Warrior

Met vluchtige passen rende hij achter de eekhoorn aan, welke blijkbaar vreemd genoeg niet in één van de zijlijn bomen sprong maar in plaats daarvan gewoon verder voor hem uit liep. Hij had zijn zinnen op het dier gezet, en dus weigerde hij dan ook op te geven. Ook toen het donderpad in zicht verscheen, vertraagde de krijger niet. Zijn bleekgroene ogen flitsten even van links naar rechts, en zodra hij zag dat er geen monster in aankomst was, versnelde hij zijn passen totdat hij nét binnen Shadowclan territorium het prooidier te pakken kreeg. Met een simpele beet wist hij het leven van het dier te ontnemen. Licht hijgend keek hij rondom zich heen, om zich vervolgens om te draaien en richting Thunderclan territorium te trippelen. Echter, net voordat hij de grens terug kon oversteken, hoorde hij naderende pootstappen en hield hij verstijfd halt. Zijn blik gleed naar de kat achter hem, proberend in te peilen hoe erg hij in de problemen zat.

{Open~! Voor zowel Shadowclan als Thunderclan}

Zijn bleekgroene blik ontmoette de amberkleurige ogen van de poes, en ietwat ongemakkelijk bleef hij haar aankijken. Ze mocht dan wel Shadowclan zijn, zo gemakkelijk liet hij zich niet doen. Laat staan dat hij zich liet beïnvloeden door de reputatie van een vijandige Clan. "En wat zijn wij aan het doen?" Miauwde de poes liefjes, om hem nadien nog van iets vals te beschuldigen. "Prooi stelen? Ik dacht het toch van niet" Een zucht verliet zijn mond toen hij de nagels van de kattin zag verschijnen, en om duidelijk te maken dat hij het prooidier niet ging afgeven schoof hij de eekhoorn wat naar achter, dichter naar hem toe. "Als je wat beter had opgelet had je geweten dat deze eekhoorn het donderpad is overgestoken, en dus oorspronkelijk tot Thunderclan toebehoort." Miauwde hij kalm terwijl hij zijn neutrale blik in die van de poes priemde. Altijd hetzelfde met deze katten, denken dat er van hen gestolen werd. Waren ze dan zo wanhopig dat ze anderen van valse dingen begonnen te beschuldigen. Wat was hij blij dat hij in Thunderclan geboren was.

Innerghost had die stinkende geur van Thunderclan echt niet gemist, en ze was er direct op af gegaan. Ja, Otterflight had ze ook geroken, maar die Thunderclan warrior mocht best weten dat hij goed fout zat. Met snelle passen kwam Innerghost op de kern van die vieze Thunderclan stank af. De zwarte deputy kwam door de braamstruiken heen en richte haar felle ijsblauwe ogen op de Thunderclan warrior, ze hoorde zijn woorden nog maar net. "Als je wat beter had opgelet had je geweten dat deze eekhoorn het donderpad is overgestoken, en dus oorspronkelijk tot Thunderclan toebehoort." Innerghost snoof, "je gaat me toch niet vertellen dat je een mousebrain bent?" Innerghost hief haar kin in de lucht. "Iedere warrior weet zodra een prooi de grens overgestoken heeft, die prooi niet meer toebehoord aan die clan," haar ogen stonden kwaad. "Jij hebt zojuist de warrior code overtreden, and I think you need to be taught a lesson," ze wierp een blik op Otterflight en knikte. In tijden als deze gedroegen alle warriors zich anders, meer prikkelbaar. Shadowclan verdedigde wat tot hun toebehoorde, en als het zo moest, werd het zo gedaan. Want weten van ophouden wisten ze niet.

