Improve Warriors Fighting Skills

Innerghost stond op haar vaste plek, waar ze altijd patrouilles er op uit stuurde, dit keer stond ze daar met hele andere doelen. Ze had na zitten denken, en besefte dat om sterk te blijven, je moest blijven trainen. En gezien er nu allerlei onrustigheid heerste, was het nog belangrijker om te blijven trainen, om op scherp te blijven, je technieken op pijl te houden, en om nog sterker te worden. "Beste Clanleden," miauwde Innerghost. "Iedereen is zich bewust van de onrust die er heerst onder de clans, dat maakt het voor ons belangrijk om op krachten te blijven," ze keek de clan rustig rond. "Dit kunnen we doen om als Warriors ook te blijven trainen, zodat onze conditie op pijl blijft, onze spierkracht hoog blijft, en onze technieken goed in ons systeem blijven," sprak Innerghost. "Zoek een gevechtspartner en kom met mij mee buiten het kamp," sprak Innerghost. Net buiten het kamp was genoeg ruimte om met z'n allen te trainen, en gezien het in het kamp ook rustig moest blijven omdat er kittens waren, konden ze beter buiten het kamp trainen. "En natuurlijk mogen apprentices ook mee komen," miauwde ze, knikkend naar de apprentice waarvan ze eerst nog meende teleurgestelde uitdrukking te zien, die nu veranderde in enthousiaste gezichtsuitdrukkingen. Innerghost sprong van de rots af en ging ook het kamp uit, kijkend hoe alle warriors een gevechtspartner uitkozen.


OOC: Dit is een Clan event, voor zowel warriors als apprentices!

Wolfpaw rekte zich loom uit. Ze begon haar witte borstkas met stevige ritmische likken te wassen. Haar kop draaide zich om om ook haar rug een wasbeurtje te geven. Net op dat moment hoorde ze een oproep. "Beste Clanleden," Innerghost zat om haar normale plaats. Nieuwsgierig trippelde Wolf erop af. Misschien werd ze ingedeeld bij een van de patrouilles. "Iedereen is zich bewust van de onrust die er heerst onder de clans, dat maakt het voor ons belangrijk om op krachten te blijven," Haar nieuwsgierigheid werd aangewakkerd. Geen patrouilles dit keer? "Dit kunnen we doen om als Warriors ook te blijven trainen, zodat onze conditie op pijl blijft, onze spierkracht hoog blijft, en onze technieken goed in ons systeem blijven," sprak Innerghost. "Zoek een gevechtspartner en kom met mij mee buiten het kamp," Wolfpaw keek naar de warriors en trok een teleurgesteld gezicht. Alleen warriors, oké prima. "En natuurlijk mogen apprentices ook mee komen," Een zachte zucht verliet haar lippen. Ze liet haar spieren ontspannen en sprong op zoekend naar een partner.

Hij zuchtte en verborg even zijn snuit onder zijn poten. Hij wilde eigenlijk gewoon slapen. "Beste Clanleden," Hij keek op, zijn ogen kwamen net boven zijn poten. Hij zag de deputy, Innerghost. De kater keek meteen weg, de laatste dagen waren er herinneringen opgedoken van de kattin... En ze waren niet leuk... "Iedereen is zich bewust van de onrust die er heerst onder de clans, dat maakt het voor ons belangrijk om op krachten te blijven," Hij duwde zichzelf recht en zuchtte zachtjes... Nee, dat was hij eigenlijk een beetje vergeten... Natuurlijk wist hij dat! Bij hem was het allemaal begonnen. Hij beet even op zijn onderlip, zijn blik nog steeds op de grond gericht. "Dit kunnen we doen om als Warriors ook te blijven trainen, zodat onze conditie op pijl blijft, onze spierkracht hoog blijft, en onze technieken goed in ons systeem blijven," Hij waagde even op te kijken, zich niet bewust van zijn kille blik. "Zoek een gevechtspartner en kom met mij mee buiten het kamp," Een schok trok door zijn lichaam heen. Gevechts... Partner? Wat... Nee? Nee! Dat kon hij niet! Hij zou katten pijn doen... Hij beet zenuwachtig op zijn onderlip, tot zijn scherpe hoektanden het vlees doorboorden en een fijn straaltje bloed langs zijn lip stroomde. Hij schudde kort zijn kop. Dit kon ze niet menen! "En natuurlijk mogen apprentices ook mee komen," Hij keek kort op, zijn lege blik was omrand met een laagje ijzel die langzaam tot ijs zou veranderen. Hij stond op toen de zwarte kattin de grond raakte en naar de uitgang ging. Zijn pas was snel en hij was al snel bij de kattin. "Innerghost," zijn stem klonk neutraal en ietwat zenuwachtig, toch was zijn blik kil en ijzig. "Ik denk niet dat het veilig is... Voor de andere katten als ik mee doe," Hij bleef haar blik vasthouden. "Ik... Ga maar beter jagen of zoiets," een nerveuze lach verscheen op zijn lippen. Hoeveel wist de kattin eigenlijk over zijn woedeaanvallen? Want dat kon hij zich niet meer herinneren.

