I'm Wander, and you're?

Onderwerp: I'm Wander, and you're? ma 7 jul 2014 - 12:59

Wanderkit liep verveelt door het kamp. Waarom was er niks te doen? Ze had al meerdere keren het kamp proberen uit te glippen maar steeds hielt iemand haar tegen. Dit vond ze oneerlijk; hierbinnen was het zo saai. Hmmf. Waar slaat het eigenlijk op? Kittens binnen opsluiten? Dat was toch gewoon een marteling. Heel dit kamp had ze al ontdekt en de Nursery kon ze al helemaal met de ogen dicht belopen. Tegen haar zin in sjokte ze terug naar de den waarin de queens en kittens zaten. Het.was.niet.eerlijk. Goed, ze moest er maar wat van maken. Eenmaal aangepast aan het mindere licht liep ze wat rond en eindigde bij een van de nesten van de nieuwe zwarte queen. Daar klom ze op en ging tevreden zitten. ‘Is er iemand?’ piepte de kitten nieuwsgierig.

{Eerste post voor Lionkit, daarna open ^^

Lionkit lag kalmpjes te slapen in het nest van zijn moeder. Het was warm en zacht, en het beste van al was nog dat het er vertrouwt aanvoelde. Plots hoorde hij een piepstemmetje, wat het nest was binnengedrongen. 'Is er iemand?', konk het. De kater opende zijn ogen en kroop op het geluid af. Zijn ogen moesten nog wat wennen aan de donkere omgeving, dus zag hij niet erg veel. "Lionkit!", piepte hij zo duidelijk mogelijk. Het was niet bepaald super verstaanbaar, maar hij kon nog maar pas praten. Ook lopen ging nog erg stroefjes, maar dat kwam nog wel!

De kitten was al wat ouder en had haar pootjes beter onder controle, nu zat ze rond de tijd dat ze veel ging spelen. Ook kon ze nu al goed kijken. Iets wat al helemaal nieuws was; ze veranderde wat. Haar pelsje werd meer grijzig dan bruin en haar oogjes werden meer helder blauw dan cyaan. Ze was er wel blij mee, mama leek vooral haar oogjes nu leuker te vinden. "Lionkit!" Hey, kijk, leven. Benieuwt wie had gesproken keek ze in het nest. Daar lag een witte kitten. ‘Hoi, ik ben Wanderkit’ zei ze vrolijk, zich niet derend aan de uitspraak van de naam.

Onderwerp: Re: I'm Wander, and you're?