er het eerst bij Starlake is!" Lachend sprintte hij weg, Starlake was een prachtige plek. Met natuurlijk een romantische sfeer.

OOC: zullen we een vervolgtopic maken bij Starlake? :3

OOC: Ja is goed ik maak er eentje aan..

https://www.warriorcatsnl.com/t19994-stars-and-a-beautiful-lake-sid#463284

Dat is de link. Sorry niet zo heel lang omdat ik even weinig inspiratie had ^^