[DF apprentice] Where am I?

Blackholes groengele ogen gleden over de verschijning op de open plek. Vanuit de schaduwen keek hij toe hoe de rode kater onwennig om zich heen keek. De donkere kater wendde zijn blik af en spoog vijandig. Alweer zo’n rood misbaksel. Hij walgde van rode katers, omdat ze hem teveel aan Mephisto deden denken. Toch moest hij naar deze kater toegaan en hem uitnodigen voor de trainingen van de Dark Forest. Elke kat was namelijk welkom om Het Plan te laten slagen, zelfs al waren ze rood en verachtelijk en dom en... Bah. Blackhole spoog nog eens en keek toen weer richting de rode kater. Zijn gelaat van walging veranderde in een gelaat van vriendelijke spot en soepeltjes liet hij zich tussen de bomen door glijden, tot hij van kop tot staart zichtbaar was in het mysterieuze licht van de Dark Forest.

‘Wel, wel, wel...’ begon hij. ‘Wat een aangename verrassing. Het is alsof je onze roep gehoord hebt.’ Hij grijnsde. ‘Een sterke en knappe kater, dat is precies wat we nodig hebben.’ Ugh. Nu maakte hij precies dezelfde fout als met de flamepoint: hij had geen onderzoek gedaan naar deze kater. Hij wist niet wat zijn sterke en zwakke punten waren en hoe hij zijn gedachten kon bespelen. Maar de vorige keer was het goed gegaan... De flamepoint was gevallen voor zijn woorden. Het zou nu vast ook goed gaan. ‘Welkom... Welkom in de Dark Forest.’

Blackhole vroeg zich in stilte af of hij andere katten kon vermoorden in de Dark Forest. Hij had het nog niet geprobeerd en was tot voor kort ook helemaal niet van plan geweest het te proberen. Maar ja, toen kwam hij die kater tegen die hem zo deed denken aan Mephisto – Nee Blackhole! Nee! dacht de kater, woedend om zijn eigen zwakheid. We hebben deze kat nodig voor het Plan. Het is Mephisto niet. Hij weet waarschijnlijk niet eens wie Mephisto is. Er is geen enkele reden deze kat te haten. Verdorie! Hou je aan je opdracht!

‘Wat kan ik betekenen?’ vroeg de rode kater, die rechter op was gaan staan door Blackholes woorden. Dat deed Blackhole goed, want dat betekende dat de kater gevoelig was voor mooie woorden. Blackhole antwoorde langzaam: ‘Nou... Wij hier in het bos zitten met een klein probleem... En jij kunt ons helpen dat probleem op te lossen...’ Hij hield even stil om de woorden te laten bezinken en vervolgde toen: ‘We hebben sterke katten nodig. Katten die boven hun clangenoten uit kunnen stijgen, mits ze de juiste training krijgen... Ik kan zien dat jij zo’n kat bent. En die training waar ik het over heb... Die kun je hier krijgen. Van mij, en van de andere katten in dit bos. Het enige wat je daarvoor hoeft te doen, is je instemming te geven en ons in je slaap opzoeken. Wij zullen je trainen en het zal niet lang duren, of je bent al je leeftijdsgenoten voorbij gestreefd. Dus vertel me: heb ik gelijk en ben je de een leergierige, sterke en ambitieuze kat die we zoeken?’

Yes! Het was gelukt! Blackhole voelde zijn ego groeien, toen hij merkte dat het hem alweer gelukt was een kat om te praten, zonder daadwerkelijk iets over die kat te weten. ‘Ik heet trouwens Shyfire,’ zei de rode kater. ‘Wanneer beginnen we.’ Blackhole keek de kater doordringend aan. ‘De volgende nacht,’ antwoordde hij. ‘Maar ik wil je nu alvast je eerste opdracht meegeven. Als je straks wakker wordt, zul je in je warme nest liggen. De dag zul je doorbrengen zoals je alle andere dagen doorbrengt. Tijdens je handelingen, wil ik dat je observeert. Ik wil dat je je clangenoten bestudeerd en hun sterke en zwakke punten probeert te ontdekken, zonder dat zij doorhebben dat jij hun in de gaten houdt. Denk je dat je dat kunt?’

De rode kat leek niet blij te zijn met het vooruitzicht dat hij zometeen wakker zou worden, maar Blackhole maalde daar niet om. Het leven gaat nou eenmaal niet over rozen, dacht hij verbitterd. Hij zelf was ook nooit gelukkig geweest met zijn plek in de clan, dus ergens wist hij wel hoe Shyfire zich moest voelen. De rode kater beaamde dat het goed moest komen met die opdracht en Blackhole grijnsde naar hem. ‘Dat is mooi,’ reageerde hij. ‘Dan laat ik je nu alleen, zodat je wakker zult worden. Geniet nog van je laatste uurtjes voordat de zon op komt, want je gaat een drukke dag tegemoet.’ En met die woorden draaide Blackhole zich om en verdween tussen de mist en de bomen.