Nerveus haalde de poes haar nagels uit hun hulzen en weer terug. Het was al enkele dagen geleden sinds de aanval van de rogues en haar wonde's waren al aan het genezen. Hier en daar vormden zich al korstjes. Maar dat hinderde haar niet. Het voornaamste was dat ze gewoon haar taken kon blijven opvolgen. De stem van Innerghost wekte haar aandacht. De woorden brachten wat verwarring en blijdschap bij haar teweeg. Wat als alleen warriors michten meedoen. Wat moesten zij, apprentices dan doen? Wat moesten zij en Petalpaw dan zonder mentor doen? Maar gauw volgden er nog woorden. Tevreden bij het woord 'apprentices' sprong ze overeind. De stress even helemaal vergetend. Dit ging nu voor. Eerst een trainingspartner vinden. Haar blik gleed langs de katten heen maar kon geen bekend gezicht spotten. Ongemerkt nam ze plaats aan de rand van het groepje. Dan nog maar even wachten totdat iemand haar zou vragen.

Tags; No-one

Ze hoorde de woorden van Nevermind niet maar ze klonken... verward. Wolfpaw keek even zijdelings naar de kater en zag hem nerveus grijnzen. Een zwarte gedaante scheurde zich los van de groep. Ik herkende Innerghosts apprentice Slenderpaw. Nieuwsgierig liep ik erop af. Ze was niet groter maar wel ouder. Zo rond de 10 moons. "Hallo.", miauwde ik om een gesprek aan te pappen. Innerghost was al lang door de ingang verdwenen.

{T A G;} Slenderpaw

Innerghost was het kamp uit gestapt, zij zal als laatste een partner uitzoeken, zodat in ieder geval alle anderen partners hadden. Het viel haar op dat vooral alle apprentices in actie kwamen. Natuurlijk. Wolfpaw zocht haar apprentice Slenderpaw op, Bluepaw was druk bezig met zoeken, en Nevermind kwam op haar af gestapt. "Innerghost," miauwde hij. Zijn stem was neutraal, maar zijn blik stond zenuwachtig. "Ik denk niet dat het veilig is... Voor de andere katten als ik mee doe," miauwde Nevermind. Innerghost keek hem even aan, ze begreep hem wel, hij kon zich zelf niet onder controle houden. "Ik... Ga maar beter jagen of zoiets," hij lachte nerveus en Innerghost schudde met haar kop. "Nee, wacht, Nevermind. Jij doet maar gewoon mee, ik ben je gevechtpartner. Kan ik je meteen ook helpen in het houden van je controle," sprak Innerghost op een kalme toon terwijl ze vriendschappelijk naar hem glimlachte. "Maar eerst wacht ik tot alle anderen ook partners hebben," sprak ze, terwijl haar blik over de andere katten heen gleed.

