.:Are we meant to be empty handed? I know I could be better:. {Loci}

What would it take for things to be quiet?
Quiet, like the snow.
I know this isn't much but,
I know I could I could be better.

Het was donker. De hemel was diepzwart, en enkele sterren flonkerden eenzaam aan de nachtelijke hemel. De maan was nog niet op, maar lang zou dit waarschijnlijk niet meer duren. Miki Takamura liep met lange, geluidsloze passen door het nachtelijke landschap. De wereld rond haar was doodstil, en geen enkele kat was buiten op het moment. Rogues sliepen, en kittypets werden binnengehouden door hun twolegs en sliepen op hun bedden. Behalve Bluestream, aka Miki hier. Aan haar felpaarse halsband was te zien dat ze een kittypet was, maar haar spieren en liefde voor de nacht maakten duidelijk dat ze in een Clan was opgevoed. Ze zette een snellere pas in, en al snel was ze op de top van een kleine heuvel. Hier bleef ze staan, en ze snoof de kalmerende, energievolle nachtlucht in. Dit leek wel het enige moment op een dag dat ze volledig gekalmeerd was en in vrede met de wereld. Alledaagse problemen waren er nu niet, alleen de rust van de nacht. Een klein vuurvliegje kwam op een grashalm naast haar zitten. Ze keek ernaar met haar ijsblauwe ogen.

All stars could be brighter.
All hearts could be warmer.
What would it take for things to be quiet?
Find your way into my heart

{ + LOCI }

div>

.:Are we meant to be empty handed? I know I could be better:. {Loci} Xfrwgn

Can I be the only hope for you? Because you're the only hope for me!
And if we can't find where we belong, we'll have to make it on our own
Face all the pain and take it on, because the only hope for me is you.

>The only hope for me is you<:

Andere Sig.:

Loci liep door de nacht, versmeltend met het donker. Hij was net uit het Bloodclan kamp gekomen en liep nu doelloos rond. Het was kalmerend om in de nacht rond te dwalen. De nacht, het paste bij hem. Donker, ondoordringbaar. Hij lachte, dan was zijn broer zeker licht geweest, altijd vrolijk, handelde snel, enthousiast. Hij liep een heuvel op, en zag een vuurvliegje vliegen, in het licht van dat ene kleine beestje zag hij Bluestream zitten. De poes keek naar het vliegje. Loci kwam zachtjes naast haar zitten.

.:Are we meant to be empty handed? I know I could be better:. {Loci} 3599zd2

Loci:

Loci - Blueleaf - Grey - smokepaw' - Erik

Het vuurvliegje vloog op van een grasspriet, waarna het beestje op Miki's poot ging zitten. Gefascineerd keek Miki naar het beestje, wat langzaam over haar vacht kroop. Plots voelde Miki dat er naar haar werd gekeken. Ze wou zich omdraaien, maar toen voelde ze een beweging naast zich. Ze keek op, en zag een zwarte kater naast haar zitten. Haar ogen werden kort groot, waarna er een flauwe glimlach op haar gezicht verscheen. Ze ademde rustig de nachtlucht in, en liet het vuurvliegje via haar poot op een grasspriet lopen. Toen staarde ze weer in de verte. Ze tikte kort met haar staart Loci aan, waarna ze haar staart om haar poten heensloeg. 'Hallo' sprak ze zachtjes, vriendelijk maar toch vooral veelzeggend.

Can I be the only hope for you? Because you're the only hope for me!
And if we can't find where we belong, we'll have to make it on our own
Face all the pain and take it on, because the only hope for me is you.

>The only hope for me is you<:

Andere Sig.:

De poes keek gefascineerd naar het vuurvliegje. Toen ze doorhad dat hij naast haar zat zei er zacht hallo. Hij zei hallo terug. Hij keek haar aan maar keek toen terug voor zich uit

Loci:

Loci - Blueleaf - Grey - smokepaw' - Erik

Bluestream keek schuin naar de kater. Hij begroette haar terug, en staarde haar aan voor enkele momenten. Miki wendde haar kop met een pijnigende blik in haar ogen af. Ze... Had niet echt veel zin in haar eigen problemen en gevoelens op het moment. Plots besefte ze dat ze nog iets moest doen. Ze had het al een tijdje geleden willen vragen, maar aangezien Loci het niet echt prettig vond met Eilsha en Maybelline in de buurt was dit wel het moment. Ze boog zich schuin naar de kater toe, en keek hem halfjes aan. 'Je... zou nog wat vertellen, toch?' begon ze. 'Je... verleden en stuff' mauwde ze zachtjes. Snel herstelde ze zich weer. 'Alleen als je het wil, ofcourse... Ik wil niet dwingen' zei ze, lichtelijk onzeker. Ze slikte kort.