Hij trok zijn lip lichtjes op bij de belediging van de zwarte deputy die erbij was gekomen. "Voor mij is het vrij duidelijk wie hier het muizenbrein heeft," Miauwde hij kalm terug, zonder ook maar enig teken te vertonen dat hij hun ging aanvallen. Echter gebeurde alles nadien snel, veel te snel. Er kwam een kat bij, maar dat was niet het enige. De gevlekte kattin viel hem aan. Wat the? Waar waren deze katten opgevoed? Met een of andere psychopaat? Hij had al meerdere geruchten gehoord dat de tegenwoordige krijgers van Shadowclan zichzelf niet meer konden beheersen, maar zomaar een alleenstaande krijger aanvallen? Twee krijgers en een deputy tegenover een eenzame krijger? Ja, eerlijk. Maar goed, Shadowclan stond dan ook weer niet bekend om hun eerlijkheid. Instinctief haalde hij uit met zijn poten toen de krijger hem aanviel, waardoor hij ruw met zijn uitgestoken nagels over het gezicht van de poes kraste. De lucht werd uit zijn longen geperst, maar in een lenige beweging wist hij zich te verlossen uit haar greep, waarna hij zich op haar stortte en klaarstond om met zijn tanden de nek van de warrior te breken. Ze mochten misschien sterk zijn, maar ze vochten zonder brein. Uiteindelijk liet hij los en sprong hij naar achter, de poes achterlatend voor wat ze was. Ze was geen waardige tegenstander voor hem. "Wacht maar tot Silverfang en Firestar dit te horen krijgen, dan kun je er zeker van zijn dat dit de laatste eekhoorn was die jullie in manen zullen zien." Gromde hij met samen geknepen ogen. Zijn blik stond koel, vreemd koel. Hij was niet opgefokt, noch stonden zijn nekharen overeind. Mockingjay wist zich vaak vreemd kalm te houden in zulke situaties, echter was de blik die hij op Innerghost gooide alles behalve vriendelijk. Hij gaf aan dat dit gevecht nog niet klaar was, en dat wanneer hun paden terug zouden kruisen, hij haar niet ging achterlaten met slechts een paar krassen. Zijn ogen gingen nog een keer richting de eekhoorn, wat hem een teleurgesteld gevoel deed krijgen. Prooi was prooi, en ook al bevatte het dier ook weer niet zoveel vlees, hij had er een hongerige kat mee kunnen helpen.
Snel draaide de kater zich om, om zonder na te kijken het donderpad over te steken. Net op tijd, aangezien er vlak na hem een monster voorbij reed. Hierna was hij verdwenen, en had hij zijn rug richting de vijandige krijgers gekeerd. Dit was nog niet over.

{Mockingjay is topic uit}

Er kwam nog een warrior bij, maar dit was zo wel genoeg. Zodra Innerghost toestemming had gegeven viel Otterflight aan. Otterflight was een goede warrior, en Innerghost beschouwde de jongere poes als een vriendin. De zwarte deputy zag hoe haar warrior haar poot op zijn keel zette. "Niet doden, alleen laten weten waar hij staat," siste ze. Warriors doodde niet. De Thunderclan warrior vocht terug, en wist zich zelf te bevrijden. Hij bleef kalm, maar zijn toon was alles behalve respectvol tegen over een Deputy. De warrior was al zo brutaal geweest om prooi te stelen, en dan ook nog een grote bek opzetten. "Wacht maar tot Silverfang en Firestar dit te horen krijgen, dan kun je er zeker van zijn dat dit de laatste eekhoorn was die jullie in manen zullen zien." Innerghost snoof en hield haar kin in de lucht. "Vertel Firestar meteen ook maar dat Shadowclan verdedigd wat tot hun toe behoort, en niet zal terug deinzen," gromde Innerghost de warrior toe. "Maak nu dat je Shadowclan territorium verlaat," grauwde ze terwijl ze dreigend een paar stappen naar voren deed. De blik die ze toe geworpen kreeg, deed haar niks, ze keek de warrior enkel na, tot hij Thunderpath overgestoken had. Het had niets gescheeld, of hij had Thunderclan territorium niet eens meet bereikt, gelukkig voor hem dat dat niet gebeurd was. Vijandige clan of niet, alle clankatten, vooral de hogere rangen dienden met respect behandeld te worden. Ze wende zich tot haar twee warriors. "We gaan terug naar het kamp en brengen Shrewstar op de hoogte," sprak Innerghost, waarna ze terug liep naar waar ze net gestaan had, en nam de eekhoorn in haar bek.