Tear of the angel {Whitelion}

Met haar oogjes gesloten stond de zilverkleurige poes voor een plekje omgewoelde aarden. Tranen drupte op de grond en spatte uiteen, dit was het graf waar nog niet zo lang geleden haar moeder Angeltear was begraven. Silverpaw was een evenbeeld van haar moeder, even prachtig en met dezelfde schoonheid in haar loopje. Haar vader daarin tegen was Whitelion, die naar haar mening niet zo populair was in de Clan. Zacht snikte de poes boven het graf van haar moeder, want die miste ze. Tevens had ze geen mentor meer, want haar moeder was aangewezen als haar mentor toen ze de leeftijd van zes moons bereken had. De poes opende haar gouden ogen toen er geluid achter haar klonk.

Zachtjes benaderde hij het grijze lijfje van Silverpaw. Ze stond boven het graf van haar moeder. Echt veel verdriet om haar had hij niet. Het kon ook moeilijk anders. Hij was zelf degene die haar gedood had. Maar dat wist zijn dochter niet. "Hey.", fluisterde Whitelion zachtjes toen hij naast haar ging zitten. Zijn staart krulde hij troostend om haar schouder.