Can I be the only hope for you? Because you're the only hope for me!
And if we can't find where we belong, we'll have to make it on our own
Face all the pain and take it on, because the only hope for me is you.

>The only hope for me is you<:

Andere Sig.:

Miki wendde haar kop met een pijnigende blik in haar ogen af. De poes boog zich schuin naar hem toe, en keek hem halfjes aan. 'Je... zou nog wat vertellen, toch?' begon ze. 'Je... verleden en stuff' mauwde ze zachtjes. 'Alleen als je het wil, ofcourse... Ik wil niet dwingen' zei ze, lichtelijk onzeker. Ze slikte kort. Waarom was ze nu opeens zo onzeker. 'Ik wil wel maar dan ga jij mij toch ook over jou vertellen, toch?'

Loci:

Loci - Blueleaf - Grey - smokepaw' - Erik

Het was niet moeilijk te zien dat Loci zich afvroeg waarom ze zo onzeker reageerde. Gelukkig, je wist maar nooit wat er zou gebeuren als ze zou zeggen dat er een reden was dat ze zo duidelijk had beloofd hem te verdedigen. 'Ik wil wel, maar dan ga jij mij toch ook over jou vertellen, toch?' Miki knikte, een warm gevoel ging door haar heen. Ze vroeg zich af wat het was. Maargoed. 'Tuurlijk, dat is goed' zei ze zachtjes. Zachter dan normaal. Maar, nog steeds zenuwachtig. Ze schoof zonder het zelf te merken iets dichter naar de kater toe. Ze slikte kort.

Can I be the only hope for you? Because you're the only hope for me!
And if we can't find where we belong, we'll have to make it on our own
Face all the pain and take it on, because the only hope for me is you.

>The only hope for me is you<:

Andere Sig.:

`tuurlijk, dat is goed.` zei de po es zachtjes. Ze schoof dichter naar hem toe. `je weet dat ik nog niet zo lang n de bloodclan zit.` begon hij. `ik ben geboren als rogue. Mijn vader was in een vete verwikkelt met een andere groep rogues. Toen ik geboren was vond een van de zwaarste gevechten die tot dan gevochten waren plaats. Mijn `vader`nam toen een kitten mee, die was achtergelaten door de leider van de vijandige katten. Ik was die kitten, m`n vader heeft het me pas verteld toen ik er zelf achter kwam dat ik niet zin echte zoon was. Zelfs toen niemad het wist werd ik altijd scheef bekeken door de andere katten. Ik was te klein of ik was niet goed genoeg. Ik was nooit beter dan mijn broer. Hij was altijd groter, sterker. Maar ik was slimmer. Ik ben uiteindelijk naar de vijandige katten gegaan. En heb aan hen gevraagd mijn pleeg vader te doden. Ze wouden het doen en zijn in mijn val getrapt. Ik heb mijn echte vader vermoord en ben daarna in gevecht geraakt met mi nep broer. Hij won en redde de rest van mijn echte familie. Mijn vader heeft mij losgelaten en ik ben naar hier ge komen.` hij haalde diep adem. `dat was het kort uitgelegd.`

Loci:

