What are you? {Timekit}

Een korte zucht verliet zijn bekje terwijl hij de Nursery nog eens langs ging met zijn ogen zonder zijn kop op te tillen. Hij zou zometeen opstaan. Het was niet dat hij wat te doen had. Hij begon zich te voelen als een obstakel. Hij kon nog niets doen voor de clan en dat begon hem te irriteren. Hij wou nuttig zijn. Rustig liet hij zijn blik langs de andere queens en kittens glijden. Sommige van hun waren al op hem af gekomen maar toch merkte ook hij wel dat de meeste afstand hielden. Langzaam keek hij achter zich naar de queen die voor hem moest zorgen. Dawnbreak. Ze was wel aardig maar ze was niets zoals zijn moeder was. Fluffytail. Hij mistte haar wel, maar hij zag dit als een nieuwe uitdaging, iets wat goed was. En daar bij, zovaak was hij niet bij Dawnbreak te vinden, hij liep meestal buiten, soms met Dawn, soms met andere, meestal toch alleen. Maar dat maakte hem niet uit. Hij snapte dat een kitten die zomaar de clan in kwam ook niet erg normaal was. ”Heey Timekit, ben je wakker?” trok een kat hem uit zijn gedachten. Hij had blijkbaar zijn ogen weer gesloten. Hij opende ze meteen weer en ging zitten. "Ja, ik ben wakker" antwoorde hij. ”Ik ben Skunkkit, mijn nest is daar.” Wees de kitten voor hem naar een queen. Hij wist zo even haar naam niet. ”Hoe gaat het met jou?” ging de kitten door. Het ggaat goed, met jou Skunkkit?" vroeg hij.

Timekit keek op naar de kitten terwijl hij zich op zijn vooroten hees. ”Goed, goed.” antwoordde het zwart witte katertje op hem. Een glimlach verscheen op zijn kop. Hij vond het nog altijd leuk andere te ontmoeten. Skunkkit keek even om zich heen waardoor time dat ook deed. Was er iets aan de hand? ”Waar kom je vandaan? Je bent niet geboren in de nursery, ik zag Dawnstar je binnenbrengen.” vroeg hij. Timekit keek even naar de grond. Hij kon deze vraag verwachten. Hij kreeg de beelden van de brand weer in zijn kop maar schudde ze weg, waarom was dat waar hij aan dacht als hij aan Skyclan dacht. Er waren zoveel goede dingen gebeurd. "Dat klopt. Ik kom uit skyclan" antwoordde hij op de vraag.

Timekit was trots op Skyclan, tuurlijk, het was goed geweest daar. En hoewel hij wist dat ze een goede plek in Starclan hadden en dat hij ze wel weer zou zien deed het wel pijn op de schreeuwen van de katten gehoord te hebben. Even zuchtte hij. Maar hij was trots om nu een riverclanner te zijn, en hij zou alles over hebben voor de clan.  ”Maar waarom ben je naar Riverclan gegaan? Kun je wel zwemmen?” vroeg de kitten. Hij merkte het plagende toontje wel. Hij vouwde zijn oortjes in zijn nek en keek naar de grond naast hem. "Ik kan best zwemmen" zei hij protesterend. Okey daar loog hij wel. Hij had nog nooit echt gezwommen en iets zei hem dat hij niet de beste zou zijn. Hij keek weer naar het katertje voor hem. "Dawnstar heeft me gevonden toen ik gewond was" zei hij. Hij dwong zichzelf om zijn oren weer rechtop te zetten en keek weer naar Skunkkit.