{+Open} Smile!

Go to sleep

Met stevige passen baande een donkere kater zich door onbekend terrein. Het stonk hier. ThunderClan terrein was het hier toch? Ach wat, Clans interesseerde hem niet. Clankatten waren enkel leuk als ze hulpeloos op de grond lagen en om genade smeekte. Maar daarom kwam hij nu niet. De nachtzwarte ogen van Jeff speurde rond, en zijn eeuwige grijns {gevormt door de littekens aan de zijkanten van zijn mond} sierde zijn gezicht. Ook al zag je de littekens niet zo erg, ze waren er wel degenlijk. Hij rook de geur - al zei hij liever stank - van de ThunderClan overal, en promt plante hij zich neer, goed in het zicht voor eventuele voorbijgangers. Eten. Honger. Eeuwige grijns werd groter doordat deze vergoot werd door een echte grijns. Gekraak in een struik. "Hallo, Clankat." Waar de kat ook zat, hij/zij zou hem vast gehoord hebben.

-Open, please join c;

Applenose was al de hele tijd een zwarte kater aan het achtervlogen. Toen hij ging zitten trapte ze perongeluk op een takje. Shit hij had haar gehoord. "Hallo clankat."zei de kater. Applenose sprong soepel uit de bosjes. "Hallo, kat." zei ze met kille stem. "Je bent hier niet welkom dus ga weg." vervolgde ze. Haar haren stonden overeind. Ze zou deze kat weg jagen. Al werd het een gevecht. Deze kat zou hier weg gaan.

Go to sleep

Met een gemaakt grote glimlach op zijn snuit keek hij naar de poes. "I'm never welcome. Wherever I go, I'm never welcome." Hij stond op, en liep naar de poes toe. Diens haren stonden overeind, maar dat maakte hem niet. Liet haar hem maar aanvallen, drie serieuze krassen en ze zou al stiller piepen. Zijn lange nagels kropen even uit hen hulzen, waarna ze terug gleden. "So I won't go."

"I'm never welcome. Wherever I go, I'm never welcome." zei de kater. De zwarte kater stond op en liep naar Applenose toe. "So I won't go." vervolgde de kater. Applenose gromde. De kater was niet bang voor een gevecht. Maar Applenose was dat ook niet. Applenose sprong boven op de kater. Ze krabde met haar nagels de rug van de kater open. Toen sprong ze van de kater zijn rug af en gromde. "Ik hoop dat je, je nu hebt bedacht en weg gaat." gromde ze boos.

Go to sleep

Lachend keek hij de poes aan die zonet op zijn rug gesprongen was om hem te krabben. De wonden prikten amper, en hoofdschuddend keek hij de boze poes aan. Wat zij kon, kon hij ook. Maar nu nog niet, hij hield zich nog wel even in. "Ah no, I'm dying!" Spottend keek hij de ThunderClanner aan, en zijn klauwen gleden in en uit hen hulzen. Jeff mompelde wat onverstaanbaars, en knipperde langzaam met zijn ogen. "You hope I did. But I didn't. And dear, don't hurt me again 'cause I can kill you in a few seconds." Zijn ogen glimde gevaarlijk, en hij richtte die op de hare. "I only have to say three words and I can make your death look like an accident. Or not." Jeff liep een cirkel om de poes heen, en grijnsde. De krassen op zijn rug waren amper raak, en het bloedde ook zogoed als niet.

"Ah no, I'm dying!" zei de kater spottend. Applenose reageerde er niet op. Ze bekeek de kater eens goed. "You hope I did. But I didn't. And dear, don't hurt me again 'cause I can kill you in a few seconds." zei de kater. "I only have to say three words and I can make your death look like an accident. Or not." vervolgde de kater zijn zin. De kater liep in een cirkel rond Applenose. Applenose bekeek de kater. Ze volgende al zijn stappen. Al haar zintuigen stonden op scherp. Toen de kater voor haar stond sprong Applenose over de kater heen. Ze draaide zich in de lucht snel om. Ze lande aan de andere kant van de zwarte kater. Ze had zich gedraaid omdat ze anders met haar rug naar de kater toe stond. Omdat de kater de sprong niet verwacht had kon ze de kater in zijn zij bijten. Haar tanden door boorde de huid van de zwarte kater. "We zullen wel eens zien wie hier dood gaat." siste ze tussen haar tanden door die nog steeds in de flank van de kater zaten.

go to sleep my dear friend Wink

Go to sleep

De poes boorde haar tanden in zijn zij, en grinnikend maakte hij een draai waardoor haar tanden loskwamen. Hij schudde lachend zijn hoofd, en keek de poes gelaakt lief aan. "But dear," Hij keek zo fake vriendelijk dat het haast lachwekkend zou worden. "I did not even stole prey. I'm just walking here. This is worthless, dear." Zijn nagels kropen weer in hen hulzen, boorde zijn ogen in de hare. "Go to sleep for now kid. When you see a bit more of the world, I'll be back to save you from it." Bij deze woorden draaide Jeff zich om, maar bedacht zich. "Don't think I go for you, darling, I'm just bored and I know I've to kill you if you keep 'hurting' me."

+Jeff won't go to sleep >D

De zwarte kater maakte een draai waardoor Applenose los moest laten. "But dear," zei de kater. Met een nep vriendelijke blik. "I did not even stole prey. I'm just walking here. This is worthless, dear." zei de kater en zijn nagels trok hij in. Go to sleep for now kid. When you see a bit more of the world, I'll be back to save you from it." zei de kater. Applenose werd boos. Ze was geen kleine kitten meer. Toen de kater deze woorden had gezegd draaide hij zich om. Maar opeens leek hij zich te bedenken. "Don't think I go for you, darling, I'm just bored and I know I've to kill you if you keep 'hurting' me." zei de kater. "Je hoeft me niet te redden voor de wereld. Ik kan wel voor mezelf zorgen." zei Applenose lichtjes geïrriteerd. "Ga maar opzoek naar een kat die je wond kan verzorgen." zei Applenose. De wond bloedde niet erg maar het kon gaan ontsteken. Applenose ging zitten maar hield de kater heel goed in de gate.