Loci - Blueleaf - Grey - smokepaw' - Erik

`je weet dat ik nog niet zo lang n de bloodclan zit.` begon hij. Bluestream luisterde aandachtig. `ik ben geboren als rogue. Mijn vader was in een vete verwikkelt met een andere groep rogues. Toen ik geboren was vond een van de zwaarste gevechten die tot dan gevochten waren plaats. Mijn `vader`nam toen een kitten mee, die was achtergelaten door de leider van de vijandige katten. Ik was die kitten, m`n vader heeft het me pas verteld toen ik er zelf achter kwam dat ik niet zin echte zoon was. Zelfs toen niemad het wist werd ik altijd scheef bekeken door de andere katten. Ik was te klein of ik was niet goed genoeg. Ik was nooit beter dan mijn broer. Hij was altijd groter, sterker. Maar ik was slimmer. Ik ben uiteindelijk naar de vijandige katten gegaan. En heb aan hen gevraagd mijn pleeg vader te doden. Ze wouden het doen en zijn in mijn val getrapt. Ik heb mijn echte vader vermoord en ben daarna in gevecht geraakt met mi nep broer. Hij won en redde de rest van mijn echte familie. Mijn vader heeft mij losgelaten en ik ben naar hier ge komen.`Miki keek hem met grote ogen aan. Best een hard leven, dat je door iedereen verlaten was. Maar, het verschilde niet zoveel van wat zij had meegemaakt. 'Lijkt me een hard leven, dat je al sinds je geboorte gehaat bent' ze keek hem peinzend aan. '-niet dat ik je haat' stelde ze hem vlug gerust.

.:Are we meant to be empty handed? I know I could be better:. {Loci} 2zgelgl

.

.:Are we meant to be empty handed? I know I could be better:. {Loci} EsObDFy

(Cloudpelt). .:Are we meant to be empty handed? I know I could be better:. {Loci} FWu1gsf

(Literally xD). .:Are we meant to be empty handed? I know I could be better:. {Loci} NMT5ue8

(Not him, but Cloud ofcourse ^w^)

Miki keek hem met grote ogen aan. `Lijkt me een hard leven, dat je al sinds je geboorte gehaat bent' ze keek hem peinzend aan. '-niet dat ik je haat' stelde ze hem vlug gerust. Het was niet nodig geweest om hem dat te vertellen. Sommige dingen wist hij al uit zichzelf. `en nu is het aan jou.` zei hij. Nu mocht zei over zichzelf vertellen. Hij wist al dat ze in een clan gezeten had maar meer had hij moet echt over haar verleden geweten.

Loci:

Loci - Blueleaf - Grey - smokepaw' - Erik

`en nu is het aan jou.` mauwde Loci. Miki keek even twijfelend, maar zuchtte toen. 'Oke' mauwde ze, zachtjes. Ze hief haar kop naar de twinkelende, witte sterren in de diepblauwe hemel en haalde diep adem. 'Op een regenachtige dag in greenleaf werd ik geboren. Mijn naam was Bluekit, en ik was een van de sterkste kits van de gehele Skyclan. Ik won vaak speel-gevechten, en iedereen was er zeker van dat ik een goede warrior zou worden. Toen ik een apprentice, Bluepaw werd begon ik last te krijgen van mijn ogen. Dit hinderde mij absoluut niet in het vechten, het maakte me zelfs beter omdat ik alleen de belangrijke details kon zien. Maar, mijn jaag-technieken gingen snel achteruit. Ik was overbezorgd, en bedacht dat ik misschien nooit warrior kon worden door mijn ogen. Hierdoor werd ik onzeker, en andere, jaloerse apprentices maakten hier gebruik van. Ze begonnen me te pesten, waardoor ik nogal agressief kon zijn op sommige momenten. Ik had veel last van humeur-wisselingen, op sommige momenten was ik gewoon rustig en zwartgallig, maar op andere momenten werd ik vreselijk agressief. Dit ging zo een tijdje door, en ik begon nog onzekerder te worden dan ik vroeger al was. Op een gevecht met Windclan doodde ik een windclan-warrior, en daardoor begonnen de anderen mij te vrezen en me uit te schelden voor moordenaar. Maar, gelukkig was in een gevecht kort erna mijn mentor omgekomen. Dit leek op het eerste gezicht niet zo gelukkig, maar na die mentor kreeg ik een veel betere mentor. Hij was echt aardig, en steunde me en trainde me goed. Niet veel later vond ik een leuke mede-apprentice, en we werden partners. Ik werd een warrior, en mijn ogen waren niet slechter geworden. Toen heette ik dus Bluestream. Ik was een van de beste warriors van Skyclan, en mijn leven begon veel beter te worden aangezien ik veel kennissen had onder de warriors. Maar, op een dag was ik buiten het kamp. Ik had nogal veel last van ruzies met mijn partner de laatste tijd, en ik begon hem echt te haten op sommige momenten. Ik had dus een van die haat-buien, en ik was buiten het kamp mijn woede aan het afreageren op vecht-trainingen. Plots rook ik vuur, en ik voelde schokken van een aardbeving. Ik besefte dat al dit van het kamp kwam, dus ik racete erheen. Toen ik aankwam, was er een ramp voltrokken. Kittens renden schreeuwend tussen de brandende struiken door, warriors waren getroffen door gevallen bomen, en mijn partner zat vast in een brandende doornstruik. Ik probeerde hem te redden, maar ik was te laat. Ik besloot mijn eigen leven te redden toen ik zag dat hij dood was, en ik rende het kamp uit. Een boom kwam op mijn onderrug terecht, en ik stikte bijna. Maar, ik wist me nog net los te worstelen en heb er een litteken op mijn staart aan overgehouden. Later, na de val van Skyclan wou ik niet naar een andere clan gaan. Ik besloot rogue te worden. Ik vocht en moordde me een weg door de twoleg-place, als een soort van crimineel. Ik weet echt niet wat me toen bezielde, maar ik was in echt een moordenaar. Op een dag kreeg ik een soort inzinking, ik was getroffen door white-cough. Gelukkig vond een twoleg me toen ik ziek was, en die twoleg doopte me om tot Miki Takamura. Nu woon ik dus bij die twolegs, en niet veel later heb ik jou ontmoet' Miki had gepraat alsof een waterval van woorden uit haar mond was gekomen, en haar keel deed echt pijn. Ze hoestte kort, maar het hielp niet bijzonder veel. 'Dat is het, in het kort' zei ze schor, diep in Loci's ogen kijkend.

