{Littlestream} Mommy said you're family!

Haar pootstappen weerklonken zachtjes toen ze zich nogmaals in de richting van de kruidenstapel keerde. Ze had zo goed als heel haar voorraad bijgevuld, alleen maakte ze zich zorgen om het feit dat er binnenkort misschien een gevecht zou uitbreken. Het was haar niet ontgaan dat er steeds meer krijgers met slecht nieuws terugkeerden naar het kamp. Als het niet ging over gestolen prooi, dan ging het wel over een vijandige krijger die ze op Shadowclan gebied hadden aangetroffen. Met een zucht staarde ze even naar de kruiden, zo diep verzonken in gedachten dat ze de zachte kittenstem niet had gehoord. Pas toen ze zich nogmaals omdraaide, maar dan deze keer om richting de uitgang van haar den de struinen, merkte ze het donkere gestalte van een jong poesje op. Verbaasd gingen haar oortjes overeind staan en kwam er een zachte "oh" uit haar mond. Herkende ze deze kitten ergens van..? Het gebeurde niet zo heel vaak dat ze zulk jong volk op bezoek kreeg. Hallo, kan ik je ergens mee helpen?" Vroeg Littlestream vriendelijk terwijl ze zich zichtbaar maakte door uit de schaduwen van haar den te stappen.

De donkergrijze poes bleef haar blik op de kleinere kitten gericht houden en wist even een kleine lach niet te onderdrukken toen het katje beweerde dat zij haar tante was. Dus dit was één van Fawnstep's dochters? Dus ook die van Ashdrizzle..? Met een wat verwrongen blik in haar ogen keek ze naar beneden, waar de jongere poes zich bevond. "Een knappe kitten zoals jij moest wel familie van mij zijn," Miauwde ze licht snorrend, waarna ze een stapje naar voren nam zodat ze de poes wat beter kon zien. Ze leek sprekend op haar, alleen dan iets kleiner en met blauwe ogen. De blauwe ogen van Ashdrizzle..

De woorden van de grijze poes deden haar alleen maar breder lachen. Haar bloedeigen nichtje ziek maken? Ze zou er nog niet eens aan durven denken! Littlestream veegde even met haar poot in haar oog, om deze nadien terug neer te zetten en de kitten vriendelijk aan te kijken. "Ik zou nog niet eens durven!" Miauwde ze op een hoge toon, doende alsof ze ontzettend verbaasd was dat de poes dit van haar dacht. Nee, om eerlijk te zijn vond ze de onschuld van kittens geweldig. "Mag ik jouw naam weten?" Vroeg ze vervolgens, haar groene ogen slechts nieuwsgierig op de kitten richtende.

De volgende woorden van Slatekit deden haar even fronzen. Ziek worden van kruiden? Tja, als je als een nieuwsgierige kitten zomaar een gevaarlijke bes bijvoorbeeld, opat dan was de kans inderdaad groot dat je ziek werd. Soms zelfs met de dood als gevolg. Maar kruiden waren er om katten terug beter te maken. "Als je zomaar kruiden opeet dan kan je inderdaad ziek worden. Maar als je ziek bent of gewond, dan kunnen kruiden ervoor zorgen dat je in een mum van tijd terug beter bent." Vertelde ze terwijl ze haar heldere groene blik op Slatekit gericht hield. Een kleine lach sierde haar lippen toen de kitten haar naam juist gokte. "Correct, ik ben inderdaad Littlestream. Medicine cat van Shadowclan." Miauwde ze vervolgens rustig.

Littlestream lachte even. "Als de doorn er vanzelf uitgaat, en je er na een dagje of twee geen last meer van hebt dan is het gewoon oké. Maar als je pijn begint te krijgen, en de doorn zit er nog in, moet je toch even langskomen." Miauwde ze met een snelle knipoog. Hierna snorde ze eventjes. "Het zal in de familie zitten." Grapte ze met een glimlach op haar gelaat.

De medicine cat kon er niks aan doen dat ze zachtjes begon te lachen. "Je papa is natuurlijk ook heel knap!" Miauwde ze, waarna ze haar mond sloot en plots een serieus voor zich uit keek. Dat had ze net .. toch niet echt gezegd? Maar Slatekit was vast nog te jong om door te denken, en dus deed ze algauw of er niks gebeurd was. "Maar jij bent natuurlijk de knapste."

Algauw waren Slatekit's oortjes gaan hangen en keek Littlestream haar wat onzeker aan. Wat nu? Voorzichtig kwam ze wat dichterbij, om met haar voorpoot de kitten tegen haar vacht aan te drukken. "Niet treuren, papa is gewoon druk omdat er wat spanningen zijn. Maar ik ben zeker dat hij veel meer tijd aan jullie zal besteden zodra het wat rustiger is!" Miauwde ze, op een licht troostende toon. "Trouwens," Vervolgde ze, waarna ze de kitten warm aankeek. "Je mag altijd langskomen als je je verveeld of eenzaam voelt! Voor een kitten als jou maak ik altijd tijd vrij!" Snorde ze.

Haar groene ogen gingen wat triester staan bij de woorden van Slatekit. Natuurlijk wist ze hoe dat kwam, dat Ashdrizzle altijd verdween als haar zus in de buurt was, maar hoe kon ze dit aan een kitten uitleggen? Niet dus. Ergens had ze het instinct, de neiging om Slatekit te beschermen van al het kwade in de wereld. Alsof het haar eigen kitten was, die ze uit de duisternis van de realiteit wou weghouden. "Soms hebben mama en papa het eens moeilijk, maar wat er ook gebeurd, je moet onthouden dat ze altijd van je zullen houden." Miauwde ze zachtjes, niet eens merkende dat haar woorden rijmde. "En natuurlijk mag dat echt." Snorde ze. "Anders ben ik toch maar altijd alleen." Miauwde ze vervolgens warm. Naast alle klanten dan die ze altijd wel had..

Zachtjes zuchtte de poes, koortsachtig nadenkende over de volgende woorden die ze zou moeten gebruiken om Slatekit duidelijk te maken dat er niet veel aan te helpen viel. "Ik denk dat we ze hen gewoon moeten laten doen." Miauwde ze rustig, haar groene blik op Slatekit werpende. "Mama en papa zullen dit zelf wel oplossen, wat er ook gaande is." Vervolgde ze, waarna ze eventjes met haar oren wiebelde. De vraag hoe Slatekit zich ging gedragen wanneer ze ouders was, en doorhad dat Ashdrizzle en Fawnstep eigenlijk helemaal niet van elkaar hielden, spookte rond in haar gedachten. "En dat is goed hoor!" Miauwde ze vrolijk.

De poes zuchtte even opgelucht toen de kitten geen verdere vragen meer stelde, of toch niet meer over haar ouders. Vervolgens gleed haar blik naar de uitgang van haar den, waar ze een spookachtig licht zag verschijnen dat stilletjes aan het hele kamp in een zwart doek omhulde. De vraag of ze morgen mocht terugkomen deed haar even doen glimlachen. "Tuurlijk mag dat." Miauwde ze zachtjes.