Ietswat zenuwachtig beet de poes op haar onderlip. Het duurde gelukkig niet lang voordat iemand zich tot haar wende. Ze kende de poes als Wolfpaw. Maar had haar nog nooit eerder gesproken. "Hoi Wolfpaw." Haar tong schuurde ze over haar poot die ze achter haar oor krabte en enkele opspringende plukken weer terug glad streek. "Ben je klaar ervoor?" Het maakte haar niet zoveel uit wie haar trainingspartner zou worden. Nieuwe katten leren kennen was best leuk. Dan altijd tegen dezelfde katten op te moeten nemen. Wat dat betreft had ze graag wat afwisseling. Haar blik gleed even naar Innerghost en de zwarte kater die bij het gevecht was geweest. Nevermind. Was hij niet diegene die Innerghost toen aangevallen had in het kamp?

Tags; Wolfpaw

"Hoi Wolfpaw. Ben je klaar ervoor?" Wolfpaw knikte. Een grijns speelde rond haar lippen. Ze zou informatie van Petalpaw lospeuteren. Hoe ze jaagde wist ze al, maar hoe ze vocht. Nee, dat had ze niet geprobeerd die ene keer. "Ben jij niet in training met Petalpaw?", vroeg ze met een best goed gespeelde nieuwsgierigheid erin. Ze glimlachte nu wat meer al lachte haar ogen niet mee. "En je ik ben er klaar voor. Jij?"

{T A G;} Slenderpaw

De deputy schudde haar kop en even liet hij een nerveuze lach zien. God, kon ze hem gewoon niet laten gaan? Hij zou haar smeken, zich op zijn knieën gooien... Maar niet opnieuw zo'n aanval... Gosh nee... "Nee, wacht, Nevermind. Jij doet maar gewoon mee, ik ben je gevechtpartner. Kan ik je meteen ook helpen in het houden van je controle," Hij lachte nog nerveuzer naar haar. De lach die volgde hielp niet... Hij zou een deputy aanvallen... weeral? Nee, nee, dat kon hij toch niet doen? Hij sloot even zijn ogen en probeerde zijn ademhaling onder controle te krijgen. Hij haalde even diep adem en wachtte rustig af. "Maar eerst wacht ik tot alle anderen ook partners hebben," Hij opende zijn ogen terug en keek even naar de kattin. Hij knikte langzaam en knipperde toen nog een paar keer met zijn ogen. "Maar... Beloof me dat je wegrent als het te erg word..." Hij sloeg zijn ogen van haar af. "Ik wil niet dat... Er iets gebeurd..."

'Ben jij niet in training met Petalpaw?' Verward door de plotselinge vraag keek ze op. "Ja?" De verbaasdheid was van haar gezicht af te lezen. Maar ze herstelde zich gauw. "Ik ben ook klaar. Waar wachten we nog op?" Zonder dat ze de vraag al moest stellen wist ze het antwoord op de vraag al. Maar het leek een standaardvraag te zijn. "Wie traint jou? Ik bedoel.. Wie is je mentor?" Ze wist dat de poes jonger was dan haar. Misschien dezelfde leeftijd als Tall? Nerveus sloeg ze haar staart om haar poten heen tijdens het zitten. De spanning ontbrak niet aan deze 'training'

Tags; Wolfpaw

"Ja?" De verbaasdheid was van Slenders gezicht af te lezen. Wolfpaw grinnikte kort. "Ik ben ook klaar. Waar wachten we nog op?" Ze grijnsde en stond op, wenkend met haar staart ging ze achter Innerghost en Nevermind aan. "Wie traint jou? Ik bedoel.. Wie is je mentor?" Ze keek opzij en dan weer naar de grond. Een korte maar diepe grom rees op uit haar keel. "Nightspark maar hij is te lui om op de training te komen. Hij heeft zelf nog niet eens afgesproken voor een training." Ze zij niets over de training met de ThunderClankater die naar dood rook.