Can I be the only hope for you? Because you're the only hope for me!
And if we can't find where we belong, we'll have to make it on our own
Face all the pain and take it on, because the only hope for me is you.

>The only hope for me is you<:

Andere Sig.:

'Oke' mauwde miki, zachtjes. Ze hief haar kop naar de twinkelende, witte sterren in de diepblauwe hemel en haalde diep adem. 'Op een regenachtige dag in greenleaf werd ik geboren. Mijn naam was Bluekit, en ik was een van de sterkste kits van de gehele Skyclan. Ik won vaak speel-gevechten, en iedereen was er zeker van dat ik een goede warrior zou worden. Toen ik een apprentice, Bluepaw werd begon ik last te krijgen van mijn ogen. Dit hinderde mij absoluut niet in het vechten, het maakte me zelfs beter omdat ik alleen de belangrijke details kon zien. Maar, mijn jaag-technieken gingen snel achteruit. Ik was overbezorgd, en bedacht dat ik misschien nooit warrior kon worden door mijn ogen. Hierdoor werd ik onzeker, en andere, jaloerse apprentices maakten hier gebruik van. Ze begonnen me te pesten, waardoor ik nogal agressief kon zijn op sommige momenten. Ik had veel last van humeur-wisselingen, op sommige momenten was ik gewoon rustig en zwartgallig, maar op andere momenten werd ik vreselijk agressief. Dit ging zo een tijdje door, en ik begon nog onzekerder te worden dan ik vroeger al was. Op een gevecht met Windclan doodde ik een windclan-warrior, en daardoor begonnen de anderen mij te vrezen en me uit te schelden voor moordenaar. Maar, gelukkig was in een gevecht kort erna mijn mentor omgekomen. Dit leek op het eerste gezicht niet zo gelukkig, maar na die mentor kreeg ik een veel betere mentor. Hij was echt aardig, en steunde me en trainde me goed. Niet veel later vond ik een leuke mede-apprentice, en we werden partners. Ik werd een warrior, en mijn ogen waren niet slechter geworden. Toen heette ik dus Bluestream. Ik was een van de beste warriors van Skyclan, en mijn leven begon veel beter te worden aangezien ik veel kennissen had onder de warriors. Maar, op een dag was ik buiten het kamp. Ik had nogal veel last van ruzies met mijn partner de laatste tijd, en ik begon hem echt te haten op sommige momenten. Ik had dus een van die haat-buien, en ik was buiten het kamp mijn woede aan het afreageren op vecht-trainingen. Plots rook ik vuur, en ik voelde schokken van een aardbeving. Ik besefte dat al dit van het kamp kwam, dus ik racete erheen. Toen ik aankwam, was er een ramp voltrokken. Kittens renden schreeuwend tussen de brandende struiken door, warriors waren getroffen door gevallen bomen, en mijn partner zat vast in een brandende doornstruik. Ik probeerde hem te redden, maar ik was te laat. Ik besloot mijn eigen leven te redden toen ik zag dat hij dood was, en ik rende het kamp uit. Een boom kwam op mijn onderrug terecht, en ik stikte bijna. Maar, ik wist me nog net los te worstelen en heb er een litteken op mijn staart aan overgehouden. Later, na de val van Skyclan wou ik niet naar een andere clan gaan. Ik besloot rogue te worden. Ik vocht en moordde me een weg door de twoleg-place, als een soort van crimineel. Ik weet echt niet wat me toen bezielde, maar ik was in echt een moordenaar. Op een dag kreeg ik een soort inzinking, ik was getroffen door white-cough. Gelukkig vond een twoleg me toen ik ziek was, en die twoleg doopte me om tot Miki Takamura. Nu woon ik dus bij die twolegs, en niet veel later heb ik jou ontmoet' Ze had rap gepraat. Loci dacht even na. 'Dat is het, in het kort' zei Miki schor, diep in zijn ogen kijkend. Hij knikte 'En wat doen we nu' vroeg hij.

