Tell me what you hear [Trainingstopic] + Dovepaw

De calico poes werd wakker en merkte dat de zon bijna onder zou gaan. Ze stond op en rekte zich uit,trippelde vervolgens naar buiten en verorberde snel een klein muisje waarna ze voor de ingang op haar apprentice wachtte. Ze waste even haar borst. Ze likte even haar poot waarmee ze over haar kop ging. Geduldig wachtte ze tot de leerling zou komen.

OOC; Trainingstopic voor Dovepaw(sorry voor korte post.)

Spottedleap had gezegd dat ze nu naar de ingang moest komen, en dus was de jonge apprentice daarnaar onderweg. Ze glimlachte naar haar mentor toen ze haar zag staan en sprong van enthousiasme even op en neer. "Wat gaan we doen? Wat gaan we doen?", piepte ze enthousiast waarna ze al eventjes naar buiten gluurde. Ze wou verkennen, ze wou de buitenwereld zien! Zonder op Spottedleap te wachten sprintte ze naar buiten en verbaasde ze zich over de grootte van hun territorium. Snel als de katten van haar clan vloog ze over het vlakke land. Maar al snel werd ze uitgeput en bij één van de weinige bomen stopte ze, waarna ze zich hijgend liet zakken.

"Wat gaan we doen? Wat gaan we doen?", vroeg de grijze poes,echter kreeg ze niet de kans om te antwoorden want de apprentice ging er al vandoor. Spottedleap rende achter haar aan en uiteindelijk stopte Dovepaw om op adem te komen. 'Dovepaw,ik wil niet dat je zonder mijn toestemming er vandoor gaat. Dat is niet hoe een warrior zich zou gaan gedragen.', zei ze boos. Met een strakke blik keek ze haar apprentice aan. 'Ga zitten en sluit je ogen,wat hoor je?', terwijl ze dat vroeg ging ze zelf ook zitten en sloot ook haar ogen. Ze hoorde in de verte ergens een meertje kabbelen en een muisje ergens rondscharrelen. Ze opende haar ogen weer en keek Dovepaw aan.

"Dovepaw,ik wil niet dat je zonder mijn toestemming er vandoor gaat. Dat is niet hoe een warrior zich zou gaan gedragen.", zei haar mentor boos. Dovepaw reageerde niet, ze was veel te opgewonden! "Ga zitten en sluit je ogen,wat hoor je?" De grijze poes gehoorzaamde en spitste haar oortjes. Euhm.. Het leek alsof er water in de buurt was, en ergens niet zo ver van haar bewoog er een droog struikje. "Euhm.. Water.. De wind.. Euhm..", antwoordde ze. haar antwoorden klonken enthousiast, maar de stiltes ertussen waren vooral aarzelend. Dit was nog niet zo simpel als het leek, dat was zeker.

"Euhm.. Water.. De wind.. Euhm..", klonk er. 'Inderdaad,en wat je niet hoort is prooi,die kruipen nu in hun schuilplaats en gaan slapen.', zei ze. 'Oke,laten we nu maar eens rustig het territory verkennen.', zei ze met een nadruk op rustig. Ze stond op en een rustige drafje ging ze haar voor naar de Heatherfields. Ze stopte even om op de grijze poes te wachten maar daarna ging ze in haar rustige tempo weer verder.