Rustig zat Petalpaw een beetje te niksen in het kamp, ze keek naar de warriors die terug kwamen van de jacht en apprentices van hun training. "Beste Clanleden," klonk Innerghost's stem ineens door het kamp. Nieuwsgierig trippelde de sealpoint richting haar mentor, en ging tussen het groepje katten staan dat om zich om haar heen had verzameld. "Iedereen is zich bewust van de onrust die er heerst onder de clans, dat maakt het voor ons belangrijk om op krachten te blijven, dit kunnen we doen om als Warriors ook te blijven trainen, zodat onze conditie op pijl blijft, onze spierkracht hoog blijft, en onze technieken goed in ons systeem blijven, zoek een gevechtspartner en kom met mij mee buiten het kamp," vertelde de zwarte she-cat aan de katten van de clan. Duidelijk niet voor apprentices bedoelt, ik ga maar weer, dacht Petalpaw. Op het moment dat ze zich wilde omdraaien klonk Innerghost's stem weer. "En natuurlijk mogen apprentices ook mee komen," zei deze. Meteen sprong Petalpaw op en ging op zoek naar een gevechtspartner. Ze kon maar beter geen oudere apprentice uit kiezen, aangezien haar vecht technieken nog niet geweldig waren. Al snel zag ze een grijs met witte apprentice rond kijken, deze was waarschijnlijk net iets jonger dan haar. Vrolijk trippelde ze op de apprentice af. "Zou jij mijn trainingspartner willen zijn?" vroeg ze vriendelijk aan de she-cat zodra ze voor deze stond.

Tag: Bluepaw

Geschrokken legde de poes haar oren in haar nek toen de poes voor haar gromde op de vraag wie haar mentor was. Maar ze herstelde zich gauw zodat ze niet zwak overkwam. 'Nightspark maar hij is te lui om op de training te komen. Hij heeft zelf nog niet eens afgesproken voor een training.' Slender knikte alsof ze het begreep. Het was natuurlijk stom als je mentor niet kwam opdagen. Dat herkende ze ook een beetje bij Innerghost. Maar zij had ook veel meer plichten dan de gewone mentor. Zij moest Shrewstar ook nog helpen met het leidden van de clan. En zonder haar en Nevermind waren zij, Tallpaw en Petalpaw er vast geweest in het gevecht met de rogues. Slenderpaw schraapte even haar keel en volgde Wolfpaw, Innerghost en Nevermind naar de uitgang van het kamp. "Innerghost traint ons. Het is niet altijd even leuk want ze is veel afwezig. Maar ik begrijp waarom." Haar staart wees een beetje naar Innerghost. Ze had geen kwaad over haar deputy/mentor en hun leidster. Ze had alleen maar diepgaande respect voor hen beide over hoe ze de clan leidden.

Tags;; Wolfpaw[/b]

"Innerghost traint ons. Het is niet altijd even leuk want ze is veel afwezig. Maar ik begrijp waarom." Wolfpaw voelde een steek van jaloezie opkomen. Niet voor Slenderpaw maar voor Petalpaw. Dus die poes werd getraind door een hoog persoon, hé? Maar ze moest maar niet komen stoefen bij haar. Ze zuchtte onhoorbaar en richtte zich weer op Slenderpaw. "Is het niet spannend?" Ze wiebelde glimlachend met haar oortjes. "Ik bedoel dat je warriors ceremonie heel dichtbij is enzo." Net toen haar zin eruit was zag ze de seal-point poes. Wolf moest moeite doen om haar haren plat te houden en niet naar voren te springen. Ze boorde haar klauwen in de grond en keek weg. Ze verhoogde het tempo ongemerkt en hoopte dat Slenderpaw de vijandigheid niet had opgemerkt.

Tag; Slenderpaw.

Verveeld keek de poes wat om zich heen. Dit voelde zo raar aan maar ze liet niets aan de poes merken. Straks beledigde ze haar nog. 'Is het niet spannend?' Geschrokken keek Slender de poes haar kant uit. "Slecht geweten," Mompelde ze eerder tegen zichzelf. 'Ik bedoel dat je warriors ceremonie heel dichtbij is enzo.' Slender keek haar wat vreemd aan maar brak er haar kop niet over. Hoe wist zij dat zij warrior werd? "Ja. Ik ben benieuwd hoe het zal zijn." Maar echt stress had ze er niet voor. Waarom zou ze stressen voor iets waar het niet voor nodig was? Slender voelde Wolfpaw haar pas versnellen en liep met haar mee. Ze vond het wat vreemd. Was er misschien iets aan de hand? Ze had er niet zo'n vertrouwen in maar besloot om het af te wachten. Misschien zou de apprentice zich later wel uitleggen.

Tags;; Wolfpaw