Loci:

Loci - Blueleaf - Grey - smokepaw' - Erik

"En wat doen we nu?" vroeg Loci aan haar. Miki keek hem schuin aan. 'Ik weet het niet goed...' mompelde ze. 'Misschien dat ik je kan helpen je broer te vinden? Of dat ik je help oude kennissen terug te vinden?" stelde ze voor. Ze sloeg haar staart rond haar poten, en staarde naar de zandgrond waar enkele grassprieten naar boven schoten.

-kort, sorry.

div>

Can I be the only hope for you? Because you're the only hope for me!
And if we can't find where we belong, we'll have to make it on our own
Face all the pain and take it on, because the only hope for me is you.

>The only hope for me is you<:

Andere Sig.:

Miki keek hem schuin aan. 'Ik weet het niet goed...' mompelde de poes. 'Misschien dat ik je kan helpen je broer te vinden? Of dat ik je help oude kennissen terug te vinden?" stelde ze voor terwijl ze haar staart rond haar poten sloeg en naar de zandgrond staarde. Zijn broer vinden? Hij keek haar aan. ‘Mijn broer…’ nooit, dacht hij. Als hij die sukkel ooit terug zou zien zou hij hem vermoorden. Er brandde een boosaardig licht in zijn ogen, dat na een paar seconden weer doofde. ‘Nee, ik wil ze niet terugvinden.’ Zei hij vastbesloten. Niet nu, op dit moment kon hij nog niet voor zijn vader verschijnen. Hij moest nog dingen regelen, trainen. Hij schudde zijn hoofd. ‘Ik wil ze niet zien, niet nu.’ Zei hij. Hij keek Miki aan. ‘Ik blijf liever hier…’ bij jou. Dat laatste zei hij er niet bij. Misschien kon hij het later wel zeggen.

- Niet erg

.:Are we meant to be empty handed? I know I could be better:. {Loci} Se575j

Loci:

