I need to know now {Slatekit}

Voorzichtig klauterde de jonge kitten het nest uit. In haar witte vacht bleven een paar plukjes mos hangen, maar dat deerde haar niet echt. Voorzichtig kroop de kit over de grond heen, nieuwsgierig om zich heen loerend, maar wel op haar hoedde. Je wist maar nooit wat voor vreemde wezens er opeens op konden duiken. De poes zwiepte een keertje met haar staart toen ze een stukje verderop plots wat beweging zag.

Slatekit gaapte diep terwijl ze langzaam zichzelf overeind hief. Voorzichtig vond ze een manier om zo veilig mogelijk het mosnest uit te klauteren en rekte zich eventjes uit om opnieuw diep te gapen. Zo wakker was ze meestal niet meteen. Maar voor nu wilde ze eventjes niet meer slapen en besloot ze dan ook om te gaan spelen. Maar... met wie? Toen viel haar blik op een witte kitten een stukje verderop. Het grijze poesje hield haar kopje scheef. Zou die kitten willen spelen?

Met grote oogjes keek ze de nursery rond, eigenlijk was alles zo groot, zo veel groter dan haar! De kitten dribbelde rond tussen de nesten en zag toen plots een grijzige kitten. Hun blikken kruisten elkaar en toen trippelde de kitten op haar af. "Spwelen?" mauwde ze toen, nog altijd op een iet wat kittentoon, maar toch al beter in haar uitspraak van de woorden. Vrolijk keek ze de kitten aan. "Ik Ivykit. Wie..?" mauwde ze toen naar de kitten.

Slatekit keek nieuwsgierig naar de sneeuwwitte kitten voor haar. "Spelen!" Bevestigde de kitten vrolijk, waarna ze weer wat dichterbij drentelde. Haar stapjes waren nog steeds onhandig, maar ze kwam er wel. "Ikke Slatekit!" Stelde ze zich vervolgens voor. "Wie jouw mama?" Vroeg ze vervolgens met grote ogen.

"Spelen!" piepte de andere kitten nu en deze dribbelde een stukje naar haar toe. "Ikke Slatekit!" Slatekit. Slatekit. Goed onthouden! "Wie jouw mama?" vroeg de andere kitten toen. "Snoooooowynight!" piepte de kitten toen en keek de grijze kitten vrolijk aan. "Jouw mama..?" Haar ijsblauwe oogjes leken wel veel op die van de andere kitten. Leuk!

Snowynight.. DIe naam had ze wel eens eerder gehoord. Was dat niet die witte poes die Windkit weghaalde bij papa en mama? Zou best wel eens kunnen. "Mama Fawnstep!" Snorde het kleine grijze poesje als antwoord. "Mama heel lief!" Vervolgde het poesje vervolgens.

"Mama Fawnstep!" snorde de grijze kitten als antwoord. "Mama heel lief!" vervolgde ze toen. Fawnstep.. niet echt iets van gehoord eigenlijk. De kitten haalde in zichzelf haar schouders op en keek toen met een speelse blik in haar ogen naar Slatekit. "Slatekit spelen met Ivykit?" piepte ze op haar hoge kittentoon en keek de grijze kitten toen hoopvol aan. Eindelijk iemand die haar niet ging pesten.. hopelijk dan..

Slatekit sprong vrolijk op toen Ivykit een verzoek tot spelen bij haar plaatste. Dat vond ze helemaal prima! "Ja!" Miauwde het grijze, kortharige poesje vrolijk, waarna ze opsprong en naar Ivykit sprong. De grijze kitten probeerde zich ietwat lomp op de andere kitten te storten en lachte vrolijk. Zoals altijd, ging ze voor het oor en deed een poging eraan te trekken.