Lync stond nog steeds midden op het gras veld en maakte zich nergens zorgen aan, alleen was er regen. Regen wat steeds plonsten op de grond en ook in zijn vacht, hij schude zich uit maar als nog was hij door weekt van deze regen. Hij keek in het rond want zijn rook vermogen deed het niet meer van deze harde regen, hij gromde even. "dit is gewoon niet eerlijk!." riep hij kwaad, hij liep veder stap voor stap zette zijn, zijn poten op de natten grond neer. Lync tuurde nog eens rond uit deze 'vervloekte' vlaktes, in de verte zag hij iets staan. Lync sloop over de vlaktes maar dat versnelde naar sprinten, toen hij zag wat het was stopte hij even. Straks is dit een rouger territory van iemand anders, dan komt er een groot gevecht maar ik kan het heus wel aan. dacht hij trots en hij hiefde ook zijn kopje trots op. Lync besloot naar binnen te gaan, hij keek in het rond niemand in de beurt. Of er was juist iemand in de beurt maar daar dacht hij niet aan en stond paal recht voor de deur van de schuur, hij tuurde naar binnen niemand was er 'nog.' Hij sloop naar binnen en was bereid voor een gevecht maar natuurlijk moest hij niet te snel oordelen, hij nam een korte blik naar boven. Het is gelukkig overdekt. zuchte hij en zag in de hoek wat stro, hij liep zonder na denken ernaar toe en ging er op liggen. Het was warm en zo kon hij zich wel opdrogen, deze kitten kreeg je niet klein...