Loci - Blueleaf - Grey - smokepaw' - Erik

‘Mijn broer…’ zei Loci zachtjes. Hij schudde zijn hoofd. ‘Nee, ik wil ze niet terugvinden.’ Kort was er een boosaardige glans in zijn ogen te zien wat na een paar seconden doofde. Miki keek hem kort aan, waarna ze weer terugkeek naar de nachthemel. Dat boosaardige gevoel kende ze zelf maar al te goed. Het gevoel dat je wraak moest hebben, het gevoel dat niets rechtvaardig was. ‘Ik wil ze niet zien, niet nu.’ zei hij, alsof hij eerst veel dingen zou moeten doen. ‘Ik blijf liever hier…’ Hij hakte plots zijn zin af, alsof er iets was wat hij nog niet wilde zeggen. Miki wachtte of hij nog iets te zeggen had, maar toen dit niet het geval was en hij haar aankeek begon ze zelf te praten. 'Dat kan ik wel begrijpen.' zei ze. Ze kon het niet goed uitleggen, maar ze wist zeker dat de reden die er achter zat een goede was. Voor het moment, tenminste. Ze ademde kort in, en zette haar klauw op zijn poot. 'Éen ding;' mauwde ze. 'Laat je nooit volledig leiden door het gevoel dat je iets hebt om recht te zetten. Laat je nooit honderd procent leiden door wraakgevoel.' ze keek hem recht aan. 'Ik-' ze brak kort haar zin af. 'Ik wil niet dat jij jezelf kapot maakt, alleen omdat je wraak wilt. Alsjeblieft...' zei ze, iets harder en agressiever dan zonet. Als hij zichzelf zou laten leiden door zijn emoties zou het niet goed aflopen. Dat soort dingen liepen nooit goed af. Ze wilde bijna niet aan de gevolgen denken. Ze duwde nogsteeds lichtjes met haar poot op de zijne.

div>

Can I be the only hope for you? Because you're the only hope for me!
And if we can't find where we belong, we'll have to make it on our own
Face all the pain and take it on, because the only hope for me is you.

>The only hope for me is you<:

Andere Sig.:

De poes begon nu zelf te spreken. . 'Dat kan ik wel begrijpen.' zei ze. De ademde kort in en zette haar klauw op zijn poot. Loci’s blik ging naar haar poot waarna hij weer terug naar haar gezicht keek. 'Éen ding;' mauwde ze. 'Laat je nooit volledig leiden door het gevoel dat je iets hebt om recht te zetten. Laat je nooit honderd procent leiden door wraakgevoel.' ze keek hem recht aan. 'Ik-' ze brak kort haar zin af. 'Ik wil niet dat jij jezelf kapot maakt, alleen omdat je wraak wilt. Alsjeblieft...' zei ze, iets harder en agressiever dan net. Haar poot drukte nog steeds op de zijne. ‘Ik maak mezelf niet kapot’ ik maak hem kapot. Hij keek haar in de ogen. ’Wat wil je nu doen.’ zei hij zacht.

Loci:

Loci - Blueleaf - Grey - smokepaw' - Erik

Haar ijsblauwe ogen brandden in de donkere poelen van de zwarte kat. ‘Ik maak mezelf niet kapot’ zei hij rustig. 'Dat kan maar beter waar zijn.' zei ze. Ze zuchtte en trok haar poot weer terug. Haar ogen wendde ze ook weer af, naar de nachthemel. ’Wat wil je nu doen?’ vroeg Loci zacht. Miki staarde kort naar Loci terwijl ze nadacht. 'Ik heb geen idee' ze haalde haar schouders op. 'Op het moment zelf is er weinig wat we kunnen doen.' Voor trainen of jagen was het te laat, en zijzelf was uitgeput van de lange dag. Ze staarde kort omhoog naar de sterren, en daarna weer terug naar de kater. Ze wenkte omhoog. 'Geloof jij eigenlijk in StarClan?' vroeg ze aan hem. Stiekem hoopte ze van wel. Anders konden ze geen vrienden blijven nadat ze dood waren.

div>

Can I be the only hope for you? Because you're the only hope for me!
And if we can't find where we belong, we'll have to make it on our own
Face all the pain and take it on, because the only hope for me is you.

>The only hope for me is you<:

Andere Sig.:

'Dat kan maar beter waar zijn.' zei ze. Hij lachte. De poes zuchtte en trok haar poot weer terug. 'Ik heb geen idee' ze haalde haar schouders op. 'Op het moment zelf is er weinig wat we kunnen doen.' Hij knikte. 'Geloof jij eigenlijk in StarClan?' vroeg ze aan hem. ’Ik… weet niet. Ik heb er eigenlijk nog niet over nagedacht. Maar als ze bestaan… Dan zal jij er zeker welkom zijn.’

Loci:

Loci - Blueleaf - Grey - smokepaw' - Erik