The color of pink blood

Onderwerp: The color of pink blood vr 27 jun 2014 - 8:50

Philyra was slecht bezig. Dat wist ze zelf wel, maar sinds ze de kleur van bloed had gezien kon ze er niet afblijven. Alle andere kleuren verloren hun waarden. Alle spirituele dingen waaraan ze kleuren had gegeven vervaagden. Ze had al een tijdje geen bloed meer gezien. Daar moest dus verandering in komen. De zwart-witte kattin snoof en haar groene ogen spiedde de vlakte rond. Ze rook hier een stelletje katten. Die geur had ze ook op het lijk zijn vacht gevonden. Het was zo'n slappeling want het had naar poes geroken.

{+Gravepath, na haar dood Open}

Een beetje agressief liep de rode kater door het woud heen. Soms was alles gewoon zo verwarrend, irritant en nog veel meer. Katten die zich bij de Terror Claws wilde horen vanwege de machtige positie. Zeker die gekke poes van laatst had zijn agressie nog hoger laten stijgen, en vandaag was de dag dat hij het op iemand af moest reageren. Hij wilde Lullaby, Sushi en Cailin geen pijn doen, evenals de andere katten uit zijn groep. Waarom? Dat kon hij niet goed verwoorden. Een zwart witte kattin die rook naar BloodClan dook opeens vlak voor hem op. De kater bedacht zich geen moment en sprong met zijn massieve lichaam op de zwart met witte poes en drukte haar tegen de grond aan.

"Hé" Ze worstelde om onder het gewicht uit te komen. Philyra snapte er niets van. Ze had niets geroken en opeens en zonder reden werd ze op de grond gesmeten. "Ga van me af, bullebak.", spuugde ze. Haar witte pootjes krabbelde over de buik van de kater. Tevergeefs, ze bleef vastgepind onder hem. Phily zuchtte en duwde met al haar kracht de kater omver. Naar adem happend sprong ze op de kater zijn schouders. Ze boog zich voorover. "Aangenaam, ik ben Philyra." Haar grijns streelde haar lippen en ze boorde haar nagels in diens schouder. Ze boog zich voorover en zette haar tanden in de achterkant van zijn nek.

De poes leek niet blij te zijn met zijn komst. Ach, wie wel? "Ga van me af, bullebak," spuugde de poes vervolgens kwaad. Ze worstelde een beetje onder hem en hij stapte van haar af, waarna hij een kat in zijn schouder had hangen. "Aangenaam, ik ben Philyra." De poes boorde haar scherpe nagels in zijn nek en hij beukte haar tegen een boom aan, zo hard als het maar kon. Hierna draaide hij zich weer naar haar om en legde een klauw op haar nek. "Gravepath is de naam." Hij greens een keer kort en hief zijn andere grote klauw, nagels uitgestoken. Op haar flank kraste hij toen de diepe letters T en C, dat was het kenmerk voor alle katten die ze zouden vermoorden, en deze poes maakte niet veel kans tegen de massieve kater.

Philyras bek verliet een zucht toen ze tegen de boom werd aangesmeten. "Gravepath is de naam." Ze knikte. Best een knappe kater. Ze bleef liggen wachten toen hij met uitgestoken klauwen op hem af kwam. Hij kraste in haar flank een T en een C. "Het zelfde teken als bij Seganovatri", miauwde ze tegen niemand speciaal. Ze sprong weg van de kater en viel daarna aan bij de staart. Ze beet er hard in en schudde haar kop heen en weer. Pas toen er bloeddruppels over de grond spetterde stopte ze. Met ingehouden adem liet ze los en staarde ze naar de mooie bloeddruppels. Het had een scharlakenrode kleur en ook een beetje paarsig. "Prachtig.", zuchtte ze naar de bloeddruppels. Ze keek naar Gravepath. Hij was groot en ze wist dat ze het niet tegen hem kon redden, maar ze wilde zijn bloed zien vloeien. Dus stortte ze zich op hem. Haar nagels gingen over zijn rug en lieten diepe sporen achter. Ze grinnikte en boog zich naar zijn oor. "Je hebt prachtig bloed." Ze draaide haar oortjes even voordat ze weer begon te fluisteren. "Maak er snel een eind aan." Hierop beet ze in zijn oor en met haar voorpoot maakte ze er een diepe V vorm in.

De T en de C op haar pelt leken de poes bekend voor de komen. Mooi. Hopelijk zou BloodClan binnenkort ook van hen weten. "Prachtig," mauwde de poes enkel op een vreemde toon. Ja, die was er nu echt wel geweest. "Je hebt prachtig bloed." De poes draaide zich naar hem toe en fluisterde toen iets. "Maak er snel een eind aan." De poes beet in zijn oor en een druppel van zijn bloed vermengde zich met dat van hem. "I will." Hij sloeg met zijn klauw tegen de poes aan en drukte haar zo tegen de boom. Een luid gekraak, een zucht, toen niets meer. De kater trok zijn bebloede klauw terug en voelde de pijnlijke hap uit zijn oor, daar kon hij niet zelf bij. Hij wierp nog een enkele blik op het lichaam van de dode poes en verdween toen in de struiken.

OCC: Grave topic uit.

"I will." Philyra voelde een sterke klauw. Ze sloot haar ogen en wachtte op het zwart waar ze in zou vallen. Een hevige pijn schoot van haar ruggengraat naar nek. Er klonk een dof gekraak en Phily voelde dat het leven van haar ontnomen werd. Ze zuchtte. Eigenlijk wilde ze nog iets zeggen, maar dat kon niet meer. Alles leek geblokkeerd te zijn. Dankje. Haar laatste gedachten gingen naar de kleuren die ze zo had liefgehad en daarna verdween al het leven uit haar lichaam. Haar gesloten oogleden zouden nooit meer geopend worden.

{O P E N}

Onderwerp: Re: The color of pink blood